epigrammatum anthologia palatina - Notes du mont Royal

1 npoc dvdxXtv' Codex, corr. Salmasius, amoris levamcniuvict solatium, ut vertit Brunck. Vox alibi non obvia,sed indubitabilis. Nulla cum probabilitate Heckerus tcntatvfot; rcp6; SvaXxtv ipuxa, « ut laicpu., id est ipsa Sapphuscarmina dicantur lectu jncundissima juvenibus amantibus.Amor optime(?) dicitur dvaXxt;, et usus praspositionisitpd; vulgaris, ut in iis quibus uti solent grammatici :•npdc Ti rtepi vavardepou. » — 2 rj pd ae cum Codice nuncJacobsius, olim 1\ ptc cum Sch&fero, perperam, ut ostenditHeckerus Coinm. p. 240. Quidistioguit iiaitpu ouvMouoai;,sed praeferenda'ceterorum distinctio.— 4. Eresus, urbsLesbi. — 5 xxi Cipiv Cod., corr. Reiskius. Nuptialia quoquecarmina Sappho^composuerat. — 5 IjtraS' corrigit Heckerus: « Hvroenaous enim aiatus fiugitur et super thalamosvolitare, ut somnia ap. Hom. H. B, 20 -. OTTJ S' dp' uite?xetcO.jj;. v Ut non intelligam quae addit : •> Solitarius estnsus pra-positionis uitep in vulgata lectione. » Ne voluissequidem poetam iittaxo scribere credo, qui sir Sapplionemquoque Musam volantem exhibcret. — 7 SSvpop.Evi)dppoditTii Cod., corr. Brunckius. Respiciunturcarminaquibus Sappho Adonidis mortem ploravit, Cinyrce filii.9 itdvTT)t it. x- 8coi; toa; doiod; Cod. et inter duas postremasvoces super lin. scriptum ydp: Edebatur BeoT; taa; ydpdotod;, « de quo vide ad V, ep. 48. » B. Sed 5ao; non produciturinthesi.Reiskius 8Eoi;laaad;ydpdotSd; d.avdta;,ob sigmatismum «eque ac tautologiam intolerabile; toleraliiliorille in distinctione Hermanni et Ungeri Beilr. p. 30,quam Heckero probatam exbibemus. — 10 dSxvdta; iyo-UEV vuv ett Cod. « Sed illud profccto, inquit Herkerus^mirandumnon erat Sapphds carmina Dioscoridis retatefuisse superstitia. « Quo sententia? incommodo quumpremantur quaecumque critici in hoc versu tcntarunt,non est visran referre. Probabilis sentcntia in Heckeriemendatione, quam recepimus : « In superiorihus quumsignificasset Dioscorides singula carmina poetriam scripsissesingulis diis deabusve pro argumento diverso adjutoribus,recte subjungitur ejus cannina vel post annorumdecursum ab ipsis iUis diis deabusve profecta baberi. Deverbo dyetv, quod idem ac vopUCetv significat, v. schol. Eur.Med 1016 :dyEtv ydp TO Tiptrjoai «tTjaiv (Euripides) fvllpbrTEatXdtii (sic corrigo codicis fv TtpdVtot; fyw xat)'Hyopvrjv S' dvvjpdarujv ufytaro; Tiov fxei. •CDVIII. Lemma : IrEpov (coll. ep. 405) EI; 'IintiivaxTaTOV xdiv IdptVov TtoiT)tijv rjv S' OV/TO; 'EJEOIO;. — 3 TOXECOVcta fJaOCa; Cod., et SrVtei in marg.; TOXEIOV io jjaufia;Plan. « Schol. Wech. legebat Texftov, interpretatus rjyouv6 xai TOU; TtatSa; xcxtotitpSqxto;. » B. Quod etiam Grotiuslegebat, sed Baylius ex nostro epigrammate : Sa midi- ]sance n'iparc/na pas meme ceux d qui il devail la vic. i"Verum de simultate Hipponactis sive cum parentibus siveeum liberis nihil ex historia constat. Heraclitum quidemEphesium TOXCIDV xa6vXaxT0uvra vidimus supra epigr.79, 3. ut errasse Leonidam non prorsus inepta suspiciosit. Brunckii emendatio est TOXEIOV xaTa«au;a;. « Qusenonnihil offensionis habet ex bisyllaba verbi fiaO^to forma,quum trisyllaba omnibus in usu sit. Yide in scriptura Codicisan lateat 6 xai Toxe" alvd fiaoSa;, qui velpatri maledixit.• Meinek. p. 135. Boiss. ponebat 6 xai Toxfiov £o{Javga;.CDIX. Lemma : ei; 'Avripaxov T6V KoXojtoveiov (sie)TtoiiriTTnv, TOV 'Ou.f|pto TcapagaXXogEvov. — 1. « "O6pi|iov, sicforte epos Varii dixit Horatius Sat. I, 10, 43, et canereforli bella pede Tibull. IV, el. 15, 4. 