11.01.2015 Views

åêðáéäåõóçó γ.ν.α.

åêðáéäåõóçó γ.ν.α.

åêðáéäåõóçó γ.ν.α.

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

524 Βιταμίνη D-διφωσφονικά νεότερης γενιάς<br />

πυροφωσφορικό άλας, ο δεσμός φωσφόρος – οξυγόνο<br />

–φωσφόρος αντικαταστάθηκε από το δεσμό<br />

φωσφόρος – άνθρακας – φωσφόρος και προστέθηκαν<br />

δύο πλευρικές άλυσοι, η R1 και η R2. Η αλληλουχία<br />

φωσφόρος –άνθρακας – φωσφόρος, δρα ως οστικό<br />

άγκιστρο αναγκαίο για την σύνδεση με τον υδροξυαπατίτη<br />

των οστών. Η αλυσίδα R1 όταν περιλαμβάνει ένα<br />

υδροξύλιο βελτιώνει τη σύνδεση με τον υδροξυαπατίτη.<br />

Δεσμεύοντας τους κρυστάλλους υδροξυαπατίτη, τους<br />

καθιστούν ανθεκτικούς στην ενζυματική αποδόμηση<br />

που προκαλούν οι οστεοκλάστες. Η αλυσίδα R2 είναι<br />

αυτή που καθορίζει την αποτελεσματικότητα του<br />

μορίου 15 .<br />

Η ισχύς σύνδεσης με τον υδροξυαπατίτη είναι<br />

περίπου 1000 για την αλενδρονάτη, 10000 για την<br />

ιβανδρονάτη και την ριζενδρονάτη και >10000 για<br />

την ζολενδρονάτη 18 .<br />

Οι μεταβολές που επιφέρονται στους οστεοκλάστες<br />

σχετίζονται με την λειτουργία τους την διαφοροποίηση<br />

αλλά και την απορροφητική ικανότητα τους και<br />

έχουν σαν τελικό στόχο την απόπτωσή τους, επιβραδύνοντας<br />

τον ρυθμό της οστικής ανακατασκευής. Με<br />

αυτό τον τρόπο αυξάνει η οστική μάζα και αντοχή<br />

και κατά συνέπεια ελαττώνονται τα οστεοπορωτικά<br />

κατάγματα<br />

Ο μηχανισμός της αντιοστεοκλαστικής δράσης<br />

των αμινοδιφωσφονικών φαίνεται ότι αφορά στη<br />

μεταβολική οδό του μεβαλονικού 16 . Πιθανώς, αναστέλλουν<br />

είτε την παραγωγή του φαρνεσυλίου και<br />

του γερανυλγερανυλίου, είτε την εισαγωγή τους<br />

στο μόριο των πρωτεϊνών, δηλαδή αναστέλλουν<br />

την πρενυλίωση των G πρωτεϊνών Ras, Rho, Rac<br />

και Rab. 15 Τα πρενυλιωμένα αυτά ένζυμα ρυθμίζουν<br />

σημαντικές λειτουργίες των οστεοκλαστών, όπως<br />

είναι η μορφολογία των κυττάρων, η πτύχωση των<br />

μεμβρανών και o προγραμματισμένος κυτταρικός<br />

θάνατος (απόπτωση). Με τον τρόπο αυτό ο οστεοκλάστης<br />

οδηγείται σε κατάσταση μη λειτουργικότητας,<br />

με τελικό στάδιο τον προγραμματισμένο κυτταρικό<br />

θάνατο (απόπτωση) 17 . Η χορήγηση τους ενδείκνυται<br />

σε ασθενείς με οστεοπενία ή οστεοπόρωση ενώ είναι<br />

κατάλληλα τόσο για γυναίκες όσο και για άντρες. Τα<br />

διφωσφονικά χρησιμοποιούνται επίσης για τη θεραπεία<br />

άλλων ασθενειών, όπως η οστική νόσος του Paget.<br />

ΜΕΘΟΔΟΙ-ΤΡΟΠΟΙ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ<br />

Η ανάγκη για καλύτερη συμμόρφωση των ασθενών<br />

στην μακροχρόνια αντιοστεοπορωτική θεραπεία<br />

οδήγησε στην παρατήρηση η χορήγηση αλενδρονάτης<br />

σε εβδομαδιαία βάση(σε δόση αθροιστική της καθημερινής)<br />

επέτρεπε τη συσσώρευση του φαρμάκου<br />

στην οστική επιφάνεια στα ίδια τελικά επίπεδα με<br />

την καθημερινή χορήγηση. 19<br />

Έτσι σήμερα τα νεότερης γενιάς διφωσφονικά από<br />

του στόματος μπορεί να χορηγούνται είτε σε εβδομα-<br />

Σχήμα 1.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!