epigrammatum anthologia palatina - Notes du mont Royal

-46 ANTHOLOGF/E PALATFN/E•< Id est TOO TeTapTou aruXoearou. Quod moneoab Paulssenium,qui p. C de tertio stylobate intellexit putavitque inuna columnffibasi fuisse plura anaglypha. "II. — 1. InxXurovoo; post KXutto; Cbardonus recte vidit alliterationem;v productum ut in quadrisyllabo. — 2 XXTOO; Cod.,lapsu. — 3 f) upiv « ineptum est, sed fortasse non depravatum,quamvis aut f>cp aut cum Chardono tjn; corrigipossit. » Jac. Yoluisse vidctur : antequam ipsa maliquid pateretur. Botbius conjiciebat fj , qua ratione, hisaDilis '• « Utrumque libens adspexisse dicitur Cleopatra,simplex mulier, et novercam ocrisam et antea compressamaPhineo, sed sancte, id est lcgitime, uxorcm, nonpellicem. » — 4 Y«p-e**v Cod.V. 'Ex8riuiav Chardonus exponit mortem, ut est apudPatres, sed in notis mss. addit: « Suspecta tamen mihivideturlectio, pro qua quid reponendum sit non video. »Verum vidisse credo Boissonadium, quiixfitxlav proposuitAnecd. II, p. 127, nunc addens. « Dindorfius in Thes. nonoffendisse videtur ad ex8»iu£av, quod de obitu intelligit.Sed hlc hujus nominis usus non est ferendus. Ac pravterea est dvSpo; de.viro, de sponso capiendum, quod adPolyphontem non apte pertineret. » — 1 KpsevovTou Cod.,in lemmate xpeo?6v»)v. — 2 « iitdvat audaci systole, inversus gratiam facta. » Jac. 'AXoxou, Meropc. —3. « Estol rtai; pro avrov itxf;, syntaxi dativi valdc usitata. Infine versus quamvis suspecto nihil moveam. » B. RecteHeckerus d+e li aot pro ol quod edebatur, fincm vcrsusipse quoque tuitus.VII. Iu lemmate itpoatTtTdvTtov corrigit Chard. DeindeCod. itdpxr.v, apogr. Paris. Stoox TT,V pr,T., vacuo spatiolo.Ilapdooietaav addidit Heynius; evaycitfoa Jaco -.Cod. eveydelaa, quod servari poterat. « De Anticpes obscurahist ria vide qua? dcdit Matlhias ad cognominemEuripidis fabulam, Olavier. ad Apollodur. t. II, p. 379.»B. — 1 oxuXeuptaTa Sipxr.; Cod.; priuscorr. Jac.,alterumChard. Tymnes infra VII, 433 : "Eppe xaxdv oxv'/dxeup.a,xaxd aepi;, Lacffime matris verba ad filium. — 3 »i rtdpo;,4 IXCTTI; Cod., corr. Jac. — 6. 'Aye non infrequens sequenteplurali; a productum ob acrentum. Melius cratscripsisse 'AXX' dYtT* ex, quod conjecit Jac. Codev xa6d-TtreTat.VIII. — 2 uxeSe&xTo Cod., corr. Heynius. Apogr. Par.XTaiv. — 4 8a(i6el, Tdv yXux. conj. Jac; alia alii. « Tmesinesse puto verbi dvaiepxopevo;, ncc tentandum locuro.Vide not. in Anecd. mcis IV, p. 400. » B. hic et Bothius.IX. In lemm. Ii5f,ptoCod.; (ine Iveretvev llcynius. « DoleoMezeriacum, qui ad OvidiiEpistolastom.il, p. 27,docteSideronis et Salmonei filiorum rcs enarrans, lemmatc estusus, ipsum epigramma non attigisse. Scd satius habuitrelinquere quod desperabat tractatum posse nitescerc. »B. — 1, 2 sic Codcx.« Obscurum disticlnn, in quo adjectivumTprixelo; offendit, alibi non obvium, et oitcipr.uapro aetp$ positum. Hffic tamen si sincera fuerint,sensum restitueris scribens :VI. — 1 bneTdv Cod. « Ad Zachariam Mityl. p. 368proposui, nec poraitet, epxeTou. Pytho monstrum serpentisspiris tnixtum erat, scilicet ex homine et serpenteconfiatum. Sic intellcxit Hcynius. Sed et aliter potcstintelligi. » B. Greefius corrigebat Ilu8wv', dveXryuivov Ipite-TOV dXxot;, aut YriYeveuv Hu6uiva ueutYuxvov ipTteTOv dXxot;,« cujus forma e serpentibus terrse liliorum mixta et composita.Serpentes enim gigantibus pedum crant loco. »Probahilissima Boissonadii correctio, censcnte etiam Jacobsio.