[Pr] Gloriosissimam ciuitatem Dei siue in hoc ... - testielettronici.org

quibus non solum narrentur praeterita, uerum etiam praenuntientur futura, quae tamen pertinent ad
ciuitatem Dei; quia et de hominibus, qui non sunt ciues eius, quidquid hic dicitur, ad hoc dicitur, ut illa ex
comparatione contraria uel proficiat uel emineat. Non sane omnia, quae gesta narrantur, aliquid etiam
significare putanda sunt; sed propter illa, quae aliquid significant, etiam ea, quae nihil significant,
adtexuntur. Solo enim uomere terra proscinditur; sed ut hoc fieri possit, etiam cetera aratri membra sunt
necessaria; et soli nerui in citharis atque huius modi uasis musicis aptantur ad cantum; sed ut aptari
possint, insunt et cetera in compagibus organorum, quae non percutiuntur a canentibus, sed ea, quae
percussa resonant, his conectuntur. Ita in prophetica historia dicuntur et aliqua, quae nihil significant, sed
quibus adhaereant quae significant et quodam modo religentur.
[III] Generationes ergo filiorum Noe deinceps intuendae, et quod de his dicendum uidetur, adtexendum
est huic operi, quo ciuitatis utriusque, terrenae scilicet et caelestis, per tempora procursus ostenditur.
Coeptae sunt enim commemorari a minimo filio, qui uocatus est Iapheth, cuius filii octo nominati sunt,
nepotes autem septem de duobus filiis eius, tres ex uno, quattuor ex altero; fiunt itaque omnes quindecim.
Filii autem Cham, hoc est medii filii Noe, quattuor et nepotes quinque ex uno eius filio, pronepotes duo
ex nepote uno; fit eorum summa undecim. Quibus enumeratis reditur tamquam ad caput et dicitur: Chus
autem genuit Nebroth; hic coepit esse gigans super terram. Hic erat gigans uenator contra Dominum
Deum. Propter hoc dicunt: Sicut Nebroth gignas uenator contra Dominum. Et factum est initium regni
eius Babylon, Orech, Archad et Chalanne in terra Sennaar. De terra illa exiuit Assur et aedificauit
Nineuen et Roboth ciuitatem et Chalach et Dasem inter medium Niueuae et Chalach: haec ciuitas magna.
Iste porro Chus, pater gigantis Nebroth, primus nominatus est in filiis Cham, cuius quinque filii iam
fuerant computati et nepotes duo. Sed istum gigantem aut post nepotes suos natos genuit, aut, quod est
credibilius, seorsum de illo propter eius eminentiam scriptura locuta est; quando quidem et regnum eius
commemoratum est, cuius initium erat illa nobilissima Babylon ciuitas, et quae iuxta commemoratae sunt
siue ciuitates siue regiones. Quod uero dictum est de terra illa, id est de terra Sennaar, quae pertinebat ad
regnum Nebroth, exisse Assur et aedificasse Nineuen et alias quas contexuit ciuitates, longe postea
factum est, quod ex hac occasione perstrinxit propter nobilitatem regni Assyriorum, quod mirabiliter
dilatauit Ninus, Beli filius, conditor Nineuae ciuitatis magnae; cuius ciuitatis nomen ex illius nomine
deriuatum est, ut a Nino Nineue uocaretur. Assur autem, unde Assyrii, non fuit in filiis Cham, medii filii
Noe, sed in filiis Sem reperitur, qui fuit Noe maximus filius.
Vnde apparet de progenie Sem exortos fuisse, qui postea regnum gigantis illius obtinerent et inde
procederent atque alias conderent ciuitates, quarum prima est a Nino appellata Nineue. Hinc reditur ad
alium filium Cham, qui uocabatur Mesraim, et commemorantur quos genuit, non tamquam singuli
homines, sed nationes septem. Et de sexta, uelut de sexto filio, gens commemoratur exisse, quae
appellatur Philistiim; unde fiunt octo. Inde iterum ad Chanaan reditur, in quo filio maledictus est Cham, et
quos genuit undecim nominantur. Deinde usque ad quos fines peruenerint commemoratis quibusdam
ciuitatibus dicitur. Ac per hoc filiis nepotibusque computatis de progenie Cham triginta unus geniti
referuntur.
Restat commemorare filios Sem, maximi filii Noe; ad eum quippe gradatim generationum istarum pe
ruenit a minirfio exorta narratio. Sed unde incipiunt commemorari filii Sem, habet quiddam obscuritatis,
quod expositione inlustrandum est, quia et multum ad rem pertinet, quam requirimus. Sic enim legitur: Et
Sem natus est, et ipsi patri omnium filiorum, Heber, fratri Iapheth maiori. Ordo uerborum est: Et Sem
natus est Heber, etiam ipsi, id est ipsi Sem, natus est Heber, qui Sem pater est omnium filiorum. Sem ergo
patriarcham intellegi uoluit omnium, qui de stirpe eius exorti sunt, quos commemoraturus est, siue sint
filii, siue nepotes et pronepotes et deinceps indidem exorti. Non sane istum Heber genuit Sem, sed ab illo
quintus in progenitorum serie reperitur. Sem quippe inter alios filios genuit Arphaxat, Arphaxat genuit
Cainan, Cainan genuit Sala, Sala genuit Heber. Non itaque frustra ipse primus est nominatus in progenie
ueniente de Sem et praelatus etiam filiis, cum sit quintus nepos, nisi quia uerum est, quod traditur, ex illo
Hebraeos esse cognominatos, tamquam Heberaeos; cum et alia possit esse opinio, ut ex Abraham
tamquam Abrahaei dicti esse uideantur; sed nimirum hoc uerum est, quod ex Heber Heberaei appellati
sunt, ac deinde una detrita littera Hebraei, quam linguam solus Israel populus potuit obtinere, in quo Dei
ciuitas et in sanctis peregrinata est et in omnibus sacramento adumbrata. Igitur filii Sem prius sex
nominantur, deinde ex uno eorum nati sunt quattuor nepotes eius, itemque alter filiorum Sem genuit eius
nepotem, atque ex illo itidem pronepos natus est atque inde abnepos, qui est Heber. Genuit autem Heber
duos filios, quorum unum appellauit Phalech, quod interpretatur diuidens. Deinde scriptura subiungens