Adressiz Sorgular

ilişkilerden soyutlayarak, sınıfsız toplumun komünist insanını bugünün "parti kavanozu"nda yetiştirmeye
kalkmayız. Ama emekçi insanlığın uzun bir geçmişten beri kazandığı birikimden hız alarak,
özellikle de bugünün imkân ve koşulları içinde kazanılabilecek niteliklere ayağımızı sağlam basarak
ve tabii ki bunu geleceğin bütün yönleri gelişmiş komünist insan tipolojisine bağlayarak sağlam partili
insanlar yaratabiliriz, yaratmalıyız da.
Bunlara kısaca da olsa değinmemizin bir nedeni, işkencede direnebilecek insanların ancak böyle bir
alan üzerinde gelişme zemini bulmalarıdır. Çünkü hiçbir akım komünist militan tipolojisini yaratmaya
yönelmeden, hareket bazında başarılı bir direniş ortalaması tutturamaz. Öte yandan, işkencede direnmek,
aynı zamanda diğer mücadele alanlarındaki tutumun da dolaylı bir göstergesidir. Bu anlamda,
polis deneyiminin insanların ideolojilerinin, politik bilinçlerinin, örgütsel ve ahlaki değerlerinin bir
"çekap"ı olduğu söylenebilir. Asgari ölçüde de olsa direnmeyen, hele polise ikinci defa düştüğünde bir
kez daha çözülen biri güvenilir bir komünist olabilir mi?
Bir diğer nedeni de, 12 Eylül rejimi ile modern revizyonizmin bir araya gelerek militan devrimci tipi
üzerinde yarattıkları tahribattır. Faşizmin baskıları karşısında yılgınlaşan birçok sözde devrimci dönekleştikçe
oklarını geçmişin devrimci değerlerine yöneltmişlerdir. Bunların işleri güçleri; gizliliği,
devrimcilerin burjuva dünyasının sahte ve yoz zevklerinden kopuşlarını, taşıdıkları bazı hata ve
eksiklikleri, sözde "küçük şeyler!" uğruna kendilerini ölüme atmalarını, işkencede direnmelerini vs.
aşağılamaktır. Bunu, tam da militan, atılgan devrimci kadrolara, partili insan tipine çok ihtiyaç duyulan
bir yeniden dirilme döneminde yapmaktadırlar üstelik. Böyle kritik bir dönemeçte ortaya bir "bireyselleşme"
teorisi atarak, bu "teori"yi, Leninist parti düşmanı tasfiyeciliğin adeta manivelası haline
getirmişlerdir. Aslında "birey olabilme", "bireyselleşme" görüşü en katışıksız, en açık bir burjuva
görüşüdür. Ve "solda"ki savunucuları tarafından da devrimci hareketin şimdiye kadar yaratabildiği
devrimci tipinin inkârı amacıyla ve liberal-tasfiyeci çürümenin kılıfı olarak kullanılmaktadır. Yoksa bu
"teori" komünist bireylerin gelişmeleri ve yetkinleşmeleri gibi olumlu bir isteğin ifadesi değildir; aksine,
onların sıradanlaşmaları, devrimci özelliklerinin törpülenmesi ve düzene uyum sağlamaları
isteğinin bir ürünüdür. "Bireyselleşme" teorisini devrimci harekete taşımaya çalışanlara şöyle bir
bakarsanız, altından ruhunu revizyonist-tasfiyeci şeytana teslim etmekle kalmayıp, girdiği her sınavdan
da sürünerek geçmiş "yorgun savaşçılar" çıktığını görürsünüz.
Her şeye rağmen Türkiye devrimci hareketinin yeni insan tipolojisine ulaşmada, uzun yıllar boyunca
ve nice fedakârlıklar sonucu katettiği büyük bir mesafe söz konusudur. Bu mesafede elde edilen birikim,
ne geçici sarsılmalarla, ne de "bireyselleşme" safsatalarıyla ortadan kaldırılabilir. Türk ve Kürt
devrimcileri, bugüne dek kısa ömürlerine kahramanca bir yaşamı sığdırabilmiş, hiçbir zorluğun ve
hiçbir tehlikenin yıldıramadığı, ölünceye değin inançlarını ve umutlarını asla yitirmemiş devrim kahramanları
tanımışlardır. Osman Yaşar Yoldaşcan ve Fatih Öktülmüş böyle devrimcilerdi. İbrahim'ler,
Mahirler, Denizler, Mahsum'lar, Mazlumlar da böyle devrimcilerdi. Ne tehlikeler ne de engeller yıldırmıştı
onları; her birinde tarihin büyük kahramanlarından birer parça vardı. Üstelik kalınan yerden daha
ilerilere açılamamak için de hiçbir neden yoktur.
Sonuç olarak, bilmek ve inanmak, başarabilmenin ilk adımlarıdır. Eğer direnmenin gereğine inanıyor
ve bu inancımızı irade ye kararlılığımızla destekleyebiliyorsak, bize yapılan işkenceler ne olursa olsun
mutlaka direniriz. Bu bakımdan, ülkemizde durumu tersine çevirmek, yani direnme eğilimini esas
akım haline getirmek hiç de imkânsız değildir. Sınıf ve emekçi yığınlar içerisinde direniş destanları
yazmaya aday nice insanlar vardır. "Mesele", Michelangelo'nun dediği gibi, "taşın içinde zaten
varolan biçimi, fazlalıklardan kurtarmaktadır". Perspektif bu olduktan sonra saflarımızdan J. Fuçik'ler,
M. Fatih'ler çıkartmak hiç de zor olmayacaktır.
29