åêðáéäåõóçó γ.ν.α.

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ, ΤΟΜΟΣ 71, ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ, 2009
457
ΔΙΑΣΤΡΩΜΑΤΩΣΗ ΚΙΝΔΥΝΟΥ
Διαγνωστικά μέσα
Οι συνηθέστερα χρησιμοποιούμενοι πίνακες διαστρωμάτωσης
κινδύνου ασθενών με ΟΣΣ χωρίς
ανάσπαση του ST είναι οι πίνακες βαθμολόγησης
κινδύνου (risk score) TIMI και GRACE.
Νέες παρατηρήσεις έδειξαν οτι τόσο οι καθιερωμένες
όσο και οι νεώτερες μη επεμβατικές μέθοδοι
είναι χρήσιμες στην εκτίμηση του κινδύνου στα
NSTEMI-ΟΣΣ. Eκτίμηση της συστολικής λειτουργίας
της αριστερής κοιλίας ακόμη και στους ασθενείς με
αρνητική τροπονίνη αποτελεί σημαντικό παράγοντα
πρόβλεψης του μακροχρόνιου κινδύνου(12) και αυτό το
νέο εύρημα οδήγησε στην αναβάθμιση της εκτίμησης
της συστολικής λειτουργίας της αριστερής κοιλίας απο
Class IIa σε Class I στις νέες οδηγίες του ACC/AHA(1).
Η καρδιακή υπερηχογραφία μπορεί να καταδείξει την
διάταση του αριστερού κόλπου(13), τη λειτουργική
ανεπάρκεια της μιτροειδούς(14) και τη διαστολική
δυσλειτουργία(15) ευρήματα καθένα από τα οποία
συσχετίζονται με δυσμενή πρόγνωση.Στο άλλο άκρο
του φάσματος κινδύνου, η φυσιολογική αξονική στεφανιογραφία
(CTA) μπορεί συνοπτικά να αναγνωρίσει
τους ασθενείς χαμηλού κινδύνου μειώνοντας με αυτό
τον τρόπο τις μη απαραίτητες εισαγωγές (Σχ.1) και
περιορίζοντας τις ημέρες νοσηλείας(16). Έτσι, οι νέες
οδηγίες του ACC/AHA προτείνουν τη CTA σε επιλεγμένους
ασθενείς (Class IIa-B)(1).
με υποδόρια ινσουλίνη σε ασθενείς εκτός στεφανιαίας
μονάδας και 4) Προσδιορισμός της βαρύτητας της
μεταβολικής διαταραχής μετά την έξοδο τους από το
Νοσοκομείο σε ασθενείς χωρίς προηγούμενο ιστορικό
σακχαρώδους διαβήτη που εμφάνισαν υπεργλυκαιμία
κατα τη διάρκεια της νοσηλειας τους.
Η νεφρική δυσλειτουργία που αποτελεί επιπλοκή
σχετιζόμενη με τον σακχαρώδη διαβήτη και την υπέρταση
έχει βρεθεί οτι αποτελεί ισχυρό ανεξάρτητο προγνωστικό
παράγοντα καρδιαγγειακής θνησιμότητας
στους ασθενείς μετά από ΟΣΣ (19). Ακόμη, η παρουσία
μη στεφανιαίας αγγειακής νόσου είτε εκδηλώνεται με
φύσημα καρωτίδος(20), εγκεφαλικό επεισόδειο(21)
ή περιφερική αρτηριακή νόσο(21) συσχετιζόταν με
διπλασιαμό του κινδύνου θανάτου στους 6 εως 12
μήνες.Αυτά τα ευρήματα ενισχύουν την άποψη μιάς
περισσότερο συνολικής προσέγγισης στην πρωτογενή
και δευτερογενή πρόληψη της στεφανιαίας νόσου.
ΒΙΟΧΗΜΙΚΟΙ ΔΕΙΚΤΕΣ
Από τους βιοχημικούς δείκτες εκτός των μυοκαρδιακών
ενζύμων (με προεξάρχουσα την τροπονίνη)
που αντιστοιχούν στη νέκρωση των μυοκυττάρων,
χρήσιμη θεωρείται η υψηλής ευαισθησίας CRP(hs-
CRP) καθώς και τα επίπεδα της πρωτείνης H-FABP
(Heart- type fatty acid binding protein) και του BNP και
NTpro-BNP που παρέχουν προγνωστικές πληροφορίες
για τη μακροπρόθεσμη θνητότητα και την εκδήλωση
καρδιακής ανεπάρκειας αντίστοιχα.
Ένας απο τους υποσχόμενους νέους βιοχημικούς
δείκτες είναι ο αυξητικός παράγοντας growth
differentiation factor(GDF-15), μια κυτοκίνη που απελευ-
ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ
Ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί ανεξάρτητο
παράγοντα κινδύνου και συσχετίζεται με αυξημένη
θνητότητα στους ασθενεις με NSTEMI-ΟΣΣ(17). H ΑΗΑ
εξέδωσε επιστημονική ανακοίνωση για την αντιμετώπιση
της υπεργλυκαιμίας στους ασθενείς με ΟΣΣ(18)
περιλαμβάνοντας τις ακόλουθες κύριες συστάσεις: 1)
Μέτρηση της συγκέντρωσης γλυκόζης πλάσματος
σε όλους τους ασθενείς με υποψία ΟΣΣ. 2) Στενή
παρακολούθηση της γλυκόζης και αυστηρό έλεγχο
των επιπέδων ακόμα και με την ενδοφλέβια χορήγηση
ινσουλίνης σε ασθενείς με Glu>180mg/dl στη στεφανιαία
μονάδα. 3) Διατήρηση της γλυκόζης1,800 ng/dl) of GDF-15 measured at all time
points. Data from Wollert et al. (12).