epigrammatum anthologia palatina - Notes du mont Royal

46 ANTHOLOGLE PALATIN/E« Id est tou TtTapTou o-cuJooatou. Quod moneo ab Paulsse- |nium, qui p. 6 de tertio stylobate inteUexit putavitque inuna colunuuebasi fuisse plura anaglypha. » B. — 1. InXXUTOVOO; post KXurio; Chardonus rectc vidit alliterationem;uproductum ut in quadrisyllabo. — 2 «aTpo; Cod.,lapsu. —3 f) ttpiv « ineptum est, sed fortasse nondepravatum,quamvis aut fjnep aut cum Chardono f,vi; eorrigipossit. » Jac. Voluisse vidctur : antequam ipsa maliquid pateretur. Bothius conjiciebat {, qua ratione, hisaOilis '• « Utrumque libens adspcxisse dicitur Clcopatra,simplex mulier, et novercam occisam et antea compressama Phineo, sed sancte, id est legitime, uxorcm, nonpelliccm. » — 4 ya.ifHa.i Cod.V. 'Exofiiiiav Chardonus exponit mortem, ut est apudPatres, sed in notis mss. addit: « Suspecta tamen mihivideturlectio, pro qua quid reponendum sit non video. »Verum vidisse credo Boissonadium, quiexStxiav proposuitAnecd. II, p. 127, nunc addens. « Dindorfius in Thes. nonoffendisse videtur ad ex8rju.iav, quod de obitu intelligit.Sed hlc hujus nominis usus non est ferendus. Ac preetereaest avtpo; de.viro, de sponso capiendum, quod adPolyphontem nonapte pertineret. » — 1 Kpeeovrou Cod.,in lemmate xpeapovrjv. — 2 « pitdvai audaci systole, inversus gratiam facta. » Jac. 'AXoyou, Mcrope. —3. « Estot Ttat; pro aurau icat;, syntaxi dativi valde usitata. Infine versus quamvis suspecto nihil moveam. » II. RecteUeckerus ou>t St aot pro ol quod edebatur, finem versusipse quoque tuitus.VII. Iu lemmate rpoaiitTovrtdv corrigit Chard. DcindeCod. Stopxr.v, apogr. Paris. Stoox TT,V (ITIT., vacuo spatiolo.llxpaooOetaav addidit Heynius; tva/.e6cioa Jaco ».Cod. tvtx6ttaa, quod scrvari poterat. « De Antiopcs obscurahist ria vide quec dcdit Matthias ad cognominemEuripidis fabulam, (lavier. ad Apollodur. t. II, p. 379.»B. — 1 oxu).tupaTa Sipxr,; Cod.; priuscorr. Jac.alterumChard. Tymnes infra VII,433 : 'Eppe xrxov a>iu>.axtuaa,xaxa uept;, Lacaen» matris verba ad lilium. — 3 f xdpo;,4 IxtTri; Cod., corr. Jac. — 5. "Aye non infrequens sequenteplurali, a productum ob accentum. Melius cratscripsisse 'A>.X' 4ytT' tx, quod conjecit Jac Codet xa6dirrtTat.VIII. — 2 {nteStSaTo Cod., corr. Heynius. Apogr. Par.iiTdtv. — 4 6apt6et, vav ykux. conj. Jac; alia alii. « Tmcsinesseputoverbi avaSepxouevo;, nec tentandumlocum.Vide not. in Anecd. meis IV, p. 400. » B. Mc et Bothius.IX. In lemm. ZiSfjpwCod.; fine ivtTtivev Hcynius. « DoleoMezeriacum, qui ad OvidiiEpistolastom. II, p. 27,docteSideronis et Salmonei filiorum rcs enarrans, lemmate estusus, ipsum epigramma non attigisse. Sed satius babuitrelinquere quod desperabat tractatum posse nitescere. »B. — 1, 2 sic Codcx. « Obscurum distichin, in quo adjectivumTpnxeto; offendit, alibi non obvium, et ar.tipr,u.apro oeipd positum. Heec tamcn si sincera fuerint,sensum