'AxdputTo; epithetondecet auctorem plurimorum operum studiose expoiitorum. 'IXTBOLOCI*. I.IN CAPUT VII ANNOTATIO. 465— 3. XaXxeurov. Qua imagine Pindarus flapu; vuvwv yaXxeuTd;vocatur supra ep. 34. Qui ipse dixit Pyth. I, 86,XOtXxeueiv y/wooav rcpo;dtj/euSei axuovi, i. e. fv dxuovi 'AXTI-8eia;, linguam ad oeri normatn formare. Conf. Iiorat.A. P. 44i. —4. 'AyfXaorov oita, austerum vocis sonum,qualis eum decebat, qui arma fralernx tristia mililixcauebat, Propert. I, el. 7, 2. Non enim buc referendumquod Antimachi epos affeclilnts et jucunditate deslilutumerat, judice Quintiliano X, 1, § 53,— 5 dTpeirrov Cod.,corr. Salmasius. Incesserat enim ille per avia Pieridumloca, nullius ante Trila solo, utLucret.1V, 1. — e.Sicidem Lucrelius III, 1050 : quorum (poetarmn) unus Homerussceplra potitus. Eadem sententia ap. Horat. Carm.IV, od. 9, 5 sqq. » Jac 8 dBavdtwv y* undTou Botbius.CDX. Lemma •- ei; Qfcitiv TOV eupetriv TpayojSia;, 8;Ttputov fTtoiv;oe x°P° v xai Ttddav fxdauriae TT)V oxr.vfv dpyaiwTpOTCtp, xdv ptcTenXdaSr) Ttap' Aiay.uXou Ta TcpdypaTa xat TC3VpeTenetTa. Thespis loquitur.—3fldxxo; 6TC xpt (superpositoT, TptT) Ouv xaTdyot Cod. « Apogr. Par. TptTBuv. Est Tpirtvv inrecensione Heinsiana ad Horat. p. 80. Hocnomen nec praestonec interpretor. Brunck. TOITTOV. » B. Quod TEITTOV /.opovBentlcius ad Phalar. p. 277 Opusc. Lips. explicabat IripVcemchorum, trinis Dionysiis (fv Aittva:;, XIT'IXOTU etxaT' dypou;) inductum. Meinekius p. 163, « Hermannisuasu » Bd/./o; 6re Tpitrui xaxayot y. « Sed Bacchus deus(animadvertit Heckerus) dici non potest tribui chorumdeduxisse. » Similiter Bothius B. 8T' f; TpiTruv xaTdyot x-Aliam Hermanni emendationem « ex Diario Lips. a. 1827,n. 14, p. 112, collato Welckero Nachlrag zur Trilog.p. 246, not. 185 » in nostro exemplo recepit Jacobs.,quam dedimus, praferentes quidem quod Heckerus scripsit,Bdxxto 8xe TPITTU; xardyot x- Bcntlcius et alii,Hermaunusque in fine ou Tpdyo; d8Xov, Jacobs. Tpdyo;at8b>v, salax caper, sed 48Xtov tuitus est Meinekius,jungendum sequenti d6Xov : quum caper et ficuum arrichusadhuc concerlationum pramium essel. Hecker.contulit Plan. ep. 361, 5 : r) nopd rcaai Aotav f/et; de8Xu>yd 8 X a XtTieiv fTtpot;. — 4 d8Xo; Cod., corr. Heins. — 5 (lexdic/.doouot Cod., corr. Heinsius. « Accipiendum de iis qui junioresquidem, sed Thespide adhuc vivo, illius invcntumimmutabant et exornabant, cum quibus ii componuntur,quos insequente atvo nova addituros esse auguratur Thespis. » Jac. — C noXXd xpo ovO qr,ott Cod., quod optimecorrexit Keiskius, ut sequentia, xdXXa 8' fud, Meinekius :« qua) nimts profecto jejuua sunt. Scribe Tdptd o' fu.d, i. e.mea mihi pierita nemo eripiet. »CDXI. Lemma : e!; TOV aurov Qfcnciv, fv 4> xat Jtepi AIaXuXouTOU peT* fxetvov riiv TpayuvSiav TcupyoioavTo;. InjEschylum, non in Thespin scriptum. — 1 TO S" dyp. Cod.,xd 8' dyp. edcbatur; optime Hecker. xd T' dyp., et rectedistinguens— 2 TOU; Se Cod. Junge TcXetorfpou; eftjipuo-c;adjectivo et comparativo per prolepsim (ut vocant) additis.— 3 fjujj/oxre * voari; ptta euTaxapdfa; Cod., COTT.Salmasius./Eschylusaqucesita verborum elegautia alienus,de quaAlexis ap. Athen. IV, p. 161, B -. Xoyot Xsirrol, Ste-/ipttXcupifvat TC cpovrfSe;, et alia ap. Jac. Cnnf. Aristoph.Ban. 955 scqq 4. Recte Heckerus offendit in verbisotov /Etttdfdu xarapSoptfvot;, quum ipsi poetai torrentisritu ferri dicantur, ut ab Horatio IV, od. 2, 5. Quod conjicitautem, xetptd^tp 8' !