[Pr] Gloriosissimam ciuitatem Dei siue in hoc ... - testielettronici.org

etiamsi non sint uno amplius. Cum ergo ipsius Ioseph praedicetur felicitas, quia potuit uidere pronepotes,
nullo modo putandi sunt iam fuisse tricensimo nono anno proaui sui Ioseph, quando ad eum in Aegyptum
Iacob pater eius aduenit. Illud autem est, quod fallit minus ista diligenter intuentes, quoniam scriptum est:
Haec autem nomina filiorum Israel, qui intrauerunt in Aegyptum simul cum Iacob patre suo. Hoc enim
dictum est, quia simul cum illo conputantur septuaginta quinque, non quia simul iam erant omnes, quando
Aegyptum ingressus est ipse; sed, ut dixi, totum tempus habetur eius ingressus, quo uixit Ioseph, per
quem uidetur ingressus.
[XLI] Igitur propter populum Christianum, in quo Dei ciuitas peregrinatur in terris, si carnem Christi in
Abrahae semine requiramus, remotis concubinarum filiis occurrit Isaac; si in semine Isaac, remoto Esau,
qui est et iam Edom, occurrit Iacob, qui est et Israel; si in semine ipsius Israel, remotis ceteris occurrit
ludas, quia de tribu Iuda exortus est Christus. Ac per hoc cum in Aegypto moriturus Israel suos filios
benediceret, quem ad modum Iudam prophetice benedixerit, audiamus: Iuda, inquit, te laudabunt fratres
tui. Manus tuae super dorsum inimicorum tuorum; adorabunt te filii patris tui. Catulus leonis Iuda; ex
germinatione, fili mi, ascendisti; recumbens dormisti ut leo et ut catulus leonis; quis suscitabit eum? Non
deficiet princeps ex Iuda et dux de femoribus eius, donec ueniant quae reposita sunt ei; et ipse expectatio
gentium; alligans ad uitem pullum suum et cilicio pullum asinae suae lauabit in uino stolam suam et in
sanguine uuae amictum suum. Fului oculi eius a uino et dentes candidiores lacte. Exposui haec aduersus
Manichaeum Faustum disputans et satis esse arbitror, quantum ueritas prophetiae huius elucet; ubi et
mors Christi praedicta est uerbo dormitionis et non necessitas, sed potestas in morte nomine leonis. Quam
potestatem in euangelio ipse praedicat dicens: Potestatem habeo ponendi animam meam et potestatem
habeo iterum sumendi eam. Nemo eam tollit a me; sed ego eam pono a me, et iterum sumo eam. Sic leo
fremuit, sic quod dixit impleuit. Ad eam namque pertinet potestatem, quod de resurrectione eius
adiunctum est: Q uis suscitabit eum? hoc est, quia nullus hominum, nisi se ipse, qui etiam de corpore suo
dixit: Soluite templum hoc, et in triduo resussitabo illud. Ipsum autem genus mortis, hoc est sublimitas
crucis, in uno uerbo intellegitur, quod ait: Ascendisti. Quod uero addidit: Recumbens dormisti,
euangelista exponit, ubi dicit: Et inclinato capite tradidit spiritum; aut certe sepultura eius agnoscitur, in
qua recubuit dormiens, et unde illum nullus hominum, sicut prophetae aliquos uel sicut ipse alios,
suscitauit, sed sicut a somno ipse surrexit. Stola porro eius, quam lauat in uino, id est mundat a peccatis in
sanguine suo, cuius sanguinis sacramentum baptizati sciunt, unde et adiungit: Et in sanguine uuae
amictum suum, quid est nisi ecclesia? Et fului oculi eius a uino spiritales eius inebriati poculo eius, de
quo canit psalmus: Et calix tuus inebrians quam praeclarus est; Et dentes eius candidiores lacte, quod
potant apud apostolum paruuli, uerba scilicet nutrientia, nondum idonei solido cibo. Ipse igitur est, in quo
reposita erant promissa Iudae, quae donec uenirent numquam principes, hoc est reges Israel, ab illa stirpe
defuerunt. Et ipse expectatio gentium; quod clarius est uidendo quam fit exponendo.
[XLII] Sicut autem duo Isaac filii, Esau et Iacob, figuram praebuerunt duorum populorum in Iudaeis et
Christianis (quamuis, quod ad carnis propaginem pertinet, nec Iudaei uenerint de semine Esau, sed
Idumaei; nec Christianae gentes de Iacob, sed potius Iudaei; ad hoc enim tantum figura ualuit, quod
dictum est: Maior seruiet minori): ita factum est etiam in duobus filiis Ioseph; nam maior gessit typum
Iudaeorum, Christianorum autem minor. Quos cum benediceret Iacob, manum dextram ponens super
minorem quem habebat ad sinistram, sinistram super maiorem quem habebat ad dextram: graue uisum est
patri eorum, et admonuit patrem uelut corrigens eius errorem et quisnam eorum esset maior ostendens. At
ille mutare manus noluit, sed dixit: Scio, fili, scio. Et hic erit in populum, et hic exaltabitur; sed frater eius
iunior maior illo erit, et semen eius erit in multitudinem gentium. Etiam hic duo illa promissa demonstrat.
Nam ille in populum, iste in multitudinem gentium. Quid euidentius quam his duabus promissionibus
contineri populum Israelitarum orbemque terrarum in semine Abrahae, illum secundum carnem, istum
secundum fidem?
[XLIII] Defuncto Iacob, defuncto etiam Ioseph per reliquos centum quadraginta quattuor annos, donec
exiretur de terra Aegypti, in modum incredibilem illa gens creuit, etiam tantis adtrita persecutionibus, ut
quodam tempore nati masculi necarentur, cum mirantes Aegyptios nimia populi illius incrementa
terrerent. Tunc Moyses subtractus furto trucidatoribus paruulorum ad domum regiam, ingentia per eum
Deo praeparante, peruenit nutritusque et adoptatus a filia Pharaonis (quod nomen in Aegypto omnium
regum fuit) in tantum prouenit uirum, ut ipse illam gentem mirabiliter multiplicatam ex durissimo et
grauissimo, quod ibi ferebat, iugo seruitutis extraheret, immo per eum Deus, qui hoc promiserat Abrahae.
Prius quippe exinde fugiens, quod, cum Israelitam defenderet, Aegyptium occiderat et territus fuerat,