Adressiz Sorgular

– Ağzını aç, cebimde biraz bisküvi kırıntısı var. Bir lokma bile çıkmaz ama olsun, dedi.
Ağzıma bisküvi kırıntılarını döktü.
Bisküvi kırıntıları çok azdı, gıda değeri de önemsizdi. Ancak bir şeyler yapma ve bu dayanışma isteği,
nefis bir yemek yemişim gibi beni doyurdu. İsmini bilmediğim iyilik meleğim beni düşünmüş, dünyanın
en leziz yemeklerini cebinde taşımıştı.
İşkenceciler Osman, Fatih ve Selim'i ele geçirmekten umudu kesmişlerdi. İşkence ve sorgu benim
"eylemlerim"e ilişkin yapılıyordu. Gazetelerden haberini bile okumadığım çeşitli eylemler üstüme
yıkılmak isteniyordu. Nedense hep palto giymiş ve altında Mat taşıyor oluyordum!
– TİKB onlarca eylem yaptı. Asker, polis öldürmeleri başka kaç örgütte var? Gasp yaptınız. Bunları
yapanları söyleyeceksin, diyorlardı.
Öldürmelere ilişkin çeşitli senaryolar uyduruyor bana da rol vererek anlatmamı istiyorlardı.
Çırılçıplak aralarına almış meydan dayağı çekiyorlardı. Aniden gözbağım çözüldü. İşkencecilerin kimi
yere, kimi duvara sümük gibi yapıştı. Var güçleriyle bakmamamı ve gözbağını bağlamamı istiyorlardı.
Kahramanlık taslayan faşist cellatların ne kadar cesur oldukları ortaya çıkmıştı.
Yabancı biri geldi:
– Konuşturmasını bilmiyorsunuz. Bakın ben nasıl konuşturacağım, dedi.
Ayaklarıma falaka sopası bağlandı. İki-üç sopa vurdu:
– İsmin ne? diye sordu.
– …
Sopalar gittikçe artan bir hızla seri olarak inip kalkıyordu. Sorulan tek soru "ismin ne?" sorusuydu.
Falaka ile istediği sonuca ulaşamayınca üzerime çıkıp tepinmeye ve gırtlağımı sıkmaya başladı.
Kendi kimliğimle yakalanmıştım. İsmimi biliyorlardı. Neden ismimi sormuştu? Bunu iddiayı kazanmak
için mi yapmıştı? Daha da önemlisi, bu basit bir iddia mıydı?
Yanıtlamamda hiç bir sakınca olmayan ismimi sormaktan başlamıştı. Aldığı yanıtı basamak yapıp diğer
sorulara geçecekti. Kurnazca beni tuzağa çekmekti amacı. Tekrar tim tarafından "sorgu"ya alındım.
Kurtulacağımı sanmamalıymışım. Gözaltı süresinin uzatıldığını sevinçle söylediler. Ayrıca istedikleri
kadar izin alabilirlermiş. Çırılçıplak soydular. Önce yumruk ve tekmeyle giriştiler. Sersemlemiştim.
Ayakta duramıyordum. Üstüme çıkıp tepinmeye başladılar. Yorulunca ayaklarıma falaka sopası bağlayıp
falaka çekmeye başladılar. Şef:
– Seni Zeki Yumurtacı gibi vuracağız. Zeki Yumurtacı'yı gö... den vurduk, dedi. Karnıma silahın
namlusunu dayadı. Sonra göğsüme... Tepkisiz bekliyordum. Namluyu ağzıma koydu.
– Seni vurmak sana iyilik olur. Senden damla damla kan alacağız... Tazyikli suyun altına götürüp
yatırdılar... Galiba ava gideceklerdi.
Tecride götürüp kelepçeye bağladılar. Giysilerimi de bir köşeye atıp gittiler...
Çırılçıplaktım. Soğuktan dişlerim birbirine vuruyordu. Elektrik akımına tutulmuş gibi titriyordum.
Odada bulunanlardan, giysilerimi giymeden bağlandığımı, hiç olmazsa külotumu giydirmelerini istedim.
Biri aceleyle külotla pantolonumu giydirdi. Atlet ve gömleğimi de sırtıma sardı. Merak etmiştim
218