åêðáéäåõóçó γ.ν.α.
åêðáéäåõóçó γ.ν.α.
åêðáéäåõóçó γ.ν.α.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
316 Διάγνωση Διαβήτη – Στόχοι ρύθμισης (θεραπευτικός αλγόριθμος)<br />
xxxxxxxxxxxxx<br />
xxxxxxxxxxxxxxx<br />
πολλών παραμέτρων, εκτός από τη γλυκαιμική ρύθμιση. Υπάρχει μια μακρά προσυμπτωματική<br />
φάση πριν συνήθως γίνει η διάγνωση ΣΔ2 και σχετικά απλές δοκιμασίες είναι διαθέσιμες για<br />
την ανίχνευση προκλινικής νόσου. Την τελευταία δεκαετία, με κοινή απόφαση της ADA και της<br />
WHO, αναθεωρήθηκαν τα κριτήρια για τη διάγνωση τόσο του ΣΔ όσο και των ατόμων με υψηλό<br />
κίνδυνο να αναπτύξουν ΣΔ. Επιπρόσθετα, η διάρκεια του γλυκαιμικού φορτίου είναι ισχυρός<br />
προγνωστικός δείκτης δυσμενών εκβάσεων. Υπάρχουν αποτελεσματικές παρεμβάσεις για την<br />
αποτροπή της εξέλιξης του προ-διαβήτη σε διαβήτη και τη μείωση του κινδύνου επιπλοκών.<br />
Η ανάπτυξη νέων αντιδιαβητικών παραγόντων έχει αυξήσει τον αριθμό των διαθέσιμων<br />
θεραπευτικών επιλογών για το ΣΔ2. Ωστόσο, είτε χρησιμοποιούνται ως μονοθεραπεία είτε σε<br />
συνδυασμό, ο μεγάλος αριθμός των διαθέσιμων επιλογών έχει αναδείξει τη σύγχυση θεραπευτών,<br />
αλλά και ασθενών, σχετικά με τον αποτελεσματικότερο τρόπο αντιμετώπισης. Ο αλγόριθμος<br />
επιχειρεί να φωτίσει το θεραπευτικό μονοπάτι και να ξεκαθαρίσει αυτό το τοπίο αβεβαιότητας.<br />
Νοσοκ. Χρονικά, 71, Συμπλήρωμα, 315-324, 2009.<br />
Λέξεις κλειδιά: σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2, προδιαβήτης, θεραπευτικοί στόχοι,<br />
αλγόριθμος<br />
ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ<br />
Η ταξινόμηση του Σακχαρώδη Διαβήτη περιλαμβάνει<br />
τέσσερις κλινικές κατηγορίες :<br />
• Τύπου 1 διαβήτης (ΣΔ1), αποτέλεσμα αυτοανόσου<br />
καταστροφής των β - κυττάρων, η οποία συνήθως<br />
οδηγεί σε απόλυτη έλλειψη ινσουλίνης<br />
• Τύπου 2 διαβήτης (ΣΔ2), αποτέλεσμα προοδευτικής<br />
ανεπάρκειας στην έκκριση ινσουλίνης και<br />
αντίστασης στην ινσουλίνη<br />
• Άλλοι ειδικοί τύποι διαβήτη που προκαλούνται<br />
από διάφορα αίτια, λ.χ. γενετικές διαταραχές<br />
στη λειτουργία των β – κυττάρων (π.χ. MODY),<br />
γενετικές διαταραχές στη δράση της ινσουλίνης,<br />
νοσήματα της εξωκρινούς μοίρας του παγκρέατος<br />
(κυστική ίνωση) και διαβήτης προκαλούμενος από<br />
φάρμακα - χημικές ουσίες (όπως στη θεραπεία του<br />
AIDS ή μετά από μεταμόσχευση οργάνων)<br />
• Διαβήτης κύησης (διαβήτης που διαγιγνώσκεται<br />
κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης)<br />
Κάποιοι ασθενείς δε μπορούν σαφώς να κατηγοριοποιηθούν<br />
ως τύπου 1 ή 2. Η έναρξη, η κλινική συμπτωματολογία<br />
και η εξέλιξη της νόσου ποικίλλουν και στους<br />
δυο τύπους. Η ηλικία δεν πρέπει να αποτελεί απόλυτο<br />
κριτήριο ταξινόμησης, αφού τόσο νεαρά σε ηλικία<br />
άτομα μπορεί να εμφανίσουν μη-ινσουλινοεξαρτώμενο<br />
διαβήτη (ΣΔ2 ή MODY – Maturity Onset Diabetes of the<br />
Young), όσο και ενήλικες μπορεί να παρουσιάσουν όψιμο<br />
διαβήτη αυτοάνοσης αιτιολογίας με γρήγορη εξέλιξη<br />
και αστοχία στα αντιδιαβητικά δισκία (LADA – Latent<br />
Autoimmune Diabetes in the Adult ή «τύπου 1,5»). Ενίοτε<br />
επίσης, ασθενείς, οι οποίοι έχουν ΣΔ2, μπορεί να<br />
παρουσιαστούν με κετοξέωση. Αντίθετα, ασθενείς με<br />
ΣΔ1 μπορεί να έχουν αργή εξέλιξη της νόσου, παρά το<br />
ότι έχουν στοιχεία αυτοανοσίας. Η αληθής διάγνωση<br />
γίνεται πιο ξεκάθαρη με την πάροδο του χρόνου.<br />
ΔΙΑΓΝΩΣΗ<br />
Ο ΣΔ2 συχνά περνά απαρατήρητος μέχρι την<br />
εμφάνιση επιπλοκών και περίπου 1/3 όλων των ατόμων<br />
με διαβήτη είναι αδιάγνωστοι. Παρόλο που η<br />
αποτελεσματικότητα της έγκαιρης διάγνωσης προδιαβήτη<br />
και διαβήτη, μέσω μαζικού προληπτικού<br />
ελέγχου ασυμπτωματικών ατόμων, δεν έχει σαφώς<br />
αποδειχθεί, αμφότερες οι καταστάσεις είναι συχνές,<br />
αυξάνουν σε επίπτωση και προκαλούν σημαντική<br />
επιβάρυνση στη δημόσια υγεία.<br />
Συστάσεις<br />
• Η γλυκόζη νηστείας είναι η προτιμώμενη δοκιμασία<br />
για τη διάγνωση διαβήτη σε παιδιά και ενήλικες.<br />
• Η χρήση της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (Α1c)<br />
για τη διάγνωση του διαβήτη δε συνιστάται.<br />
Τα κριτήρια για τη διάγνωση του διαβήτη σε μη<br />
εγκυμονούντες ενήλικες φαίνονται στον Πίνακα 1. Παρά<br />
το ότι η δοκιμασία φόρτισης με 75 γρ. γλυκόζης (OGTT<br />
– Oral Glucose Tolerance Test) είναι πιο ευαίσθητη και<br />
ελαφρώς πιο ειδική από την γλυκόζη νηστείας στη<br />
διάγνωση του διαβήτη, έχει φτωχή επαναληψιμότητα<br />
και είναι δύσκολο να εφαρμοστεί στην πράξη. Λόγω<br />
καλύτερης αποδοχής από τους ασθενείς, αλλά και<br />
χαμηλότερου κόστους, η γλυκόζη νηστείας είναι η<br />
διαγνωστική δοκιμασία εκλογής, παρόλο που είναι<br />
λιγότερο ευαίσθητη μέθοδος.
Change language