484 Η καλή ρύθμιση του Σακχαρώδη Διαβήτη μειώνει τον καρδιακό κίνδυνο η μείωση αυτή δεν ήταν σημαντική (αν και έφθασε στα όρια της σημαντικότητας). Η μελέτη αυτή έδειξε να υπάρχει γραμμική συσχέτιση μεταξύ μείωσης επιπλοκών και μείωσης A1C με κάθε 1.0% μείωση της A1C να σχετίζεται με 25% μείωση του κινδύνου μικροαγγειακών επιπλοκών. Αν και όπως προαναφέρθηκε υπάρχει σαφής σχέση μεταξύ υπεργλυκαιμίας και καρδιαγγειακού κινδύνου δεν υπάρχουν αρκετά και σαφή δεδομένα που να δείχνουν ότι η μείωση της υπεργλυκαιμίας σχετίζεται με σημαντική μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου (9). Οι ασθενείς με ΣΔ 2 της μελέτης UKPDS παρά τη μείωση της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης από 8% στο 7% δεν παρουσίασαν σημαντική μείωση των καρδιαγγειακών συμβαμάτων, αν και η υποομάδα που έλαβε μετφορμίνη παρουσίασαν σημαντική μείωση του καρδιαγγειακών συμβαμάτων(10). Αυτό το οξύμωρο το να θεωρείται η υπεργλυκαιμία υπεύθυνη για την πρόκληση αθηρωματικών βλαβών η διόρθωσή της όμως να μην τις επηρεάζει καθοριστικά, οδήγησε στην αναζήτηση άλλων παραγόντων που θα μπορούσαν παράλληλα με την υπεργλυκαιμία να προκαλούν αθηρωματικές βλάβες και των οποίων η παρουσία και μετά την διόρθωση της υπεργλυκαιμίας θα συνέχιζε να προάγει την αθηρωματική διαδικασία. Το 1988 ο Reaven περιέγραψε σύνδρομο στο οποίο συνυπάρχει ΣΔ 2 μαζί με ιδιοπαθή υπέρταση και δυσλιπιδαιμία (υπερτριγλυκεριδαιμία, χαμηλή HDLχολ) που συνδέεται με το φαινόμενο της αντίστασης στην ινσουλίνη και το χαρακτήρισε ως σύνδρομο Χ. Το σύνδρομο αυτό, που αργότερα ονομάστηκε μεταβολικό ή πολυμεταβολικό σύνδρομο, στη σημερινή του μορφή περιλαμβάνει: υπερινσουλιναιμία και αντίσταση στην ινσουλίνη, διαταραχή ανοχής υδατανθράκων (ΣΔ 2 ή διαταραχή ανοχής γλυκόζης), δυσλιπιδαιμία (υπερτριγλυκεριδαιμία, χαμηλή HDL-χολ, αύξηση των μικρών πυκνών LDL), κεντρική παχυσαρκία και υπερπηκτικότητα. Ο ΣΔ 2 έχει επιτυχώς χαρακτηριστεί ως η ορατή κορυφή του παγόβουνου ενός συμπλέγματος παραγόντων κινδύνου για καρδιαγγειοπάθεια. Χρειάζεται λοιπόν μεγάλη προσοχή ώστε η αντιμετώπιση του διαβήτη να γίνεται χωρίς να επηρεάζονται δυσμενώς οι άλλοι παράγοντες κινδύνου. Αυτό επιτυγχάνεται όταν η ρύθμιση της υπεργλυκαιμίας γίνεται μέσω της καταπολέμησης της αντίστασης στην ινσουλίνη. Η βελτίωση της αντίστασης στην ινσουλίνη, έχει ευνοϊκή επίδραση όχι μόνο στη ρύθμιση της υπεργλυκαιμίας αλλά και στους άλλους συντελεστές του μεταβολικού συνδρόμου αφού όπως προαναφέρθηκε, αυτή θεωρείται το κύριο γενεσιουργό αίτιο όχι μόνο του ΣΔ 2 αλλά και των άλλων παραγόντων κινδύνου καρδιαγγειοπάθειας (υπέρταση, κεντρική παχυσαρκία, δυσλιπιδαιμία). Τα τελευταία χρόνια παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα της μελέτης τα DCCT/EDIC (Diabetes Control and Complication Trial / Epidimiology of Diabetes Interventions and Complication). Tα αποτελέσματα της μελέτης αυτής έδειξαν η μείωση της υπερλυκαιμίας με A1C περί το 7% που παρουσίασαν ασθενείς με ΣΔ 1 συσχετίζετο με μακροχρόνια μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου (στατιστικά σημαντική μείωση της καρδιαγγειακής νόσου κατά 42% και θανάτων από Αγγειακά Εγκεφαλικά Επισόδεια (ΑΕΕ) ή ΕΜ κατά 57%), εύρημα που έγιναν εμφανή αρκετά χρόνια μετά την περίοδο της καλής ρύθμισης(11). Στη πρόσφατη μελέτη UKPDS - ten years later μελετήθηκαν τα άτομα της UKPDS δέκα χρόνια μετά το τέλος της μελέτης ως προς την επίπτωση των επιπλοκών. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι παρά την μη ύπαρξη διαφοράς ως προς τα επίπεδα της A1C μεταξύ των δύο ομάδων (με εντατικοποιημένη ή συμβατική θεραπευτική αγωγή), στη ομάδα της εντατηκοποιημένης ρύθμισης υπήρχε μια συνεχής μείωση του κινδύνου για επιπλοκές μικροαγγειοπάθειας, καθώς και μείωση των εμφραγμάτων μυοκαρδίου και θανάτων από καρδιαγγειακή νόσο που έφθαναν σε επίπεδα σημαντικότητα(12). Επίσης η πολυκεντρική μελέτη DIGAMI (Diabetes Mellitus Insulin Glucose Infusion Acute Myocardial Infraction) έδειξε ότι διαβητικοί ασθενείς που μετά από οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου τέθηκαν για ένα τρίμηνο σε εντατικοποιημένη αγωγή παρουσίασαν σημαντική μείωση της θνησιμότητας στο έτος.(13) Τα αποτελέσματα των τελευταίων αυτών μελετών έδειξαν ότι τόσο στον ΣΔ 1 όσο και στον ΣΔ 2 ο γρήγορος και αποτελεσματικός έλεγχος της υπεργλυκαιμίας έχει σαν αποτέλεσμα ένα μακροχρόνια σημαντικά μειωμένο κίνδυνο για έμφραγμα μυοκαρδίου και θανάτου από καρδιαγγειακή νόσο, επιπλέον της τεκμηριωμένης μείωσης του κινδύνου για επιπλοκές μικροαγγειοπάθειας(11, 12). Στον ΣΔ 1 η θεραπευτική αντιμετώπιση στηρίζεται αποκλειστικά στη χορήγηση ινσουλίνης μακράς δράσης και ταχείας δράσης προγευματικά, σε μονάδες που καθορίζονται από τους λαμβανόμενους υδατάνθρακες και της τιμής της γλυκόζης στον αυτοέλεγχο που γίνεται προγευματικά, με στόχο τιμή A1C
