åêðáéäåõóçó γ.ν.α.
åêðáéäåõóçó γ.ν.α.
åêðáéäåõóçó γ.ν.α.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ, ΤΟΜΟΣ 71, ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ, 2009<br />
329<br />
ποσότητα ινσουλίνης. Η διαρροή αυτής της ινσουλίνης<br />
προκαλεί απώλεια που μπορεί να φθάσει μέχρι και το<br />
18% της εκάστοτε δόσης ινσουλίνης που χορηγείται.<br />
Πράγματι σε μελέτες στο παρελθόν διαπιστώθηκε ότι<br />
η απώλεια αυτή μπορεί να παρατηρηθεί στο 68% των<br />
ασθενών που κάνουν ινσουλίνη. Για την αντιμετώπισή<br />
του ο διαβητικός ασθενής θα πρέπει ενημερωθεί. Η<br />
πρόταση είναι να δημιουργήσει, με τον αντίχειρα και<br />
το δείκτη του αριστερού του χεριού, πτυχή δέρματος<br />
όπου θα γίνει η ένεση, η βελόνα να είναι 6 mm και η<br />
είσοδος να γίνει υπό γωνία 90˚, να πιέσει το έμβολο<br />
της πένας αργά και σταθερά. Όταν ενεθεί όλη η ποσότητα<br />
της ινσουλίνης, να αποσύρει κατά το ήμισυ<br />
τη βελόνα ελευθερώνοντας παράλληλα τη πτυχή του<br />
δέρματος και μετρώντας 8-10 δευτερόλεπτα μετά να<br />
αποσύρει πλήρως τη βελόνα. Πολλές φορές, ιδιαιτέρως<br />
στις περιπτώσεις που χρησιμοποιούνται πένες με<br />
Cartidges ή σύριγγες προγεμισμένες, είναι δυνατόν να<br />
αποφραχθεί ο αυλός της χρησιμοποιημένης βελόνας.<br />
Αυτό συμβαίνει συχνότερα, όταν χρησιμοποιείται ινσουλίνη<br />
μέσης ή μακράς διάρκειας χρήσης. Οφείλεται<br />
στη συσσώρευση και συγκόλληση των κρυστάλλων της<br />
ινσουλίνης και εξαρτάται από τη ταχύτητα έγχυσης<br />
της δόσης. Ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος, όταν η ίδια<br />
βελόνα χρησιμοποιείται πολλές φορές. Η εμφάνιση<br />
ερυθρότητας στο σημείο της ένεσης, αρκετά συχνά<br />
συνοδεύεται από κνησμό. Πρόκειται για αλλεργική<br />
αντίδραση στην ινσουλίνη ή στο έκδοχο. Είναι ήπιας<br />
μορφής, ελάχιστα ενοχλητική, παρέρχεται συνήθως<br />
ύστερα από μικρό χρονικό διάστημα και δεν είναι<br />
αναγκαία η διακοπή της θεραπείας. Μία άλλη αιτία,<br />
η οποία είναι δυνατόν να προκαλέσει αλλεργική αντίδραση<br />
με τη μορφή της ερυθρότητας, είναι το νικέλιο,<br />
υλικό το οποίο χρησιμοποιείται για τη κατασκευή<br />
των βελόνων των συριγγών ή των πεννών. Οι βελόνες<br />
βέβαια επικαλύπτονται από ένα λεπτό στρώμα<br />
της σιλικόνης, η επαναλαμβανόμενη όμως χρήση της<br />
ίδιας βελόνας για την ένεση την καταστρέφει και η<br />
πιθανότητα της αλλεργικής αντίδρασης, με αιτία το<br />
νικέλιο, αυξάνεται.<br />
Στην κατηγορία των σοβαρών επιπλοκών περιλαμβάνονται<br />
η υπογλυκαιμία, η λιποδυστροφία και<br />
η γενικευμένη αλλεργική αντίδραση. Η υπογλυκαιμία<br />
αν και τις περισσότερες φορές οφείλεται κατά κύριο<br />
λόγο στην παράλειψη του γεύματος είτε στην έγχυση<br />
μεγαλύτερης ποσότητας ινσουλίνης, εντούτοις<br />
αποτελεί σοβαρό πρόβλημα, ιδίως όταν η στάθμη<br />
του σακχάρου του αίματος κατέλθει σε τέτοιο βαθμό<br />