— 3 jpa scripsisse cum Heckero. ImmemorabileBoissonadii TOEOV 6»I p t xa8at[idaaei. — 5 AeXiptov,ov Jacobsius, sublata distinctione post oxo»tij;;, egregie,nisi insolita ovveTteta distichorum dubitationi locum relinqueret.Cod. 8e'/.eov 8' ov. In fine versus Codex ix 8iSpaxdvrojv, qua) varie tentaut critiei. Jacobsius 8; 8' ip'didvToiv, in notis mss. tx 8' 38' dSdvtoiv, quod recepimus.« Respieitur ad TOV 88ovrtau6v, de quo Pollux IV, 80 et84, ubi de nomo Pythio -. ev 61 tii lau6txtj> ptaycTat(Apollo)' iu.rtepte(Xr|pe 8e T4 lait,6txov xal xa aaXniarixaxpouuaTa xai TOV iSovTiaptiv, tii; TOV Spdxovro; ev xtpTeToUvd6at ovu-TtpiovTo; TOV; iSdvra;. Conf. Clem. Alex. Cohort.p. 2,8. » In quibusxtxpivpoilov, « haud dubie intelligendumde stridore sagittarum quibus Pytho interfectusest (U. n, 361), » perperam accipi scribens Heckcrus,hffic post 6>iaei Tptnoda posita esse magis advertcre debebat.Ipse conjecit :AeXeiv 8' ed ifjaet Tpixov Iv6eov' 3; 8' dp' dxdvrtovTtixpiv dnoxveuaet po',l(ov iivpdpevo;,interpretans : Phoebus Dclphicum tripodem oracula fundentembene reget, dxdvruv de sagittis intelligens, etdxoitvtuaei, vertens morietur; quocum verbo nemo facileferet junctum dSupduevo; doltov sagittarum.Mr.Tepa TpTiXeiotaiv (Tpr,xaXeotatv) errt aTcetpf.ptaat TuotbZaXuaovel Yeve'ra Tti8' urtOTaaaouevxv.Matrem Tgro duris in vinculis patri Salmoneo h(cadstanti subjectam (vides aut specta). Tunc distichonexcidisse videtur. » Jac. Idem in notis mss. : « Epigrammatisob distichon in medio omissura obscurissimi versus1 sic possit corrigi :Mr.Tepa Tprixetat; auve'xet aetpalat SiSnpci.In sequentibus nomen Tuptb excidit. Conf. Welcker. Detraga-diis gratcis I, p. 3i3. » Etiam Boiss. « unura saltemdistichon pcriisse »judicat, itcm Heckerus. Grffifius coujiciebat:Mf) Tpepe Tpnxeir;aiv exi OTretpriat Stonpou;,-aXLuovei ve -eTrj Tt»8' uxoraaaouevn,ut poeta Tyronem alloquatur. Et versu 3 : Ou a' in yi?SouXtiaet (pater) etc, non statuens lacunam. Idero estautem otSr.-.tot quod Ztor.oo,, nam ita vetusti codices,testante etiam Pseudc-herodiano (quem citat Hecker.)Bekk. Anecd. p. 1205 : Ti dpyala xtiv dvTiYpdstov iv Tal;el; o> XnYouaat; eu6i(at; etyov TO t TtpoaYeYpauuivov olov f)An,', f| Saxtptot. — 4 xa8e;o(iivou; Heckerus. Cod. xa8efouevou;,« ineptissime, quasi sedentes in anaglypho Ne.leus et Pelias repravsentati essent. »X. In lemmate Cod. cup^ouXov et a-jrf v 8ii T»i; (sic) 'Ap/.6dvaTov xf,; Ttap', corr. Jac. In marg. : 8n Euvoo; xat 86x;dScXpot 11 'TtJ/tTTuXn;. Verum nomen esse Euveto;, monuitWelckcr. De tragcediis gr. II, p. 559, ubi confirmat hrocJacobsii: « Quffi htc de aurea vite traduntur, apud alios,quod sciam, non obvia, ducta fortasse ev Euripidis Hypsipylc,in qna Bacrhi qnffidam partes fuerunt. » Boissonadiushtcc annotavit : « Lemntatis initium citavit Mezjriac.ad Ovid. Epist. t. II, p. 115, orthographiain trartans