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ, ΤΟΜΟΣ 71, ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ, 2009 485 Πiνακας 2. Θεραπευτικοί στόχοι στον ΣΔ 2. ΕΝΩΣΕΙΣ A1C (%) FPG (mg/dl) PPG (mg/dl) ADA
- Page 1 and 2:
´Åíùóç Åðéóôçìïíéê
- Page 3 and 4:
ΔΙΑΛΕΞΗ Συνδρομο Υ
- Page 5 and 6:
Ανακουφιστική φρον
- Page 7 and 8:
12ο Ετήσιο Σεμινάρι
- Page 9 and 10:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 11 and 12:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 13 and 14:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 15 and 16:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 17 and 18:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 19 and 20:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 21 and 22:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 23 and 24:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 25 and 26:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 27 and 28:
Ψυχικές και πνευμα
- Page 29 and 30:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 31 and 32:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 33 and 34:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 35 and 36:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 37 and 38:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 39 and 40:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 41 and 42:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 43 and 44:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 45 and 46:
Ανακουφιστική φρον
- Page 47 and 48:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 49 and 50:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 51 and 52:
ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΘΕΜΑ ΝΕΟΤ
- Page 53 and 54:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 55 and 56:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 57 and 58:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 59 and 60:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 61 and 62:
325 Νεότερα σχήματα
- Page 63 and 64:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 65 and 66:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 67 and 68:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 69 and 70:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 71 and 72:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 73 and 74:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 75 and 76:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 77 and 78:
θηκε κανένα σημαντ
- Page 79 and 80:
Surgery Trial (ECST) Lancet. 1998;
- Page 81 and 82:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 83 and 84:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 85 and 86:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 87 and 88:
351 Καρωτιδική στένω
- Page 89 and 90:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 91 and 92:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 93 and 94:
357 Status epilepticus ΠΕ Αγγ
- Page 95 and 96:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 97 and 98:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 99 and 100:
363 Nευρομυϊκές διατ
- Page 101 and 102:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 103 and 104:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 105 and 106:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 107 and 108:
371 Οξύ αγγειακό εγκ
- Page 109 and 110:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 111 and 112:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 113 and 114:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 115 and 116:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 117 and 118:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 119 and 120:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 121 and 122:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 123 and 124:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 125 and 126:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 127 and 128:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 129 and 130:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 131 and 132:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 