[Pr] Gloriosissimam ciuitatem Dei siue in hoc ... - testielettronici.org
[Pr] Gloriosissimam ciuitatem Dei siue in hoc ... - testielettronici.org
[Pr] Gloriosissimam ciuitatem Dei siue in hoc ... - testielettronici.org
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
commemoratis cursum gloriosissimae ciuitatis <strong>in</strong> <strong>hoc</strong> mundo peregr<strong>in</strong>antis et supernam patriam<br />
requirentis. Quod enim negari non potest, prior omnibus Cato ex coniunctione maris et fem<strong>in</strong>ae natus est.<br />
Neque enim illo nato dixisset Adam, quod dixisse legitur: Adquisiui hom<strong>in</strong>em per Deum, nisi illis duobus<br />
ipse fuisset homo. nascendo additus primus. Hunc secutus Abel, quem maior frater occidit,<br />
praefigurationem quandam peregr<strong>in</strong>antis ciuitatis <strong>Dei</strong>, quod ab impiis et quodam modo terrigenis, id est<br />
terrenam orig<strong>in</strong>em diligentibus et terrenae ciuitatis terrena felicitate gaudentibus, persecutiones <strong>in</strong>iquas<br />
passura fuerat, primus ostendit. Sed quot annorum erat Adam, cum eos genuit, non apparet. Ex<strong>in</strong>de<br />
digeruntur generationes aliae de Ca<strong>in</strong>, aliae de illo, quem genuit Adam <strong>in</strong> eius successionem, quem frater<br />
occidit, et appellauit nomen illius Seth dicens, ut scriptum est: Suscitauit enim mihi Deus semen aliud pro<br />
Abel, quem occidit Ca<strong>in</strong>. Cum itaque istae duae series generationum, una de Seth, altera de Ca<strong>in</strong>, has<br />
duas, de quibus agimus, dist<strong>in</strong>ctis ord<strong>in</strong>ibus <strong>in</strong>s<strong>in</strong>uent ciuitates, unam caelestem <strong>in</strong> terris peregr<strong>in</strong>antem,<br />
alteram terrenam terrenis tamquam sola s<strong>in</strong>t gaudiis <strong>in</strong>hiantem uel <strong>in</strong>haerentem: nullus de progenie Ca<strong>in</strong>,<br />
cum d<strong>in</strong>umerata sit connumerato Adam usque ad octauam generationem, quot annorum fuisset expressus<br />
est, quando genuit eum, qui commemoratur post eum. Noluit enim Spiritus <strong>Dei</strong> <strong>in</strong> terrenae ciuitatis<br />
generationibus tempora notare ante diluuium, sed <strong>in</strong> caelestis maluit, tamquam essent memoria digniores.<br />
Porro autem Seth quando natus est, non quidem taciti sunt anni patris eius, sed iam genuerat alios; et<br />
utrum solos Ca<strong>in</strong> et Abel, adfirmare quis audeat? Non enim quia soli nom<strong>in</strong>ati sunt propter ord<strong>in</strong>es<br />
generationum quas commemorare oportebat, ideo consequens uideri debet solos fuisse tunc generatos ex<br />
Adam. .Cum enim silentio coopertis omnium nom<strong>in</strong>ibus ceterorum legatur eum genuisse filios et filias:<br />
quota fuerit ista proles eius, quis praesumat adserere, si culpam temeritatis euitat? Potuit quippe Adam<br />
diu<strong>in</strong>itus admonitus dicere, postea quam Seth natus est: Suscitauit enim mihi Deus semen aliud pro Abel,<br />
quoniam talis erat futurus, qui impleret illius sanctitatem, non quod ipse prior post eum temporis ord<strong>in</strong>e<br />
nasceretur. <strong>Dei</strong>nde quod scriptum est: Vixit autem Seth qu<strong>in</strong>que et ducentos annos (uel secundum<br />
Hebraeos qu<strong>in</strong>que et centum annos), et genuit Enos; quis possit nisi <strong>in</strong>consideratus adseuerare hunc eius<br />
primogenitum fuisse? ut admirantes merito requiramus, quo modo per tot annos <strong>in</strong>munis fuerit a conubio<br />
