[Pr] Gloriosissimam ciuitatem Dei siue in hoc ... - testielettronici.org

unum habebant Athenis, expositus inuentus est puer dracone inuolutus, qui eum significauit magnum
futurum et propter commune templum, cum essent parentes eius ignoti, Vulcani et Mineruae dictum esse
filium. Nominis tamen eius originem fabula illa potius quam ista designat historia. Sed quid ad nos? Hoc
in ueracibus libris homines instruat religiosos, illud in fallacibus ludis daemones delectet inpuros; quos
tamen illi religiosi tamquam deos colunt, et cum de illis haec negant, ab omni eos crimine purgare non
possunt, quoniam ludos eis poscentibus exhibent, ubi turpiter aguntur, quae uelut sapienter negantur, et
his falsis ac turpibus dii placantur, ubi etsi fabula cantat crimen numinum falsum, delectari tamen falso
crimine crimen est uerum.
[XIII] Post mortem Iesu Naue populus Dei iudices habuit, quibus temporibus alternauerunt apud eos et
humilitates laborum pro eorum peccatis, et prosperitates consolationum propter miserationem Dei. His
temporibus fabulae fictae sunt de Triptolemo, quod iubente Cerere anguibus portatus alitibus indigentibus
terris frumenta uolando contulerit; de Minotauro, quod bestia fuerit inclusa Labyrintho, quo cum
intrassent homines, inextricabili errore inde exire non poterant; de Centauris, quod equorum hominumque
fuerit natura coniuncta; de Cerbero, quod sit triceps inferorum canis; de Phryxo et Helle eius sorore, quod
uecti ariete uolauerint; de Gorgone, quod fuerit crinita serpentibus et aspicientes conuertebat in lapides;
de Bellerophonte, quod equo pinnis uolante sit uectus, qui equus Pegasus dictus est; de Amphione, quod
citharae suauitate lapides mulserit et adtraxerit; de fabro Daedalo et eius Icaro filio, quod sibi coaptatis
pinnis uolauerint; de Oedipo, quod monstrum quoddam, quae Sphinga dicebatur, humana facie
quadrupedem, soluta qua e ab illa proponi soleret uelut insolubili quaestione suo praecipitio perire
compulerit; de Antaeo, quem necauit Hercules, quod filius terrae fuerit, propter quod cadens in terram
fortior soleret adsurgere; et si qua forte alia praetermisi. Hae fabulae bellum ad usque Troianum, ubi
secundum librum Marcus Varro de populi Romani gente finiuit, ex occasione historiarum, quae res
ueraciter gestas continent, ita sunt ingeniis hominum fictae, ut non sint opprobriis numinum adfixae.
Porro autem quicumque finxerunt a Ioue ad stuprum raptum pulcherrimum puerum Ganymedem, quod
nefas rex Tantalus fecit et Ioui fabula tribuit, uel Danaes per imbrem aureum adpetisse concubitum, ubi
intellegitur pudicitia mulieris auro fuisse corrupta, quae illis temporibus uel facta uel ficta sunt, aut facta
ab aliis et ficta de Ioue, dici non potest quantum mali de hominum praesumpserint cordibus, quod possent
ista patienter ferre mendacia, quae tamen etiam libenter amplexi sunt. qui utique quanto deuotius Iouem
colunt, tanto eos, qui haec de illo dicere ausi sunt, seuerius punire debuerunt. Nunc uero non solum eis,
qui ista finxerunt, irati non sunt, sed ut talia figmenta etiam in theatris agerent, ipsos deos potius iratos
habere timuerunt. His temporibus Latona Apollinem peperit, non illum, cuius oracula solere consuli
superius loquebamur, sed illum, qui cum Hercule seruiuit Admeto; qui tamen sic est deus creditus, ut
plurimi ac paene omnes unum eundemque Apollinem fuisse opinentur. Tunc et Liber pater bellauit in
India, qui multas habuit in exercitu feminas, quae Bacchae appellatae sunt, non tam uirtute nobiles quam
furore. Aliqui sane et uictum scribunt istum Liberum et uinctum; nonnulli et occisum in pugna a Perseo,
nec ubi fuerit sepultus tacent; et tamen eius uelut dei nomine per inmundos daemones Bacchanalia sacra
uel potius sacrilegia sunt instituta, de quorum rabiosa turpitudine post tam multos annos sic senatus
erubuit, ut in urbe Roma esse prohiberet. Per ea tempora Perseus et uxor eius Andromeda postea quam
sunt mortui, sic eos in caelum receptos esse crediderunt, ut imagines eorum stellis designare eorumque
appellare nominibus non erubescerent, non timerent.
[XIV] Per idem temporis interuallum extiterunt poetae, qui etiam theologi dicerentur, quoniam de diis
carmina faciebant, sed talibus diis, qui licet magni homines, tamen homines fuerunt aut mundi huius,
quem uerus Deus fecit, elementa sunt aut in principatibus et potestatibus pro uoluntate Creatoris et suis
meritis ordinati, et si quid de uno uero Deo inter multa Dana et falsa cecinerint, colendo cum illo alios,
qui dii non sunt, eisque exhibendo famulatum, qui uni tantum debetur Deo, non ei utique rite seruierunt
nec a fabuloso deorum suorum dedecore etiam ipsi se abstinere potuerunt --- Orpheus, Musaeus, Linus.
Verum isti theologi deos coluerunt, non pro diis culti sunt; quamuis Orpheum nescio quo modo infernis
sacris uel potius sacrilegiis praeficere soleat ciuitas impiorum. Vxor autem regis Athamantis, quae
uocabatur Ino, et eius filius Melicertes praecipitio spontaneo in mari perierunt et opinione hominum in
deos relati sunt, sicut alii homines eorum temporum, Castor et Pollux. Illam sane Melicertis matrem
Leucothean Graeci, Matutam Latini uocauerunt, utrique tamen putantes deam.
[XV] Per ea tempora regnum finitum est Argiuorum, translatum ad Mycenas, unde fuit Agamemnon, et
exortum est regnum Laurentum, ubi Saturni filius Picus regnum primus accepit, iudicante apud Hebraeos
femina Debbora; sed per illam Dei spiritus id agebat; nam etiam prophetissa erat, cuius prophetia minus