åêðáéäåõóçó γ.ν.α.
åêðáéäåõóçó γ.ν.α.
åêðáéäåõóçó γ.ν.α.
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ, ΤΟΜΟΣ 71, ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ, 2009<br />
347<br />
λογία της στένωσης και της αθηρωματικής πλάκας ή<br />
ακόμα και στις ιδιαιτερότητες του αρρώστου. Τέτοιες<br />
καταστάσεις αποτελούν οι παρακάτω:<br />
1) Σοβαρή ελίκωση, αποτιτάνωση και αθηρωμάτωση<br />
των κλάδων του αορτικού τόξου διότι είναι δυσχερής<br />
η προσπέλαση<br />
2) Κινητός θρόμβος στην πλευρά της βλάβης<br />
3) Δυσανεξία στην αντιαιμοπεταλιακή αγωγή<br />
4) Σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια η οποία αποκλείει<br />
την ασφαλή χρήση σκιαγραφικού μέσου<br />
5) ΑΕΕ που έχει συμβεί μέσα στις τελευταίες τρεις<br />
βδομάδες<br />
6) Πρόσφατος ενδοαυλικός θρόμβος ή πολύ ανώμαλη,<br />
ασταθής πλάκα<br />
7) Ιστορικό σοβαρής αλλεργικής αντίδρασης στο<br />
σκιαγραφικό (33-34)<br />
ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΚΑΡΩΤΙΔΙΚΟΥ STENTING<br />
Επιπλοκές που αφορούν το τεχνικό κομμάτι της<br />
διαδικασίας είναι ο διαχωρισμός του αγγείου, η ρήξη<br />
και η μετακίνηση του stent. Απαντώνται σε όλες τις<br />
ενδοαυλικές προσπέλασης αγγείου και εξαρτώνται<br />
κατά πολύ από την επιδεξιότητα και την εμπειρία<br />
του επεμβατικού ακτινολόγου. Κατά το φούσκωμα<br />
του μπαλονιού λόγω ερεθισμού του καρωτιδικού<br />
βολβού μπορεί να εμφανιστεί έντονη βραδυκαρδία<br />
ως και καρδιακή παύση η οποία αντιμετωπίζεται με<br />
την ενδοφλέβια χορήγηση ατροπίνης.<br />
Στις πρώτες ώρες μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας<br />
πιθανές επιπλοκές αποτελούν η οξεία<br />
θρόμβωση του αγγείου και η καθυστερημένη έναρξη<br />
βραδυκαρδίας και υπότασης. Στην περίπτωση της<br />
θρόμβωση μπορεί να χορηγηθεί ενδοφλέβια ουροκινάση,<br />
ενώ για την αντιμετώπιση της βραδυκαρδίας<br />
χορηγείται ντοπαμίνη.<br />
Στις απώτερες επιπλοκές περιλαμβάνονται η<br />
επναναστένωση και η παραμόρφωση του stent.<br />
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΚΑΡΩΤΙΔΙ-<br />
ΚΟΥ STENTING<br />
Η αποκατάσταση των καρωτιδικών στενώσεων<br />
με χρήση stent έχει κάποια σαφή πλεονεκτήματα.<br />
Οι επιπλοκές του ανοικτού χειρουργείου μειώνονται<br />
μιας και η τομή στην πλάγια τραχηλική χώρα που<br />
μπορεί να οδηγήσει σε κάκωση κρανιακών νεύρων,<br />
δημιουργία αιματώματος και μόλυνσης δεν υφίσταται.<br />
Αποφεύγεται η χρήση γενική αναισθησία η οποία σε<br />
βαριά πάσχοντες ή αναπνευστικούς αρρώστους είναι<br />
επικίνδυνη ή ακόμα και απαγορευτική. Επιπλέον<br />
το κόστος είναι χαμηλότερο καθώς η παραμονή στο<br />
