epigrammatum anthologia palatina - Notes du mont Royal

lcmm. ep. 327) Xdpvaxo; eaxene XiOivo;. In Planud. (etap. Iriart. p. 94) separatim, juxta tamcn leguntur ha*cdisticha; alteri dSr.Xov appositum in editt. prseter principem.Jungenda esse vidit Huelius, quem sequuntur Salroas.,Brunck., Jac, Boiss. et Bergkius Lyr. p. 906.« Dubitare licet an Afwv v. 3 de Leouida accipi debeat,quamquam non ignoro regis Spartanorum tumulo leonemfuisse impositum, Herodot. VII, 225. Idem vero et aliisrontigit, ut Teleutianti, iisquc qui in pugna adversumPhilippuin Macedonem perierant, secundum Pausan. IX,40. Fuit autem Leo, Leonidx avus, re\ Spartae, Pausan.III, 3, 5. » Jac. Gallice reddidit Larcher. ad Herodot.I. c, qui credidit factum epigramma in Leonidte Spartanitumulum. Leo Spartanorum rex ionui visus est scholiastxWech. : ypdfeiai Se Xewv 6inpwv xpdTurto;, Sti fxiAeovro; TOU Eupoxpdtou; Aaxe8aiu.6vtoi xpoaeitTataav £v tiiiTtpo; TeyeaTa; xoXepw ' eicl 'AvaEavSpiSou U-EVTOI TOO AIOV-TO; enixf/xTEaTepoi TeyeaTdiv lyevovro Tdj TtoXeutp • Sv 8e TpoitovHauaavta; £v TOI; AXXWVIXOI; laropet (3, 5). Ipsisquse allegat Pausania? verhis scholiastes refutatur, quumrex ille Leo male adversus Tegeatas rem gesserit. Jioiss.— 2. « Forsan Xdivo;, proptcr lemma. » ilcinek. —3 epSv tli; Svop' eiyev Plan. Botliius ap. Jac Oupov TC A.corrigcbat, apud nos eiyov, prima pcrsona -. « de se cnimnescio quis Leon, milcs fortissimus, qui occiderit inbello, ipse pradicat : nisi aniroo pariter ac nomine fuissetlco, se non descensurum fuisse in sepulcrum. »Reccptum velim Oupov -n pro ye. Facile assentior Schncidewino(Sim. p. 164, Delcctn p. 411 ) prius distichonper se consummatissimum esse epigramma in tumulumLeonidac: sed minime dixerim sequentia insipidissimumesse additamenturo et quo Simonidei epigrammatis nativapulchritudo mirum quantum deformatur : » imo ex hocdisticho apparet recte Aeovvd TIVX intellexisse lemmatisscriptnrem, neqde agi de Leonida; ac necessarii erant duopostremi versus ad namcn hominis tradendum, quodnon significatur versibus primis. Addit Schneidew. :« Confer epigr. ap. Boeckh. Corp. Inscrr. n. 2108, quodemendavit Hermann. Opusc. t. V, p. 176, ubi est :"H (,' erupw; TOSE adpa Xe6vre[aaiv TcefuXaxTai ] •ol piv ydp Orjpwv eepraTot, ol 81 (JpoTwv.Confer et Antipatrum Sid. infra ep. 426. »Scquilur in Cod. distichon cum hoc lemmate : ItpwviSou(quod cancellis circumdedit corrector et superscripsitTOU aurou ) ei; ME/.itr.v xopr.v. Quod epigramroa supra positumn. 187, Philippi nomine inscriptum.CCCXLV. Lemma : dSecitoTov ol Se lepiwvlSou • ei; i-/aiviooc TT\V 'EXepavTf/r,; fraipav, Tfjv ypdiivaaav ev rcfvaxtTOC; yuvacxeia; u.i{ei; exeiva;, St' 5; xai xwu,wSeiTat napaTCTIV £v'A8f,vai; aoswv. EstdSzXovin Planudea. « .EschrioniSamio diserte tribuit Athenums VIII, p. 335, C, D. Cujusquurn major sit auctoritas, nomen /Eseurionis recepi.Pneterea falsum est lemma, quod tradst in iabulapinxisse Philaenidem Veneris lusus, quas calamo in chartisdescripserat auctor, non pictor; vide Letronnium in Epistolaad Jacobsium. » II. Ex eo quod in Michaelis Cliartulariicodice junctum ( au/Tipuevov) erat hoc cp. cumepigrammate Dioscnridis n. 450, ut dictum supra |>ost cp.343, Heckerus I, p. 65, colligit in cjusdeiu cippi lateribusposita fuisse, alia excmpla divcrsitatis mctrorum afferens,ut supra ep. 334 et 335, I X. XTX. De Polycrate pluribusdisserit B. ten