åêðáéäåõóçó γ.ν.α.
åêðáéäåõóçó γ.ν.α.
åêðáéäåõóçó γ.ν.α.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ, ΤΟΜΟΣ 71, ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ, 2009<br />
277<br />
στην δημιουργία πολλών επώδυνων συνδρόμων. Ετσι<br />
στα εξειδικευμένα κέντρα πόνου θεωρείται πρωταρχικής<br />
σημασίας η ψυχολογική αξιολόγηση κάθε<br />
αρρώστου.<br />
Πρώιμη αντιμετώπιση του Χ.Π<br />
Η αντιμετώπιση αρρώστων με πρόβλημα Χ.Π.<br />
πρέπει να αρχίζει κατά το δυνατόν νωρίς ώστε να μην<br />
αθροίζονται στον πάσχοντα τραυματικές εμπειρίες<br />
με τον συνοδό ψυχολογικό και σωματικό αντίκτυπο,<br />
που θα εδραιώσουν το επώδυνο σύνδρομο.<br />
Συλλογική και εξειδικευμένη<br />
αντιμετώπιση<br />
Συνιστάται από ομάδα γιατρών με ειδικότητες<br />
σχετιζόμενες με το επώδυνο σύνδρομο. Η διαπίστωση<br />
της παραπάνω ανάγκης οδήγησε στην δημιουργία<br />
των κέντρων πόνου(Pain Centers) που με συνεχώς<br />
αυξανόμενες εμπειρίες αντιμετωπίζουν αρρώστους<br />
με Χ.Π 6 .<br />
Ο πάσχων ασθενής<br />
Διάφορες παθήσεις προκαλούν διάφορες εκδηλώσεις<br />
και οι ασθενείς αντιδρούν ποικιλοτρόπως. Παρόμοια<br />
διαφέρει και ο βαθμός του πόνου. Κάθε άνθρωπος<br />
αποτελεί μοναδική προσωπικότητα, ο πόνος όμως<br />
είναι κατ’ εξοχήν εξατομικευμένος, ανεξαρτήτως της<br />
σοβαρότητας της νόσου. Κανείς ασθενής δεν έχει τις<br />
ίδιες εμπειρίες με τους άλλους 4 .<br />
Ο πόνος είναι η δεύτερη κυρίαρχη αιτία απουσίας<br />
από την εργασία με κυρίαρχη πρώτη αιτία το γνωστό<br />
κρυολόγημα. Επίσης αποτελεί δεύτερη αιτία για ένα<br />
άτομο να έχει ανάγκη άμεσης ιατρικής φροντίδας. 11<br />
Αφενός ο πόνος ως σημαντικός αμυντικός μηχανισμός,<br />
λειτουργεί σαν σηματοδότης κινδύνου του<br />
οργανισμού. Αφετέρου ο πόνος είναι ταπεινωτικός<br />
και γίνεται απάνθρωπος. Απειλεί την αυτονομία του<br />
ατόμου- καταστρέφει κάθε έννοια αυτοεκτίμησηςσυνοδεύεται<br />
από συναίσθημα απελπισίας, εξάρτησης,<br />
αχρηστοζωίας και μοναξιάς. Και το μέγιστο,<br />
καταστρέφει τη θέληση για ζωή.<br />
Επειδή ο πόνος είναι υποκειμενικός δεν υπάρχουν<br />
αντικειμενικά δεδομένα να συγκεντρωθούν, εκτός από<br />
την αναφορά του ίδιου του αρρώστου που πονάει.<br />
Οι ασθενείς μπορεί να αρνούνται ότι πονούν για<br />
διάφορους λόγους, που μπορεί να είναι:<br />
1. Άρνηση. Αρνούμενοι ότι πονούν αρνούνται την<br />
αρρώστια τους.<br />
2. Εγκατάλειψη. Πολλοί ασθενείς πιστεύουν ότι ο<br />
πόνος είναι αναπόφευκτος π.χ. (ηλικιωμένοι, και<br />
καρκινοπαθείς ασθενείς).<br />
