åêðáéäåõóçó γ.ν.α.
åêðáéäåõóçó γ.ν.α.
åêðáéäåõóçó γ.ν.α.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
442 Αδρανοποίηση παθογόνων στα προϊόντα αίματος<br />
ηση» παθογόνων χρησιμοποιείται ευρύτατα, αλλά<br />
ουσιαστικά πρόκειται για «μείωση» παθογόνων. Τα<br />
μέτρα εξάλειψης των παθογόνων εκτιμώνται από την<br />
ικανότητα της μεθόδου να προκαλέσει λογαριθμική<br />
μείωση του παράγοντα σε καλλιέργειες, ενώ είναι δύσκολο<br />
να αποδειχθεί η απουσία μετάδοσης με κλινικές<br />
μελέτες. Η αδρανοποίηση παθογόνων σε αναφέρεται<br />
σε μια μεθοδολογία αλλά σε διαφορετικές μεθόδους<br />
φυσικές, χημικές ή φωτοχημικές(3).<br />
ΑΡΧΕΣ ΑΔΡΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΑΘΟΓΟΝΩΝ<br />
Ήδη από το 1948, εφαρμόζονται τεχνικές παστερίωσης<br />
για την αδρανοποίηση ιών στην παρασκευή<br />
λευκωματίνης από το πλάσμα. Οι σύγχρονες<br />
τεχνικές αδρανοποίησης δρουν άμεσα στα παθογόνα<br />
είτε στοχεύοντας τις λιπιδιακές τους μεμβράνες<br />
είτε επεμβαίνοντας στα νουκλεϊνικά τους οξέα. Η<br />
αδρανοποίηση έχει αποδειχθεί αποτελεσματική για<br />
πολλά παθογόνα όπως βακτήρια, πρωτόζωα και<br />
ιούς. Αλλά δεν υπάρχει μια μόνη μέθοδος που θα<br />
καταστρέψει όλα τα παθογόνα στο ολικό αίμα ή σε<br />
όλα τα προϊόντα αίματος διατηρώντας παράλληλα<br />
την λειτουργικότητά τους. Ακόμη δεν υπάρχει<br />
μέθοδος που να δρα στα βακτηρικά σπόρια, στις<br />
ενδοτοξίνες ή στα prions, το αίτιο της νόσου variant<br />
Creutzfeld-Jacob(6).<br />
Σύμφωνα με το FDA, οι ιδανικοί μέθοδοι αδρανοποίησης<br />
θα πρέπει:<br />
• να απομακρύνουν ή να αδρανοποιούν όλα τα είδη<br />
των μικροοργανισμών χωρίς να εισάγουν νεοαντιγόνα<br />
ή να μειώνουν την λειτουργικότητα ή τη<br />
διάρκεια ζωής ενός προϊόντος.<br />
• δεν θα πρέπει να παραμένουν υπολείμματα των<br />
ουσιών που χρησιμοποιούνται για την αδρανοποίηση<br />
ή προϊόντα διάσπασης τους.<br />
• Ο συνολικός κίνδυνος από τα αδρανοποιημένα<br />
προϊόντα θα πρέπει να είναι μικρότερος από τον<br />
κίνδυνο μετάδοσης παθογόνων μέσω μετάγγισης<br />
του αρχικού προϊόντος και αυτό να αποδεικνύεται<br />
από καλά σχεδιασμένες κλινικές μελέτες.<br />
• το κόστος θα πρέπει πάντα να υπολογίζεται για<br />
κάθε νέα μεθοδολογία που εφαρμόζεται(7).<br />
Πολλές μέθοδοι έχουν περιγραφεί και βρίσκονται<br />
σε διάφορα στάδια ανάπτυξης και εφαρμογής.<br />
Διαφέρουν ως προς τα βιολογικά και χημικά χαρακτηριστικά,<br />
τους μεταβολίτες, το είδος και την<br />
ικανότητα λογαριθμικής μείωσης των παθογόνων<br />
που έχουν. Θα περιγραφούν στη συνέχεια οι μέθοδοι<br />
που χρησιμοποιούνται ή πρόκειται να χρησιμοποιηθούν<br />
