[Pr] Gloriosissimam ciuitatem Dei siue in hoc ... - testielettronici.org

commemoratum est illo dicente propheta: Haec dicit Dominus Deus Israel: Dixi: Domus tua et domus
patris tui transibunt coram me usque in aeternum. Et nunc dicit Dominus: Nequaquam, sed glorificantes
me glorificabo, et qui me spernit, spernetur. Quod enim nominat domum patris eius, non eum de proximo
patre dicere, sed de illo Aaron, qui primus sacerdos est institutus, de cuius progenie ceteri sequerentur,
superiora demonstrant, ubi ait: Reuelatus sum ad domum patris tui, cum essent in terra Aegypti serui in
domo Pharao, et elegi domum patris tui ex omnibus sceptris Israel mihi sacerdotio fungi. Quis patrum fuit
huius in illa Aegyptia seruitute, unde cum liberati essent, electus est ad sacerdotium, nisi Aaron? De huius
ergo stirpe isto loco dixit futurum fuisse, ut non essent ulterius sacerdotes; quod iam uidemus impletum.
Vigilet fides, praesto sunt res, cernuntur, tenentur et uidere nolentium oculis ingeruntur. Ecce, inquit, dies
ueniunt, et exterminabo semen tuum et semen domus patris tui, et non erit tibi senior in domo mea
omnibus diebus, et uirum exterminabo tibi ab altari meo, ut deficiant oculi eius et defluat anima eius.
Ecce dies, qui praenuntiati sunt, iam uenerunt. Nullus sacerdos est secundum ordinem Aaron; et
quicumque ex eius genere est homo, cum uidet sacrificium Christianorum toto orbe pollere, sibi autem
honorem illum magnum esse subtractum, deficiunt oculi eius et defluit anima eius tabe maeroris.
Proprie autem ad huius domum Heli, cui haec dicebantur, quod sequitur pertinet: Et omnis qui superauerit
domus tuae, decident in gladio uirorum. Et hoc tibi signum, quod ueniet super duos filios tuos hos, Ophni
et Phinees: uno die morientur ambo. Hoc ergo signum factum est mutandi sacerdotii de domo huius, quo
signo significatum est mutandum sacerdotium domus Aaron. Mors quippe filiorum huius significauit
mortem non hominum, sed ipsius sacerdotii de filiis Aaron. Quod autem sequitur, ad illum iam pertinet
sacerdotem, cuius figuram gessit huic succedendo Samuel. Proinde quae sequuntur, de Christo Iesu noui
testamenti uero sacerdote dicuntur: Et suscitabo mihi sacerdotem fidelem, qui omnia quae in corde meo et
quae in anima mea faciat; et aedificabo ei domum fidelem. Ipsa est aeterna et superna Hierusalem. Et
transibit, inquit, coram Christo meo omnibus diebus. Transibit dixit "conuersabitur"; sicut superius
dixerat de domo Aaron: Dixi: Domus tua et domus patris tui transibunt coram me in aeternum. Quod
autem ait: Coram Christo meo transibit, de ipsa domo utique intellegendum est, non de illo sacerdote, qui
est Christus ipse mediator atque saluator. Domus ergo eius coram illo transibit. Potest et transibit intellegi
de morte ad uitam, omnibus diebus, quibus peragitur usque in finem saeculi huius ista mortalitas. Quod
autem ait Deus: Qui omnia quae in corde meo et quae in anima mea faciat: non arbitremur habere animam
Deum, cum sit conditor animae; sed ita hoc de Deo tropice, non proprie dicitur, sicut manus et pes et alia
corporis membra. Et ne secundum hoc credatur homo in carnis huius effigie factus ad imaginem Dei,
adduntur et alae, quas utique non habet homo, et dicitur Deo: Sub umbra alarum tuarum proteges me; ut
intellegant homines de illa ineffabili natura, non propriis, sed translatis rerum uocabulis ista dici. Quod
uero adiungitur: Et erit, qui superauerit in domo tua, ueniet adorare eo, non proprie de domo dicitur huius
Heli, sed illius Aaron, de qua usque ad aduentum Iesu Christi homines remanserunt, de quo genere etiam
nunc usque non desunt. Nam de illa domo huius Heli iam supra dictum erat: Et omnis qui superauerit
domus tuae, decident in gladio uirorum. Quo modo ergo hic uere dici potuit: Et erit, qui superauerit in
domo tua, ueniet adorare ei, si illud est uerum, quod ultore gladio nemo inde superarit? nisi quia illos
intellegi uoluit, qui pertinent ad stirpem, sed illius totius sacerdotii secundum ordinem Aaron. Ergo si de
illis est praedestinatis reliquiis, de quibus alius propheta dixit: Reliquiae saluae fient (unde et apostolus:
Sic ergo, inquit, et in hoc tempore reliquiae per electionem gratiae factae sunt), quia de talibus reliquiis
bene intellegitur esse, de quo dictum est: Qui superauerit in domo tuas profecto credit in Christum; sicut
temporibus apostolorum ex ipsa gente plurimi crediderunt, neque nunc desunt, qui, licet rarissime, tamen
credant; et impletur in eo quod hic iste homo Dei continuo secutus adiunxit: Veniet adorare ei obolo
argenti. Cui ado re, nisi summo illi sacerdoti, qui et Deus est? Neque enim in illo sacerdotio secundum
ordinem Aaron ad hoc ueniebant homines ad templum uel altare Dei, ut sacerdotem adorarent. Quid est
autem quod ait: Obolo argenti, nisi breuitate uerbi fidei, de quo commemorat apostolus dictum: Verbum
consummans et breuians faciet Dominus super terram? Argentum autem pro eloquio poni psalmus testis
est, ubi canitur: Eloquia Domini eloquia casta, argentum igne examinatum.
Quid ergo dicit iste, qui uenit adorare sacerdoti Dei et sacerdoti Deo? Iacta me in partem sacerdotii tui,
manducare panem. Nolo in patrum meorum conlocari honore, qui nullus est; iacta me in partem sacerdotii
tui. Elegi enim abiectus esse in domo Dei; qualecumque et quantulumcumque membrum esse cupio
sacerdotii tui. Sacerdotium quippe hic ipsam plebem dicit, cuius plebis ille sacerdos est mediator Dei et
hominum, homo Christus Iesus. Cui plebi dicit apostolus Petrus: Plebs sancta, regale sacerdotium.
Quamuis nonnulli "sacrificii tui" sint interpretati, non "sacerdotii tui"; quod nihilo minus eundem