[Pr] Gloriosissimam ciuitatem Dei siue in hoc ... - testielettronici.org

Audurus nomen est fundi, ubi ecclesia et in ea memoria martyris Stephani. Puerum quendam paruulum,
cum in area luderet, exorbitantes boues, qui uehiculum trahebant, rota obtriuerunt, et confestim palpitauit
expirans. Hunc mater abreptum ad eandem memoriam posuit, et non solum reuixit, uerum etiam inlaesus
apparuit.
Sanctimonialis quaedam in uicina possessione, quae Caspaliana dicitur, cum aegritudine laboraret ac
desperaretur, ad eandem memoriam tunica eius adlata est; quae antequam reuocaretur, illa defuncta est.
Hac tamen tunica operuerunt cadauer eius parentes, et recepto spiritu salua facta est.
Apud Hipponem Bassus quidam Syrus ad memoriam eiusdem martyris orabat pro aegrotante et
periclitante filia eoque secum uestem eius adtulerat, cum ecce pueri de domo cucurrerunt, qui ei mortuam
nuntiarent. Sed cum orante illo ab amicis eius exciperentur, prohibuerunt eos illi dicere, ne per publicum
plangeret. Qui cum domum redisset iam suorum eiulatibus personantem et uestem filiae, quam ferebat,
super eam prolecisset, reddita est uitae.
Rursus ibidem apud nos Irenaei cuiusdam collectarii filius aegritudine extinctus est. Cumque corpus
iaceret exanime atque a lugentibus et lamentantibus exequiae pararentur, amicorum eius quidam inter
aliorum consolantium uerba suggessit, ut eiusdem martyris oleo corpus perungueretur. Factum est, et
reuixit.
Itemque apud nos uir tribunicius Eleusinus super memoriam martyrum, quae in suburbano eius est,
aegritudine exanimatum posuit infantulum filium, et post orationem, quam multis cum lacrimis ibi fudit,
uiuentem leuauit.
Quid faciam? Vrget huius operis implenda promissio, ut non hic possim omnia commemorare quae scio;
et procul dubio plerique nostrorum, cum haec legent, dolebunt me praetermisisse tam multa, quae utique
mecum sciunt. Quos iam nunc, ut ignoscant, rogo, et cogitent quam prolixi laboris sit facere, quod me hic
non facere suscepti operis necessitas cogit. Si enim miracula sanitatum, ut alia taceam, ea tantummodo
uelim scribere, quae per hunc martyrem, id est gloriosissimum Stephanum, facta sunt in colonia
Calamensi et in nostra, plurimi conficiendi sunt libri, nec tamen omnia colligi poterunt, sed tantum de
quibus libelli dati sunt, qui recitarentur in populis. Id namque fieri uoluimus, cum uideremus antiquis
similia diuinarum signa uirtutum etiam nostris temporibus frequentari et ea non debere multorum notitiae
deperire. Nondum est autem biennium, ex quo apud Hipponem regium coepit esse ista memoria, et
multis, quod nobis certissimum est, non datis libellis de his, quae mirabiliter facta sunt, illi ipsi qui dati
sunt ad septuaginta ferme numerum peruenerant, qu a ndo:ista conscripsi. Calamae uero, ubi et ipsa
memoria prius esse coepit et crebrius dantur, incomparabili multitudine superant.
Vzali etiam, quae colonia Vticae uicina est, multa praeclara per eundem martyrem facta cognouimus;
cuius ibi memoria longe prius quam apud nos ab episcopo Euodio constituta est. Sed libellorum
dandorum ibi consuetudo non est uel potius non fuit; nam fortasse nunc esse iam coepit. Cum enim nuper
illic essemus, Petroniam, clarissimam feminam, quae ibi mirabiliter ex magno atque diuturno, in quo
medicorum adiutoria cuncta defecerant, languore sanata est, hortati sumus, uolente supradicto loci
episcopo, ut libellum daret, qui recitaretur in populo, et oboedientissime paruit. In quo posuit etiam, quod
hic reticere non possum, quamuis ad ea, quae hoc opus urgent, festinare compellar. A quodam Iudaeo
dixit sibi fuisse persuasum, ut anulum capillacio uinculo insereret, quo sub omni ueste ad nuda corporis
cingeretur; qui anulus haberet sub gemma lapidem in renibus inuentum bouis. Hoc alligata quasi remedio
ad sancti martyris limina ueniebat. Sed profecta a Carthagine, cum in confinio fluminis Bagradae in sua
possessione mansisset, surgens ut iter perageret ante pedes suos illum iacentem anulum uidit et
capillaciam zonam, qua fuerat alligatus, mirata temptauit. Quam cum omnino suis nodis firmissimis, sicut
erat, comperisset astrictam, crepuisse atque exiluisse anulum suspicata est; qui etiam ipse cum
integerrimus fuisset inuentus, futurae salutis quodam modo pignus de tanto miraculo se accepisse
praesumpsit atque illud uinculum soluens simul cum eodem anulo proiecit in flumen. Non credant hoc,
qui etiam Dominum Iesum per integra matris uirginalia enixum et ad discipulos ostiis clausis ingressum
fuisse non credunt; sed hoc certe quaerant et, si uerum inuenerint, illa credant. Clarissima femina est,
nobiliter nata, nobiliter nupta, Carthagini habitat; ampla ciuitas, ampla persona rem quaerentes latere non
sinit. Martyr certe ipse, quo inpetrante illa sanata est, in filium permanentis uirginis credidit; in eum, qui
ostiis clausis ad discipulos ingressus est, credidit; postremo, propter quod omnia ista dicuntur a nobis, in
eum, qui ascendit in caelum cum carne, in qua resurrexerat, credidit; et ideo per eum tanta fiunt, quia pro
ista fide animam posuit . Fiunt ergo etiam nunc multa miracula eodem Deo faciente per quos uult et quem
ad modum uult, qui et illa quae legimus fecit; sed ista nec similiter innotescunt neque, ut non excedant