[Pr] Gloriosissimam ciuitatem Dei siue in hoc ... - testielettronici.org

Deus autem rex noster ante saecula operatus est salutem in medio terrae; ut Dominus Iesus accipiatur
Deus noster, qui est ante saecula, quia per ipsum facta sunt saecula, operatus salutem nostram in medio
terrae, cum Verbum caro factum est et terreno habitauit in corpore.
Deinde postea quam prophetatum est in his uerbis Annae, quo modo gloriari debeat, qui gloriatur, non in
se utique, sed in Domino, propter retributionem, quae in die iudicii futura est: Dominus ascendit, inquit,
in caelos et tonuit; ipse iudicabit extrema terrae, quia iustus est. Prorsus ordinem tenuit confessionis
fidelium. Ascendit enim in caelum Dominus Christus, et inde uenturus est ad uiuos et mortuos
iudicandos. Nam quis ascendit, sicut dicit apostolus, nisi qui et descendit in inferiores partes terrae? Qui
descendit, ipse est et qui ascendit super omnes caelos, ut adimpleret omnia. Per nubes ergo suas tonuit,
quas sancto Spiritu cum ascendisset impleuit. De quibus ancillae Hierusalem, hoc est ingratae uineae,
comminatus est apud Esaiam prophetam, ne pluant super eam imbrem. Sic autem dictum est: Ipse
iudicabit extrema terrae, ac si diceretur: "Etiam extrema terrae." Non enim alias partes non iudicabit, qui
omnes homines procul dubio iudicabit. Sed melius intelleguntur extrema terrae extrema hominis;
quoniam non iudicabuntur, quae in melius uel in deterius medio tempore commutantur, sed in quibus
extremis inuentus fuerit, qui iudicabitur. Propter quod dictum est: Qui perseuerauerit usque in finem, hic
saluus erit. Qui ergo perseueranter facit iudicium et iustitiam in medio terrae, non damnabitur, cum
iudicabuntur extrema terrae. Et dat, inquit, uirtutem regibus nostris; ut non eos iudicando condemnet. Dat
eis uirtutem, qua carnem sicut reges regant et in illo mundum, qui propter eos fudit sanguinem, uincant.
Et exaltabit cornum christi sui. Quo modo Christus exaltabit cornum christi sui? De quo enim supra
dictum est: Dominus ascendit in caelos, et intellectus est Dominus Christus: ipse, sicut hic dicitur,
exaltabitt cornum christi sui. Quis ergo est christus Christi? An cornum exaltabit uniuscuiusque fidelis
sui, sicut ista ipsa in principio huius hymni ait: Exaltatum est cornum meum in Deo meo? Omnes quippe
unctos eius chrismate recte christos possumus dicere; quod tamen totum cum suo capite corpus unus est
Christus. Haec Anna prophetauit, Samuelis mater, sancti uiri multumque laudati; in quo quidem tunc
figurata est mutatio ueteris sacerdotii et nunc impleta, quando infirmata est quae multa erat in filiis, ut
nouum haberet in Christo sacerdotium sterilis, quae peperit septem.
[V] Sed hoc euidentius ad ipsum Heli sacerdotem missus loquitur homo Dei, cuius quidem nomen
tacetur, sed intellegitur officio ministerioque suo sine dubitatione propheta. Sic enim scriptum est: Et
uenit homo Dei ad Heli et dixit: Haec dicit Dominus: Reuelatus reuelatus sum ad domum patris tui, cum
essent in terra Aegypti serui in domo Pharao; et elegi domum patris tui ex omnibus sceptris Israel mihi
sacerdotio fungi,ut ascenderent ad altare meum et incenderent incensum et portarent Ephod; et dedi
domui patris tui omnia, quae sunt ignis filiorum Israel, in escam. Et ut quid respexisti in incensum meum
et in sacrificium meum inpudenti oculo et glorificasti filios tuos super me, benedicere primitias omnis
sacrificii in Israel in conspectu meo? Propter hoc haec dicit Dominus Deus Israel: Dixi: Domus tua et
domus patris tui transibunt coram me usque in aeternum. Et nunc dicit Dominus: Nequaquam, sed
glorificantes me glorificabo, et qui spernit me, spernetur. Ecce dies ueniunt, et exterminabo semen tuum
et semen domus patris tui, et non erit tibi senior in domo mea omnibus diebus, et uirum exterminabo tibi
ab altari meo, ut deficiant oculi eius et defluat anima eius; et omnis qui superauerit domus tuae, decident
in gladio uirorum. Et hoc tibi signum, quod ueni et super duos filios tuos hos, Ophni et Phinees: una die
morientur ambo. Et suscitabo mihi sacerdotem fidelem, qui omnia, quae in corde meo et quae in anima
mea, faciat; et aedificabo ei domum fidelem, et transibit coram Christo meo omnibus diebus. Et erit, qui
superauerit in domo tua, ueniet adorare ei obolo argenti dicens: lacta me in unam panem sacerdotii tui
manducare panem.
Non est ut dicatur ista prophetia, ubi sacerdotii ueteris tanta manifestatione praenuntiata mutatio est, in
Samuele fuisse completa. (Quamquam enim non esset de alia tribu Samuel, quam quae constituta fuerat a
Domino, ut seruiret altari, tamen non erat de filiis Aaron, cuius progenies fuerat deputata, unde fierent
sacerdotes; ac per hoc in ea quoque re gesta eadem mutatio quae per Christum Iesum futura fuerat
adumbrata est, et ad uetus testamentum proprie, figurate uero pertinebat ad nouum prophetia facti etiam
ipsa, non uerbi, id scilicet facto significans, quod uerbo ad Heli sacerdotem dictum est per prophetam.)
Nam fuerunt postea sacerdotes ex genere Aaron, sicut Sadoc et Abiathar, regnante Dauid, et alii deinceps,
antequam tempus ueniret, quo ista, quae de sacerdotio mutando tanto ante praedicta sunt, effici per
Christum oportebat. Quis autem nunc fideli oculo haec intuens non uideat esse completa? Quando quidem
nullum tabernaculum, nullum templum, nullum altare, nullum sacrificium et ideo nec ullus sacerdos
remansit Iudaeis, quibus, ut de semine Aaron ordinaretur, in Dei fuerat lege mandatum. Quod et hic