s<strong>in</strong>e ullo proposito cont<strong>in</strong>entiae uel non genuerit coniugatus; quando quidem etiam de ipso legitur: Et<br />
genuit filios et filias, et fuerunt omnes dies Seth duodecim et nongenti anni, et mortuus est. Atque ita<br />
de<strong>in</strong>ceps, quorum anni commemorantur, nec filios filiasque genuisse reticentur. Ac per <strong>hoc</strong> non apparet<br />
omn<strong>in</strong>o, utrum, qui nom<strong>in</strong>atur genitus, ipse fuerit primogenitus: Immo uero, quoniam credibile non est<br />
patres illos aetate tam longa aut <strong>in</strong>puberes fuisse aut coniugibus caruisse uel fetibus, nec illos eorum filios<br />
primos eis natos fuisse credibile est. Sed cum sacrae scriptor historiae ad ortum uitamque Noe, cuius<br />
tempore diluuium factum est, per successiones generationum notatis temporibus <strong>in</strong>tenderet peruenire, eas<br />
utique commemorauit, non quae primae suis parentibus fuer<strong>in</strong>t, sed quae <strong>in</strong> propagationis ord<strong>in</strong>em<br />
uener<strong>in</strong>t.<br />
Exempli gratia, quo id fiat apertius, aliquid <strong>in</strong>terponam, unde nullus ambigat fieri potuisse quod dico.<br />
Euangelista Matthaeus generationem dom<strong>in</strong>icae carnis per seriem parentum uolens commendare<br />
memoriae, ordiens a patre Abraham atque ad Dauid primitus ut perueniret <strong>in</strong>tendens: Abraham, <strong>in</strong>quit,<br />
genuit Isaac; cur non dixit Ismael, quem primitus genuit? Isaac autem, <strong>in</strong>quit, genuit Iacob; cur non dixit<br />
Esau, qui eius primogenitus fuit? Quia scilicet per illos ad Dauid peruenire non posset. <strong>Dei</strong>nde sequitur:<br />
Iacob autem genuit Iudam et fratres eius; numquid Iudas primogenitus fuit? Iudas, <strong>in</strong>quit, genuit Phares et<br />
Zarat; nec istorum gem<strong>in</strong>orum aliquis fuit primogenitus Iudae, sed ante illos iam tres genuerat. Eos itaque<br />
tenuit <strong>in</strong> ord<strong>in</strong>e generationum, per quos ad Dauid atque <strong>in</strong>de quo <strong>in</strong>tenderat perueniret. Ex quo <strong>in</strong>tellegi<br />
potest, ueteres quoque hom<strong>in</strong>es ante diluuium non primogenitos, sed eos fuisse commemoratos, per quos<br />
ordo succedentium generationum ad Noe patriarcham duceretur, ne serae pubertatis illorum obscura et<br />
non necessaria quaestio nos fatiget.<br />
[XVI] Cum igitur genus humanum post primam copulam uiri facti ex puluere et coniugis eius ex uiri<br />
latere marium fem<strong>in</strong>arumque coniunctione opus haberet, ut gignendo multipficaretur, nec essent ulli<br />
hom<strong>in</strong>es, nisi qui ex illis duobus nati fuissent: uiri sorores suas coniuges acceperunt; quod profecto<br />
quanto est antiquius conpellente necessitate, tanto postea factum est damnabilius religione prohibente.<br />
Habita est enim ratio rectissima caritatis, ut hom<strong>in</strong>es, quibus esset utilis atque honesta concordia,<br />
diuersarum necessitud<strong>in</strong>um u<strong>in</strong>culis necterentur, nec unus <strong>in</strong> uno multas haberet, sed s<strong>in</strong>gulae<br />
spargerentur <strong>in</strong> s<strong>in</strong>gulos ac sic ad socialem uitam diligentius conligandam plurimae plurimos obt<strong>in</strong>erent.<br />
Pater quippe et socer duarum sunt necessitud<strong>in</strong>um nom<strong>in</strong>a. Vt ergo alium quisque habeat patrem, alium<br />
socerum, numerosius se caritas porrigit. Vtrumque autem unus Adam esse cogebatur et filiis et filiabus