3. Επιθυμία να ευχαριστήσουν. Μερικοί άρρωστοι<br />
νομίζουν ότι ο «καλός» άρρωστος δεν πρέπει να<br />
παραπονιέται. Οι ασθενείς γενικά συμπαθούν τους<br />
γιατρούς και δεν τους αρέσει να τους απογοητεύουν<br />
λέγοντας τους ότι δεν κάνουν καλή δουλειά με τον<br />
έλεγχο του πόνου τους.<br />
4. Φόβος εθισμού 12 .<br />
Ο πόνος είναι μία καταστροφική κατάσταση και<br />
μπορεί να έχει σημαντικά αρνητική επίδραση στην<br />
ποιότητα ζωής των ασθενών 13 .<br />
Ο πόνος είναι το πιο συνηθισμένο από τα φυσικά<br />
συμπτώματα για το οποίο οι άνθρωποι παραπονούνται.<br />
Στην κουλτούρα μας αποδεχόμαστε ότι πονάμε<br />
αλλά φοβόμαστε να το αντιμετωπίσουμε 14 .<br />
Πόνος και Νοσηλευτική αντιμετώπιση<br />
Δυστυχώς ο πόνος εξακολουθεί να αποτελεί ένα<br />
συχνό δυσεπίλυτο κλινικό πρόβλημα που καλούνται<br />
να αντιμετωπίσουν οι νοσηλευτές ανεξαρτήτως χώρου<br />
νοσηλευτικής άσκησης 1 . Οι κυριότερες προϋποθέσεις<br />
για την ικανοποιητική ανακούφιση του πόνου<br />
θεωρούνται η εκπαίδευση των επιστημόνων υγείας,<br />
η διαθεσιμότητα των αναλγητικών φαρμάκων και η<br />
εθνική πολιτική 15 .<br />
Πριν τη δεκαετία του 70 οι νοσηλευτές όπως και<br />
οι άλλοι επιστήμονες υγείας δεν αναγνώριζαν την<br />
υπευθυνότητα τους στην αντιμετώπιση του πόνου<br />
αλλά μόνο στον έλεγχο της έκφρασης του. Και αυτό<br />
εξηγείται από την ελλιπή εκπαίδευση τους καθώς και<br />
στις λανθασμένες αντιλήψεις και τους μύθους που<br />
επικρατούσαν αναφορικά με τον πόνο 1 . Η κατάλληλη<br />
αντιμετώπιση του χρόνιου πόνου είναι μια πολύπλευρη<br />
πρόκληση, η οποία απαιτεί συνεργασία διεπιστημονικής<br />
ομάδας σε οργανωμένα κέντρα. Ανεξάρτητα<br />
από τον χώρο όπου βρίσκονται οι αλγούντες πάσχοντες<br />
οι νοσηλευτές κατέχουν τον πλέον ζωτικό ρόλο<br />
στην ανακούφιση του, γιατί δαπανούν περισσότερο<br />
χρόνο από κάθε άλλη ομάδα επιστημών υγείας κοντά<br />
στον ασθενή 15 .<br />
Τα άτομα με πόνο παρουσιάζουν τεράστια ποικιλία<br />
και διαφοροποίηση συμπεριφορών και βιώνουν<br />
πληθώρα βιολογικών και ψυχοκοινωνικών προβλημάτων.<br />
Οι νοσηλευτές αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι<br />
των διεπιστημονικών ομάδων προσέγγισης και<br />
αντιμετώπισης του πόνου. Ο νοσηλευτής μέσα στην<br />
διεπιστημονική ομάδα, αποτελεί ξεχωριστή αυτοδύναμη<br />
επαγγελματική μονάδα η οποία θα μπορούσε να<br />
περιγραφεί ως μοναδικότητα στην αντίληψη και την<br />
παρουσία του δίπλα στον ασθενή, και στην ικανότητα
Change language