MALİ DİSİPLİNİN SAĞLANMASINDA ANAYASAL ... - Maliye Bakanlığı

devletlerin nüfus sayımı sonuçlarını dikkate almaksızın, kaynağı ne olursa
olsun gelirler üzerine vergiler koyma ve toplama yetkisine sahiptir. (12
Temmuz 1909’da 61. Kongre tarafından önerilmiş ve 25 Şubat 1913’te
onaylanmıştır.)”
ABD Anayasasının kaldırılan 1. Madde 2. Ayrım 3. Fıkrasına göre
dolaysız vergiler ancak eyaletlerin nüfusları ile orantılı olarak konulabilirdi.
Geçmişte yürürlükte olan bu hükme dayanarak, Kongrenin 1894’de kabul
ettiği Federal Gelir Vergisi Kanunu 1895’de yürürlüğe girmeden önce
Federal Yüksek Mahkeme tarafından Anayasaya aykırı bulunarak iptal
edilmiştir. Daha sonra, ABD Anayasasında 1913 yılında gerçekleştirilen 16.
Değişiklikle, dolaysız vergilerin eyaletlerin nüfusları ile orantılı olarak
dağıtılması hükmü kaldırılmıştır. 16. Anayasa değişikliği ile gelir vergisi
uygulama yetkisi yine Kongre’ye verilirken, herhangi bir vergileme ilkesine
atıfta bulunulmamıştır. Böylece Kongrenin çeşitli eyaletlerin nüfus sayımı
sonuçlarını dikkate almadan ve hangi kaynaktan elde edilirse edilsin, elde
edilen gelir üzerine vergi koyma yetkisi olduğu kabul edilmiştir. Bundan
sonra da, gerçek ve tüzel kişilerin kazanç ve iratları üzerinden tahsil edilen
gelir vergisi, federal devletin temel gelir kaynağı olmuştur.
“MADDE 1- Ayrım 8: Kongre Yetkileri
Fıkra 2: Kongre, Birleşik Devletler güvencesiyle ödünç para alma
yetkisine sahiptir.
Fıkra 5: Para basmaya, yabancı paranın ve yerli paranın değerini
belirlemeye ve standart ağırlık ve ölçüleri tespit etmeye yetkilidir.”
MADDE 1- Ayrım 9: Kongre Yetkileri Üzerindeki Sınırlamalar
Fıkra 5: Herhangi bir eyaletten ihraç edilen mallar üzerine hiçbir
vergi veya resim konulamaz.”
ABD Anayasasının yukarıdaki hükümlerine göre, Kongrenin Birleşik
Devlet güvencesi altında borçlanabilme yetkisi söz konusudur. Ayrıca
Kongre, para basma ve yerli ve yabancı paranın değerini belirleme
hususunda da yetkili kılınmıştır. Diğer madde hükmüne göre ise, Kongre’nin
eyaletlerin ihraç ürünleri üzerine vergi koyması yasaklanmıştır. Anayasa bu
konuda ne federal devlete ne de eyaletlere vergilendirme yetkisi vermiştir.
Bu hüküm ile ihracatın teşviki hedeflenmektedir.
151