στο εγγύς μέλλον.<br />
SOLVENT-DETERGENT(S-D)<br />
Η μέθοδος δρα καταστρέφοντας τη μεμβράνη του<br />
περιβλήματος των ιών και βακτηρίων. Χρησιμοποιούνται<br />
μείγματα οργανικών διαλυτών και μη-ιονικών<br />
απορρυπαντικών, με πλέον συχνά χρησιμοποιούμενο<br />
τον συνδυασμό tri-(n-butyl)-phosphate (TNBP) και Triton<br />
X-100 που θα πρέπει να απομακρυνθεί μετά την κατεργασία<br />
των προϊόντων. Η μεθοδολογία χρησιμοποιείται<br />
από το 1984 στην παρασκευή συμπυκνωμένων<br />
παραγόντων πήξεως και από το 1987 εφαρμόσθηκε<br />
σε δεξαμενές πρόσφατα κατεψυγμένου πλάσματος. Η<br />
μέθοδος είναι αποτελεσματική για ιούς με περίβλημα<br />
λιπιδίων όπως οι HIV,HBV, HCV,EBV, CMV, ενώ δεν<br />
είναι αποτελεσματική για τους HAV, Parvo-B19,και<br />
HEV.Η συγκέντρωση των παραγόντων της πήξεως<br />
στο πλάσμα που έχει υποστεί επεξεργασία (SD-FFP)<br />
θεωρείται ικανοποιητική, αν και μειώνονται η πρωτείνη<br />
S και α2-αντιπλασμίνη.<br />
Κατά την χρονική περίοδο 1991-1995 χρησιμοποιήθηκαν<br />
2x 10 6 μονάδες SD-FFP χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα.<br />
Η μεθοδολογία έχει έγκριση για εφαρμογή στις<br />
ΗΠΑ και Ευρώπη. Η αναφορά όμως θρομβώσεων και<br />
θανάτων σε ασθενείς με μεταμόσχευση ήπατος που<br />
έλαβαν SD-FFP είχε σαν αποτέλεσμα την απόσυρση<br />
του προϊόντος από τις ΗΠΑ το 2002.<br />
Η SD μεθοδολογία που χρησιμοποιείται στην<br />
Ευρώπη διαφέρει σε μερικά σημεία από αυτή που<br />
χρησιμοποιείτο στις ΗΠΑ, δεν έχει παρουσιάσει ανάλογα<br />
προβλήματα και χρησιμοποιείται ευρέως σε<br />
αρκετές χώρες. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την<br />
αδρανοποίηση του πλάσματος και των προϊόντων<br />
του, ενώ καταστρέφει την μεμβράνη των κυττάρων<br />
και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε αιμοπετάλια<br />
και ερυθρά(8).<br />
ΚΥΑΝΟΥΝ ΤΟΥ ΜΕΘΥΛΕΝΙΟΥ (MB)<br />
Το Κυανούν του μεθυλενίου (methylene blue-MB)<br />
παρήχθη το 1876 από τον Caro και χρησιμοποιήθηκε<br />
για την αδρανοποίηση παθογόνων στο πλάσμα το<br />
1991.Ο τρόπος δράσης του εξαρτάται από την συγκέντρωση<br />
Mg2+ και μπορεί να συνδεθεί εξωτερικά<br />
με την έλικα του DNA ή να παρεμβληθεί μεταξύ των<br />
δύο τμημάτων της διπλής έλικας του DNA.Η έκθεση<br />
του MB σε φώς στα 620-670nm προκαλεί φωτοδυναμικές<br />
αλληλεπιδράσεις. Ακόμη είναι δυνατόν να<br />
συνδεθεί με τις πρωτεΐνες του πυρήνα των ιών, ενώ<br />
προκαλεί βλάβες σε βακτήρια και στις πρωτεΐνες<br />
των ερυθροκυτταρικών μεμβρανών. Η υπολειπόμενη<br />
χρωστική είναι δυνατόν να μειωθεί περαιτέρω με<br />
φιλτράρισμα.
Change language