restitueris scribens -.VI. — 1 fcnttTov Cod. « Ad Zachariam Mityl. p. 368proposui, nec pcBnitet, fpicexoO. Pytho monstrum serpentisspiris tnixtum crat, scilicet ex homine et serpenteconilaturo. Sic intellexit Heynius. Sed et aliter potestintelligi. » B. Graelius corrigebat IIu56>v', dvt>.iyp.c'vov ipjte-TOV 6/.xoT;, aut Ynytvttov IIu6u>va pLtu.tyuivov £p>ceT6v 6Xxot;,« cujus forma e serpentibus terra filiorum mixta et composita.Serpentes enim gigantibus pedum erant loco. »Probahilissima Boissonadii correctio, censcnte etiam Jacobsio.— 3 axOXavCod.,corr. Chardon. Jacobsius malitydp ictvurdv eoeXet Scov (sic etiam Both.), et potest ablibrario esse quod editur. Ibid. xoltf Jac ; TO;OV Cod.Kisi praestabat Xo56v 6f)pa scripsisse cum Her.kero. IminemorabileBoissonadii Tofov 6TJ 0 i xaSatudaact. — 5 AeXshVv,06 Jacobsius, suhlata distinctione post oxoittf,;, egregie,nisi insolita ouvtTCtta distichorum dubitationi locum relinqueret.Cod. It/.pov 6' ou. In fine vcrsus Codex Cx oeSpax6vTuv, qum varie tentant critici. Jacobsius 0; S' dp'oSovTtdv, in notis mss. ix S' 66' doovicav, quod recepimus.« Respiritur ad TOV SSovrtapLov, de quo Pollux IV, 80 et84, ubi de nomo Pythio : cv Se TO> tapdtxtp ptd/tTat(Apollo)' ip.Tccpiet).T)?t & T6 lap6txov xai T4 aaXTciorixaxpoOpaxa xat TOV oSovTiaitdv, ci>; TOU opdxovro; tv Ttj>TtTo5eud6ai aupTtpiovTo; TOU; SSovra;. Conf. Clem. Alex. Cohort.p. 2,8. » ln quibusmxpSv£oi7,ov, « haud dubie inteUigendumde stridore sagittarum quibus Pytho interfectusest (II. n, 361), » perperam accipi scribens Heckerus,hssc post VTJO-CI TptTcood posita esse magis advertere debebat.Ipse conjecit :AeXoov 6' eS 6f,att Tpinov EvOeov • S; S' dp' dxovrtdvTttxpov arfOTCvsucct 6o".,ov SSupoptevo;,interpretans : Phmbus Delphicum tripodem oracula fundentembene regct, axovrcov de sagittis intelligcns, etaxoTrviuoei, vertcns morietur; quocum vcrbo nemo facileferet junctum SSupoutvo; porCov sagittarum.Mr,Ttpa Tpr,xtioiatv (Tprr/aXtotatv) titt onttpf uaat Tupta£a).u.tovti yEVETa TO>5' urcoTaaaoutvav.Matrem Tyro duris in vinculis patri Salmoneo hfcadslanti subjectam (vides aut specta). Tunc distichonetcidisse videtur. » Jac. Idem in notis ms3. : « Epigrammatisob distichon in medio omissum ohscurissimi versus1 sic possit corrigi •.Mr.TEpa TprjXEiai; ouvfx*' attpatai £t8t|po>.In sequcntibus nomen Tupu etcidit. Couf. Welcker. Detragnviiis gru-cis I, p. 313. » Etiam Buiss. « unum saltemdistichon periisse »judicat, ilem Hcckerus. Grafius conjiciebat:Mf| Tpeux TprjXEt^oiv erci OTtetpriat liorjpou;,XaXpLtovEt Y*'ETrj TU>6* u7coTaaaoutvri,ut poeta Tyronem alloquatur. Et versu 3 : Ou o' ixt Y>?SouXuaet (pater) etc, non statuens lacunam. Idem estautem otSriotot quod Z:OT\CM, nam ita vetusti codicea,testante etiam Pseudo-herodiano (quem citat Hecker.)Bekk. Anecd. p. 1205 : TO 4px»ta TWV 4vrtYp4ao>v iv rat;et; o> XriYouaat; eu6i(at; elyov TO 1 TtpoaYEYpau.u