epigrammatum anthologia palatina - Notes du mont Royal

edXap., apogr. Par. aaXd|i,Reiuesius aiXau, MajusinObss.Sacr. IV, p. 150, atXop., Fcsslerus ap. Graef. aeXwp. Sedin pronuntiatione vocalium apud Orientis populos iusignemesse varietatem satis constat. » Jac, — 8 vaioto; codd.« Qui Phcenice scire se putabat Scaliger correxit auoovi;. »/?. Nimiram Hanno in Pornulo Plautina V, sc. 2,41, pcenicesalutans IJaudoni dirit. Wexium De Punicis Plautinismeletemat.p. 29 citat Jac. Salmasiusadlevit:«Forte -•y.aipe xai aOri epdaov. Hic lorus interpolatus est in membranis.»1N CAPUT VII ANNOTATIO.CDXX. Lemma -. A. 'A8i)vatou rou AtoitetOou; ei; Ae'o6ova(sic) nvd auXrrn)v 4va66v. « Auctor igitur hujus epigr. fortasseidem ille Diotirous, Diopitbis filius, cui Lycurgumoratorem honores decrevisse tradit Plutarchus Vitt. Xoratt. p. 844. » Meinek. p. 141. Qui deinde disputat deanalogia nominis rarissimi Ae'a6wv, wvo; et poetica licentiaovo;. — 2 )ic6ov' Codex, non Aeo6ov, quod cdebatur. —3 auvtopapt, xai uev'Cod. et Plan.: vat UCT'Meinekius;ouveopautv, al |XET' Heckerus, inter quas emendationesauce'ps optio : utraque restituit rem. Tamcn Piccolospropouebat icaiYuaT' 'EpoVtwv. « Sensus esse videtur : Persarumregem felicitate eequavit, sive ut Horatii verbisdicara, Vcrsaruin viguit rege beatior. Hanc enim vimpassim habere constat paatXeu; omisso articulo. De ouv-TpE/Etv dixi ad Cornic. t. III, p. 382. Deinde Spem etAinores immortalium lcvissimos esse dicit. » Meinek.Heckerus comparat itapeopape, superavit, sed nialit (5aatXeuat,Piccolos xav {JaatXrJ. — 5. « Mutte sunt ejus tibiat,qua: fortasse in tumulo jacebant, sive cippo iusculpteevisebantur. » Jac. Qui in nostro exemplo posuit ol; tveicveuaev,de conjectura Lennepii p. 237. Codex et Plan.ot a' ivtitouat, post Steph. of a'. Piccolos tentabat diteuOie;tca veicoaatv vei iusolentiore fornia vertouatv, quod vulgodicatur iy.6uwv dpwvorepoi.« Suidas huc, puto, respiriens -.aitcuOee;- ditetpot, dnatSeuTot. Pro edito of a', quod nonpotest intelligi, scripsi ol a' iveitouat, quo te jacere locoferunt. Malim etiam i z\ » B. Qui xcio6at pro infinitivohabebat, ut Meinekius -. >< Scripsit sine dubio poela :..diteuOee; of3' eveitouot xeia6at, tibix illx in sepulrro positeemutas et inglorias se jacere indicant. » Scd Piccoloset Heckerus imparativum prttstare senserunt, utJacobsius quem sequimur. — 6 eitei o06' iepo; oto' "AxipwvCod. et Plan. aute Asceusianam tertiam; interpolationesiiabes ap. Jac. Anal. t. VII, p. 166. « Conjeci ou 6tdaou;,ou /.opov, quod aliquot vestigia corruptae scripturaj oC6'tepo; retinet. » i9. Quod ipsum Jacobsius ronjecerat Add.p. LVI, et hoc : ou 6tdaou;, dXX' d/t" oto' 'A/ipwv, collatoEuripidis versu ex Licymnio : 'A/epoA ct/.ea icop6ueuet Ppo-Totatv. « Quo adjutus (inquit Mcinek.) scripsi iicei ou 6tdoou;lcp6; o!8' 'A/_- Nam iepo; cur pro corrupto habeattirnibil cau&sse est. » Recepimus cum Piccolo.CDXXl. Lemma -. TOU autoO MeXedypou ei; TOV aurovMtXeaypov aiviY)iaTw8e; - xai oit Sid TT|V 6uo>vuutav TOOTca/etou MeXtdypou iaUTOv OUTW; iaxeuaaev otouvp