Brink iu Philologo Gotting. t. VI, p. 382seqq., dc Pliiltenide Luzacius Lectt. Attic. p. 154 seqq.Sunt scazontes. — 2 xexoiuauai Cod., alterum Ath. ctPlan. — 3 dxpr,v Meinekius. « Hoc promontorium Leuca-| ten fuisse opinor. Athenaeus certe Phileenidem vocat Leu-\ cadiam. Quodsi PhilaDiiis non modum, sed fioem vitioj queerens, e Leucata, rccfpa; 4x6 Tr,/.eoavou;, ut prima| Sappho apud Menandrum, se preccipitasse antiquilus fercbatur,ejus u.vfjpa ihi positum fingi poterat, et proptermortis genus ad sepulcrum suum provocare ei licebat.Nec fortasse vi sua caret yiipf TCJ> paxpcp xexoipripai : nonenim uaxpov uxvov perpetuamve unam noctem sihi essedormiendam queritur, sed longa senecluie se sopiri;quas saltem non solemnis est apud poetas metaphora. »Brink. — 4 Xiay-rjv Plan. ( pro XdaOr.v). In marg. Codicisalay.uvr,v. « Juncturam verborum yXevrjv xai ye/.wTa illustraviad Eunap. p. 353. Philo Vita Mos. I, 29 : yeXw;xai y.Xeur) yevTioopevou Oracula Sib. IV, p. 287 : 'A/.X' ecv-TOU; y./euiQ yeXorri TC pLuySiCovTe;' scrib. ^Xieuig Te.- Libaniust. IV, p. 42, 10 : McveXew; itev 'EXevij auvoixdiv yeO.orrxxai y/eur;v oiaei ( fors. oiaeTai). Lecapeous Gramm. p. 61 :SiarpiSn xai TO xaiyviov, Tauxov cuvTEtvouaa TT) y.Xeurj xaiTd> yeXaiTi. Plutarchus Alex. c. 25 : yevopivou Se /Xeuaapiouxai yeiaiTo;. Quein conf. et De def. orac. § 19. HeliodorusV, 4 : Iitatife oe dpa TI T6V Kvf,p.wva Satpdvtov, 5xai Ta dXXa yXeurjv d>; ercfitav id dvSpwneia xai TraioidvTroteiTai. Asterius Homil. p. 68 -. TWV OIXBTWV yeXwvrwv xaiexiyXeuaiiovTwv TT)V tx Tfj; pi6r,; Tcapafopdv. Vide Victor.ad Aristot. Rhet. II, 2, 12; Bengel. ad Jo. Cbrys. De sacerd.I, 4, 51. Petronius Sst. 17 : et oro ne noctvrnasreliijiones jocum risumque faciatis. » B. — 5 Zrjv velZiiva Cod. et Plan.; Zeuv Athen. Deinde Cod. pd interouSe et TOU; in interstitio versuum, ut V, ep. 198, 1 ; oup.d TOU; Athen. Jac. in nott. mss. Koupou;, nam hauddubie Castores intelliguntur, qui U SiaSoyi); in inferis degebaut.Heckerns improbabilitcr distinguit ouSe TOU; XOITW,jungens xoupou;... 6; dvSpo;, coll. Soph. Antig. 542 : 'JkSrtyot xdTwouviarope;. — 8 ad xaiitd>.r,ua glossa fXuapiav inCodicc, qui deinde, ut cetcri, xaxfj yXdVjaa, scd a eorrectorcmutatum iu xaxiji y/.woor,i. — 9 ol' lypx^ev eyw8'oux Cod.; Soo' Iypat]/''Iyw ydp ouxAthen.-, ol* Iypai]«v'adrr) 5' oux Plau. In quibus oix Jac. recte praitulit. « Multishanc loquendi formulam iliustravit Blomfield. Gloss.ad Agam. 66. AddemeaadPhilostr. Epist. p. 142, n. 4.» //.CCCXLVl. Lemma : ei; Ea6ivov Iv KopivOip' SaugXTo;dgiov. Epigramma Corinthi positum. Ncscio unde petituinlcmma ap. Grotium. — 2 sic Brunckius; 4 XiOo; 4 puxpiCod. et Plan. — 4 voci uSavo; in Cod. superscriptuinxop.aTo;, et sic Plau. Dlud prsefercbat otiam Salmasius.Jac. confert Achillis verba II. X, 389 seq., et Ovid. ExPonto II, el. 4, 23 :ISon ego, secura biberes si pocula I.ellies,Excidere hxc credam peclore posse tuo.CCCXLVH. Lemma : ei; 'ASeipavTov TOV urcaTixov.« Quod epitheton est absurdum de homine quem laudaveritSimonides. In apographo Par. quidem est anonymum[et in Codice ambiguum, ad hocne an ad sequens ep.referendum sit Xip. TOU K. ], sed Simonidis nomen disertcexhibet Dio Chrysost. Or. XXXV|I. p. 109. » B. Hahetetiam Piutarchus De malign. Hcr. p. 870, D, sed sincnominc poetas. — I xeivou om. Plut., qui 5v oia xaaa.Allcrum etiam Dio. — 2 e/euOeoia; Plut. et Dio. Adi