που μπορεί να επηρεάσει το επίπεδο συνείδησης του<br />
ασθενούς. Η εκπαίδευση του ασθενούς στην αποφυγή<br />
η/και αποτροπή της υπογλυκαιμίας είναι πρωτίστης<br />
σημασίας. Ο ασθενής θα πρέπει να αναγνωρίζει τα<br />
συμπτώματα της υπογλυκαιμίας και το στενό οικογενειακό<br />
και φιλικό περιβάλλον θα πρέπει να είναι<br />
κατάλληλα εκπαιδευμένο για την χορήγηση ενέσιμης<br />
γλυκαγόνης όταν αυτό καταστεί αναγκαίο.<br />
Η λιποδυστροφία αφορά στην εμφάνιση ενός<br />
τοπικού φαινομένου που περιορίζεται στα σημεία<br />
που γίνεται η ένεση. Διαχωρίζεται σε λιποατροφία<br />
και λιπουπερτροφία.<br />
Με τον όρο ‘λιποατροφία’ περιγράφεται η απώλεια<br />
του υποδορίου λίπους, η οποία συμβαίνει συχνά<br />
στο σημείο της ένεσης. Εμφανίζεται συχνότερα σε<br />
διαβητικά άτομα νέας ηλικίας και γένους θηλυκού.<br />
Η αιτιολογία δεν είναι γνωστή. Πιθανολογείται, ότι<br />
πρόκειται για ανοσολογική απάντηση στις μη πλήρως<br />
κεκαθαρμένες ινσουλίνες. Σε βιοψία δέρματος από<br />
την περιοχή της ατροφίας, βρέθηκε στο τοίχωμα<br />
των αγγείων εναπόθεση ανοσολογικών στοιχείων.<br />
Ένα ακόμα ενισχυτικό στοιχείο της υπόθεσης είναι,<br />
ότι στον ορρό των διαβητικών παρατηρούνται<br />
υψηλότεροι τίτλοι IgG αντισωμάτων. Με τον όρο<br />
‘λιποϋπετροφία’, περιγράφεται η ‘ύβωση’, η οποία<br />
δημιουργείται στην περιοχή της ένεσης από αύξηση<br />
του υποδόριου λίπους. Οφείλεται στην λιπογενετική<br />
δράση της ινσουλίνης, δημιουργείται από την επιμονή<br />
του διαβητικού να κάνει την ένεση της ινσουλίνης στο<br />
ίδιο πάντοτε σημείο και είναι συχνότερη στους άρρενες<br />
διαβητικούς. Αυτή η τακτική είναι εσφαλμένη διότι<br />
έτσι επιβραδύνεται η απορρόφηση της ινσουλίνης με<br />
συνέπεια την δημιουργία προβλημάτων που αφορούν<br />
στην ποιότητα ρύθμισης. Η γενικευμένη αλλεργική<br />
αντίδραση παρατηρείται στην εποχή μας ευτυχώς<br />
σπάνια με συχνότητα περίπου 1%. Συχνότερα εμφανίζεται<br />
στους διαβητικούς που κάνουν διακεκομένη<br />
θεραπευτική αγωγή με ινσουλίνη. Οι εκδηλώσεις εμφανίζονται<br />
μια με δύο εβδομάδες μετά την επανάληψη<br />
της αγωγής, με άμεση τοπική αντίδραση 30-60 λεπτά<br />
μετά την ένεση. Στις μισές των περιπτώσεων γενικεύεται<br />
και συνοδεύται απο αγγειονευρωτικό οίδημα<br />
η/και αναφυλακτικό shock. H αντίδραση αφορά στο<br />
μόριο της ινσουλίνης και είναι ταυτόσημο με αυτό της<br />
πενικιλλίνης. Μακροπρόθεσμα ο καλύτερος τρόπος<br />
αντιμετώπισης είναι η απευαισθητοποίηση.<br />
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΓΛΥΚΑΙΜΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ<br />
Πολλοί είναι οι παράγοντες που θα πρέπει να<br />
λάβει κανείς υπόψιν όσον αφορά την χρονική στιγμή<br />
έναρξης και την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή με<br />
ινσουλίνη σε ασθενή με σακχαρώδη διαβήτη τύπου<br />
2. Οπως είναι ευλογα αντιληπτό η απόφαση αυτή