xai xditpouoepuati. « Iilustratum epigramma in Huscbkii Anal.crit. c. 2, p. 36-54.» B. Poeta fingit se in tumulo collocatamvidere statuara juvenis alati, venabulum et suis exuviasgestantis,'variisque conjecturis frustra tcntatis,tandem intelligit Meleagri Calydonii esse statuam, eaquesignificari rognominem tsophistam sub eo tumulo esseconditum. Jac. Prorsus confictum esse opus et artificemncminem tale fuisse positurum disputat Husclikius p. 51scq. — 1 at6uvY) Plan.; sed dicitur etiam 6 ot6uvr,;. —2 inter voces icoi itvo; superscriptum 8e iu Cod.« Elegantiusesset ordXa, vocandi casu, quam duplex ille genitivusoxdXa; ti-.o;. Ita ordXa direretur . Plan., correxitGrtefius : « Dianx munus habes, anceps venabulumetc. Hujus dete mentio fere necessaria ad antiquiillius Mcleagri ajnigmaticamdescriptioncin absolvendam. »Qui Huschkii speciosam conjerturam d).Xw; ouo' 4u.p.admitti non posse docet. Dianam gererc at6uvr,v ap.Ephipptim Athen. XII, p. 537, E, annotavit Jac. « Anrepsautem venabulum illud indicabat axou6oye).o-.ov dirrmligenus, in quo veluti duplex acumen est, ct, ut addit,ibrtasse peTpov ipwvoYpdpov, elegiacum, e duplici versuumgenere constons. Ineptius etiam Ovidius Eiegixtribuit impares pedes Amor. III, rl. 1, 8, et Elegomracurrui impares rotas Ep. ex Pont. III, cl. 4, 86, r.oll.Art. am. I, 264. Sic qure priroo versu pradicantur statunornamenta : alx, venabulum, pellis aprina, eodemordine conjecturis cxplicantur. » Grxf. — 14 aopiavfod.et Plan. «, Pro quo bene Branckius oopiqt. Vide Kiessl.ad Theocr. p. 540, qui et locutionem ei; |itav illustrat.Conf. ep. 626, 6. » B. Sed ita oritur « Importunissimusbiatus. » Kerte Jac. T* addentem secutus est Grsrfium :« 1'oeta eleganter variavit orationem. )ipp.6oao Mouaav"EpwTt et dippoaao XdptTa; xat Soitav. Grnci autem quumdicunt ei; iva, ei; piav, illud substantivum videntur supplevisse,quod verbo inest, quo sententia exprimitur. SicHom. II. B,379 : el; piav pouXeOaouev, sc. Pou).r,v. Ailian.Var. H. V, 9 : ei; ptav votiv, sc. Iwoiav. Nostro loco ei;piav apuoYT)v, »CDXXU. Lemma : el; netaiorpaTOv, ou TOV tv 'A6r,vTjat•cupavvov, dXX' dXXov Ttva vewTtpov iari Sk aiviYpaTtMe;.ZTJret T6V 4oTpaYotXov. Scil.,qui sit Chius. — 1. « Xiov.Schol. Wecb. : TW yip OUTOU Taiw inexttTO 4aTpdYaXo;/iov I/wv. Hunc ipsum locum attigit Hadr. Junius Animadv.II, 4, p. 90, de talorum jactu disserens. Vide Arscn.Vioi. p. 476. ctim nota Walzii. Opinor et cuin fructuconsultum iri qua? scripsisse moueor B. Tbierschiuin detesseraruin et astragalorum ludo ad Odyss. I, 107. Conf.ep. 327, 6. » 17. Xto; erat jactus Iv Sv/duevo;. — 3 ij tf 6rtJacobs. iu nostro exeinplo, post Passovium Scriptt. misc.I>. 206. Legebatur htc quoque^ p'. —4 8' in Cod. addituma rorrectore. — 5 xana6T) Cod., alteruin Plan.CDXXIII. Lemma : et; BiTttSa TTIV Kprjaaav alvtYua-Tw5e; dXX' euXT)itTov. Lemma Plan. : ei; Tdpov BtTTtJo; TIVO;,tji tvtxeiTO xtaaa xai iEOTr,ptt>v xai Toifa xai tfpta xai rtXoxauot.— 1 xiaaav Cod., sed xtaaa in versu novse paginieinitio vepetito a correctore. Plan. dei XdXo;, quod specie50.