133 and 134:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 135 and 136:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 137 and 138:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 139 and 140:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 141 and 142:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 143 and 144:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 145 and 146:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 147 and 148:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 149 and 150:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 151 and 152:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 153 and 154:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 155 and 156:
419 Θεραπευτικά διλή
- Page 157 and 158:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 159 and 160:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 161 and 162:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 163 and 164:
Τι νεoτερο 427 ΣΤΗΝ Π
- Page 165 and 166:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 167 and 168:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 169 and 170: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 171 and 172: 435 Τι νεότερο στη Χα
- Page 173 and 174: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 175 and 176: Τι νεoτερο 439 στις Μ
- Page 177 and 178: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 179 and 180: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 181 and 182: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 183 and 184: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 185 and 186: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 187 and 188: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 189 and 190: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 191 and 192: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 193 and 194: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 195 and 196: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 197 and 198: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 199 and 200: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 201 and 202: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 203 and 204: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 205 and 206: 469 Τι νεότερο στις α
- Page 207 and 208: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 209 and 210: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 211 and 212: 475 Τι νεότερο στη νό
- Page 213 and 214: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 215 and 216: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 217 and 218: Τι νεoτερο 481 ΣΤΟ ΣΑ
- Page 219: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 223 and 224: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 225 and 226: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 227 and 228: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 229 and 230: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 231 and 232: Τι νεoτερο 495 στο ΒΙ
- Page 233 and 234: 497 Δείκτες κυτταρικ
- Page 235 and 236: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 237 and 238: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 239 and 240: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 241 and 242: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 243 and 244: 507 Νέοι βιοχημικοί
- Page 245 and 246: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 247 and 248: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 249 and 250: Τι νεoτερο 513 ΣΤΗΝ Ο
- Page 251 and 252: 515 Ρανελικό Στρόντι
- Page 253 and 254: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 255 and 256: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 257 and 258: 521 Βιταμίνη D-διφωσφ
- Page 259 and 260: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 261 and 262: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 263 and 264: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 265 and 266: Τι νεoτερο 529 ΣΤΙΣ Μ
- Page 267 and 268: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 269 and 270: ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 271 and 272:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 273 and 274:
537 Μεταμοσχεύσεις Ο
- Page 275 and 276:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 277 and 278:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ
- Page 279 and 280:
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