[Pr] Gloriosissimam ciuitatem Dei siue in hoc ... - testielettronici.org

glorietur. Hanc Dei iustitiam, quam donat gratia sine meritis, nesciunt illi, qui suam iustitiam uolunt
constituere, et ideo iustitiae Dei, quod est Christus, non sunt subiecti. In qua iustitia est multa multitudo
dulcedinis Dei, propter quam dicitur in psalmo: Gustate et uidete quam dulcis est Dominus. Et hanc
quidem in hac peregrinatione gustantes, non ad satietatem sumentes, esurimus eam potius ac sitimus, ut
ea postea saturemur, cum uidebimus eum, sicuti est, et implebitur quod scriptum est: Saturabor, cum
manifestabitur gloria tua. Ita perficit Christus multam multitudinem dulcedinis suae sperantibus in eum.
Porro autem si eam, quam illi putant, dulcedinem suam Deus abscondit timentibus eum, qua non est
impios damnaturus, ut hoc nescientes et damnari timentes recte uiuant ac sic possint esse qui orent pro
non recte uiuentibus: quo modo eam perficit sperantibus in eum, quando quidem, sicut somniant, per hanc
dulcedinem non damnaturus est eos, qui non sperant in eum? Illa igitur eius dulcedo quaeratur, quam
perficit.sperantibus in eum, non quam proficere putatur contemnentibus et blasphemantibus eum. Frustra
itaque homo post hoc corpus inquirit, quod in hoc corpore sibi comparare neglexit.
Illud quoque apostolicum: Conclusit enim Deus omnes in infidelitate, ut omnium misereatur, non ideo
dictum est, quod sit neminem damnaturus, sed superius apparet unde sit dictum. Nam cum de Iudaeis
postea credituris apostolus loqueretur ad gentes, ad quas utique iam credentes conscribebat epistulas:
Sicut enim uos, inquit, aliquando non credidistis Deo, nunc autem misericordiam consecuti estis illorum
incredulitate: sic et hi nunc non crediderunt in uestram misericordiam, ut et ipsi misericordiam
consequantur. Deinde subiecit, unde isti sibi errando blandiuntur, atque ait: Conclusit enim Deus omnes
in infidelitate, ut omnium misereatur. Quos omnes, nisi de quibus loquebatur, tamquam dicens: Et uos et
illos? Deus ergo et gentiles et Iudaeos, quos praesciuit et praedestinauit conformes imaginis filii sui,
omnes in infidelitate conclusit, ut de amaritudine infidelitatis suae paenitendo confusi et ad dulcedinem
misericordiae Dei credendo conuersi clamarent illud in psalmo: Quam multa multitudo dulcedinis tuae,
Domine, quam abscondisti timentibus te, perfecisti autem sperantibus, non in se, sed in te ) Omnium
itaque miseretur uasorum misericordiae. Quid est omnium? Et eorum scilicet quos ex gentibus, et eorum
quos ex Iudaeis praedestinauit uocauit, iustificauit glorificauit, non hominum omnium, sed istorum
omnium neminem damnaturus.
[XXV] Sed iam respondeamus etiam illis, qui non solum diabolo et angelis eius, sicut nec isti, sed ne
ipsis quidem omnibus hominibus liberationem ab aeterno igne promittunt, uerum eis tantum, qui Christi
baptismate abluti et corporis eius et sanguinis participes facti sunt, quomodolibet uixerint, in quacumque
haeresi uel impietate fuerint. Sed contradicit eis apostolus dicens: Manifesta autem sunt opera carnis,
quae sunt fornicatio, inmunditia, luxuria, idolorum seruitus, ueneficia, inimicitiae, contentiones,
aemulationes, animositates, dissensiones, haereses, inuidiae, ebrietates, comisationes et his similia; quae
praedico uobis, sicut praedixi, quoniam qui talia agunt regnum Dei non possidebunt. Haec profecto
apostolica falsa sententia est, si tales post quantalibet tempora liberati regnum Dei possidebunt. Sed
quoniam falsa non est, profecto regnum Dei non possidebunt. Et si in regni Dei possessione numquam
erunt, aeterno supplicio tenebuntur; quoniam non est medius locus, ubi non sit in supplicio, qui illo non
fuerit constitutus in regno.
Quam ob rem quod ait Dominus Iesus: Hic est panis qui de caelo descendit, ut, si quis ex ipso
manducauerit, non moriatur. Ego sum panis uiuus, qui de caelo descendi; si quis manducauerit ex hoc
pane, uiuet in aeternum, quo modo sit accipiendum, merito quaeritur. Et ab istis quidem, quibus nunc
respondemus, hunc intellectum auferunt illi, quibus deinde respondendum est; hi sunt autem, qui hanc
liberationem nec omnibus habentibus sacramentum baptismatis et corporis Christi, sed solis catholicis,
quamuis male uiuentibus, pollicentur, quia non solo, inquiunt, sacramento, sed re ipsa manducauerunt
corpus Christi, in ipso scilicet eius corpore constituti; de quo corpore ait apostolus: Vnus panis, unum
corpus multi sumus. Qui ergo est in eius corporis unitate, id est in Christianorum compage membrorum,
cuius corporis sacramentum fideles communicantes de altari sumere consuerunt, ipse uere dicendus est
manducare corpus Christi et bibere sanguinem Christi. Ac per hoc haeretici et schismatici ab huius unitate
corporis separati possunt idem percipere sacramentum, sed non sibi utile, immo uero etiam noxium, quo
iudicentur grauius, quam uel tardius liberentur. Non sunt quippe in eo uinculo pacis, quod illo exprimitur
sacramento.
Sed rursus etiam isti, qui recte intellegunt, non dicendum esse manducare corpus Christi, qui in corpore
non est Christi, non recte promittunt eis, qui uel in haeresim uel etiam in gentilium superstitionem ex
illius corporis unitate labuntur, liberationem quandoque ab aeterni igne supplicii; primum, quia debent
adtendere, quam sit intolerabile atque a sana doctrina nimis deuium, ut multi ac paene omnes, qui