νοσοκομείο και η νοσηλεία του αρρώστου είναι βραχύτερη<br />
και η ανάρρωση ταχύτερη(35) (36-38). Υπάρχει<br />
δυνατότητα αντιμετώπισης στενότερων αρτηριών,<br />
δυσπρόσιτων στη χειρουργική προσπέλαση. Είναι<br />
διαδικασία λιγότερο χρονοβόρα, λιγότερο επεμβατική,<br />
λιγότερο επώδυνη. Τέλος το αποτέλεσμα δεν σχετίζεται<br />
με τις λοιπές συνυπάρχουσες νοσηρές καταστάσεις<br />
του ασθενούς. (39).<br />
Βέβαια η εμπειρία στην ενδοαυλική αντιμετώπιση<br />
υπολείπεται σαφώς της χειρουργικής αποκατάστασης<br />
και οι έμπειροι χειριστές της μεθόδου είναι λιγότεροι.<br />
Επιπλέον ο κίνδυνος της μεθόδου αυξάνει σε ασθενείς<br />
με περιφερική αγγειακή νόσο και ιδιαίτερα αποτιτανωμένο<br />
ή ελικωμένο αορτικό τόξο. Δεν συνίσταται σε<br />
ηλικιωμένους ασθενείς πάνω από 80 έτη, όπως και<br />
στις περιπτώσεις όπου δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί<br />
εμβολικό σύστημα προστασίας. Τέλος μπορεί να<br />
παρουσιαστούν επιπλοκές από την παρακέντηση της<br />
μηριαίας αρτηρίας ή να μην είναι δυνατή η επιτυχής<br />
παρακέντηση αυτής λόγω απόφραξης η σημαντικής<br />
στένωσής της, ενώ είναι αδύνατη η εκτέλεσή της σε<br />
ασθενείς με δυσανεξία στην ασπιρίνη ή σημαντική<br />
νεφρική ανεπάρκεια. (39-40)<br />
ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ<br />
Το καρωτιδικό stenting αποτελεί πολύ καλή αποδεκτή<br />
εναλλακτική μέθοδος της ενδαρτηρεκτομής για την<br />
πρόληψη των εγκεφαλικών επεισοδίων όμως η σωστή<br />
επιλογή ασθενών είναι ιδιαίτερα σημαντική (41-47)(Σχήμα<br />
1). Η ενδοαυλική αποκατάσταση με χρήση εμβολικών<br />
συστημάτων προστασία καθίσταται κατάλληλη, αν όχι<br />
και ανώτερη από την ενδαρτηρεκτομή, για συμπτωματκούς<br />
ασθενείς με καρωτιδική στένωση πάνω από<br />
70% και υψηλό περιεγχειρητικό κίνδυνο, ενώ ενδοαυλική<br />
αποκατάσταση σε ασυμπτωματικούς με στένωση πάνω<br />
από 80% η συμπτωματικους ασθενείς με στένωση από<br />
50% ως 70% και υψηλο χειρουργικό κίνδυνο είναι προτιμοτερό<br />
να πραγματοποιείται στα πλαίσια κλινικών<br />
μελετών (39). Η ενδοαυλική προσπέλαση όσον αφορά<br />
τους περιεγχειρητικούς κινδύνους δεν είναι κατώτερη<br />
της ενδαρτηρεκτομής (48) και για συγκεκριμένες ομάδες<br />
ασθενών ίσως αποτελεί και την καταλληλότερη επιλογή<br />
μεθόδου αποκατάστασης των καρωτιδικών στενώσεων<br />
όπως αυτών με επεναστένωση μετά ενδαρτηρεκτομή.<br />
(31,49), προηγούμενη ακτινοβολία τραχήλου ή εκτεταμένες<br />
προηγηθείσες επεμβάσεις της περιοχης (33).<br />
ΕΠΙΛΟΓΟΣ<br />
Τόσο η ενδαρτηρεκτομή όσο και η ενδοαυλική αποκατάσταση<br />
των καρωτιδικών στενώσεων με χρήση
Change language