Adressiz Sorgular

konuşturmayı bile denedi.
Ama doğrusu TİKB hakkındaki bilgilerine diyecek yoktu. Şehitlerimiz, siyasi görüşlerimiz ve eylemlerimiz
üzerine epey şey biliyorlardı. İtirafçı Adil Özbek'i yakından tanıdıkları belliydi. Bu haini sorgumda
bulundurmak için getirmek istemişler, ama Adana polisi kendisine sakladığından vermemiş.
Onu, asıl bana işkence yaptırmak için getirmek istediklerini söylemedi elbette.
Bu monolog, iki saat kadar sürdü. Sonunda öfkelerini gizleyemez duruma geldiler, ses tonları değişti,
sigara üstüne sigara yakar oldular. Metalik sesli olanı sabrının tükendiğini belli ederek doğrudan konuya
girdi.
"Seninle erkek erkeğe konuşalım. Merkez Komitesi'nde kimler vardı? Bunları biliyoruz, ama ben
senin ağzından duymak istiyorum. Mesela örgütün tarihini, kuruluşunu, bellibaşlı eylemlerini
anlatabilirsin. Ne olacak bunlar zaten iddianamelerde de var."
"Bana yanıt veremeyeceğim sorular soruyorsunuz"
"Peki, sorumu daha da daraltayım öyleyse. Evinde çıkan G-3 öldürülmüş bir askerin silahı. Çantanın
içinden çıkan MAT ve diğer silahlar da birçok güvenlik görevlisinin ve sivilin öldürülmesinde kullanılmış.
Balistik tahlillere göre konuşuyorum. Bunları anlat bana. Seninle ilgili olmayabilir. Mesela
Osman, Fatih ve İsmail yaptıysa senin için ne değişir? Adamlar ölmüşler zaten, ceza alacak değiller
ya?"
Alenen sevgili şehit yoldaşlarımı suçlamamı istiyordu benden. Böylece, hem bir başlangıç yaptıracak,
hem de beni örgütümün manevi değerleriyle karşı karşıya getirmiş olacaktı. Her şey bir yana, bu denli
bencil ve saygısız bir tutumu kendime yediremezdim. Buradaki mesele, ne ceza korkusuydu, ne de inat
etmekti. Asıl önemlisi örgüt sırlarını ve değerlerini korumaktı. Üstelik suçu bugün şehitlere atan, yarın
da arananlara ve hapistekilere atardı. İsteğini reddetmeye bile gerek duymadım.
Gene aynı adam, öfkesini bastırmaya çalıştığı sezilen bir tonla, "Sana bu son sorum," dedikten sonra
şunları söyledi:
"Hiç olmazsa bize TİKB'yi anlat. TİKB'nin diğer örgütlerden farkını anlat... Sen örgütünün propagandasını
yapmak istemez misin? Mesela neden, hem maceracılığa ve silahlı propagandaya karşı çıkıp,
hem de bazen o yolu izleyenleri solluyorsunuz? Niye korsan gösterilerde ve ev baskınlarında devlete
acımasızca kurşun sıkıyorsunuz? Gücünüze kıyasla öldürdüğünüz asker ve polis sayısı epey fazla.
Sonra gizliliğe ağırlık vermenizin, Şube'de konuşmamanızın, cezaevlerindeki katı tavırlarınızın, yurtdışına
kaçmayışınızın sırrı ne? Bunların altında yatan bir şeyler olmalı. Bunların anlatılmasına da çözülme
gözüyle bakmazsın herhalde?"
Metalik sesli adam konuşmasını bitirince sustu, ne diyeceğimi bekliyordu, ama tabii tahmin ettiği gibi
yanıt vermedim. Sessizlik bu defa uzun sürdü. Ne ben konuşuyordum, ne de onlar. Soruyu soran şakur
şukur tespih çekiyordu. Öbürüyse, bir o yana bir bu yana volta atıp duruyordu. Dışarıdan, "yürü lan
yürü!" diyen bir işkencecinin sesi geliyordu. Yerde sürünürcesine çıkarılan ayak seslerinin çokluğuna
bakılırsa, tren yaptıkları bir grup devrimciyi hücrelerine götürüyorlardı.
Görünüşte doğru, sorduğu soruları yanıtlarsam, böyle yapmakla çözülmüş sayılmazdım. Ama, biz,
birbirinin amansız düşmanı olan iki zıt örgüte mensuptuk. Ne MİT'i eğitmek, ne de brifing verir gibi
onun bizi daha iyi tanımasına yardım etmek benim görevimdi. Böyle bilgiler vermek, bazen çözülmekten
daha tehlikeli olabilirdi.
Genç olanı bana doğru yanaştı, sertçe elini böğrüme dürttü ve "söyleyeceğin bir şey yok mu lan?" diye
sordu. Burnundan soluyordu. Sesi, suskunluğunun faturasını ödemeye hazır mısın dercesine öfkeyle
çıkmıştı ağzından. Ben de "yok" dedim, ne sert ne yumuşak...
100