åêðáéäåõóçó γ.ν.α.
åêðáéäåõóçó γ.ν.α.
åêðáéäåõóçó γ.ν.α.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ, ΤΟΜΟΣ 71, ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ, 2009<br />
287<br />
Η μη φαρμακολογική διαχείριση του συμπτώματος<br />
της δύσπνοιας περιλαμβάνει την εφαρμογή μιας<br />
σειράς από μέτρα, όπως η αλλαγή θέσης του ασθενή<br />
και η ανύψωση του κεφαλικού μέρους στις 60 μοίρες,<br />
η παροχή άνετου περιβάλλοντος και αισθήματος<br />
εμπιστοσύνης στον ασθενή και την οικογένειά του,<br />
η εξασφάλιση ήρεμου περιβάλλοντος, η εφαρμογή<br />
ασκήσεων που υποβοηθούν την αναπνοή, το βήχα<br />
και την απομάκρυνση των εκκρίσεων, η αναπνευστική<br />
φυσιοθεραπεία και παροχέτευση των εκκρίσεων, η<br />
αναρρόφηση για την απομάκρυνση των εκκρίσεων<br />
και την κάθαρση των αεροφόρων οδών, ο έλεγχος του<br />
φόβου και της ανησυχίας του, αλλά και του πόνου, η<br />
εφαρμογή τεχνικών χαλάρωσης, αλλά και η εκπαίδευση<br />
του ασθενή και της οικογένειάς του 10,13,52 .<br />
Κόπωση<br />
Κόπωση είναι το υποκειμενικό σύμπτωμα της<br />
μειωμένης ενεργητικότητας του ατόμου για φυσικές<br />
ή/και πνευματικές δραστηριότητες 10,53 . Αποτελεί κοινό<br />
σύμπτωμα, το οποίο εμφανίζεται σε προχωρημένο<br />
στάδιο της νόσου 54,55 .<br />
Μια πληθώρα αιτιών μπορεί να οδηγήσει στην<br />
εμφάνιση κόπωσης, όπως ο πόνος, η αναιμία, η λοίμωξη,<br />
η δυσθρεψία, η συννοσηρότητα, το άγχος και<br />
η κατάθλιψη, ενδοκρινικές διαταραχές, μεταβολικές<br />
διαταραχές, η χημειοθεραπεία, η ακτινοθεραπεία, η<br />
αφυδάτωση 18 .<br />
Η αντιμετώπιση της κόπωσης πρέπει να είναι<br />
αιτιολογική, διακρίνεται σε φαρμακολογική και μη<br />
φαρμακολογική 10,18 και φαίνεται στον Πίνακα 3.<br />
Παραλήρημα<br />
Το παραλήρημα αποτελεί κλινικό σύνδρομο και<br />
όχι νοσολογική οντότητα, με πληθώρα αιτιών όπως<br />
βλάβες του κεντρικού νευρικού συστήματος, φάρμακα,<br />
διαταραχές ύδατος και ηλεκτρολυτών, υποξία και<br />
διάφορες άλλες μεταβολικές διαταραχές. Εμφανίζεται<br />
συχνά σε ασθενείς με προϋπάρχουσα άνοια 10 . Αποτελεί<br />
μία από τις πιο συχνές και σοβαρές επιπλοκές<br />
σε ασθενείς με προχωρημένη νόσο 56,57 .<br />
Κλινικές εκδηλώσεις του παραληρήματος αποτελούν<br />
ορισμένα πρόδρομα συμπτώματα, όπως ανησυχία,<br />
άγχος, διαταραχές ύπνου, καθώς και άλλα<br />
συμπτώματα, όπως μειωμένη προσοχή, διέγερση,<br />
αποπροσανατολισμός στο χρόνο, στο χώρο και στα<br />
πρόσωπα, αμφιθυμία, διαταραχές μνήμης, ασυνάρτητος<br />
λόγος, διαταραγμένη σκέψη κλπ 19 .<br />
Επιπλέον, η εμφάνιση παραληρήματος έχει συσχετιστεί<br />
με υψηλά επίπεδα θνητότητας, τα οποία<br />
κυμαίνονται από 22-76% σχετικά με την ενδονοσοκομειακή<br />
θνητότητα, ενώ η θνητότητα εντός ενός έτους<br />
αγγίζει το 40% 58 .<br />
Η θεραπευτική διαχείριση του παραληρήματος<br />
μπορεί να είναι είτε φαρμακολογική, είτε μη φαρμακολογική.<br />
Η φαρμακολογική θεραπεία εκλογής για<br />
το παραλήρημα είναι η χορήγηση αλοπεριδόλης. Οι<br />
βενζοδιαζεπίνες μπορεί να είναι αποτελεσματικές όχι<br />
ως μονοθεραπεία, αλλά ως συμπληρωματική θεραπεία,<br />
εάν η αλοπεριδόλη από μόνη της δεν είναι ιδιαίτερα<br />
αποτελεσματική.<br />
Στις μη φαρμακολογικές παρεμβάσεις 19 για τα<br />
διαχείριση του παραληρήματος περιλαμβάνονται:<br />
• Συνεχής προσανατολισμός του ασθενή στο χώρο,<br />
το χρόνο και τα πρόσωπα<br />
• Διατήρηση φυσικής δραστηριότητας για τον ασθενή<br />
και ενθάρρυνση της αυτοφροντίδας, στο βαθμό<br />
που είναι εφικτή<br />
• Διατήρηση υπομονετικής και ήρεμης προσέγγισης<br />
κατά την επικοινωνία<br />
• Περιορισμός των ερωτήσεων προς τον ασθενή<br />
σε εκείνες που μπορούν να απαντηθούν με ένα<br />
ναι ή ένα όχι<br />
• Διατήρηση ήσυχου, ήρεμου και καθαρού περιβάλλοντος<br />
με την κατάλληλη θερμοκρασία και επαρκή<br />
φωτισμό. Το περιβάλλον αυτό βοηθά τον ασθενή να<br />
επικεντρωθεί στην προσπάθεια για επικοινωνία<br />
• Εξασφάλιση του γεγονότος ότι οι ασθενείς φοράνε<br />
τα γυαλιά τους, ή τα ακουστικά τους βοηθήματα<br />
είναι σωστά τοποθετημένα, ανοικτά και έχουν<br />
καινούργιες μπαταρίες<br />
• Εκπαίδευση οικογένειας και υποστηρικτικού δικτύου<br />
Ξηροστομία<br />
Η ξηροστομία, η υπερβολική δηλαδή ξηρότητα του<br />
βλεννογόνου του στόματος, αποτελεί συχνό σύμπτωμα<br />
των ασθενών με προχωρημένη νόσο και συχνά οφείλεται<br />
στη χημειοθεραπεία ή την ακτινοθεραπεία.<br />
Η ενθάρρυνση της συχνής λήψης ύδατος, ο έλεγχος<br />
της εφαρμοζόμενης φαρμακευτικής αγωγής, η χρησιμοποίηση<br />
λιπαντικών και ενυδατικών διαλυμάτων, η<br />
χορήγηση υγροποιημένου οξυγόνου, εάν οι ασθενείς<br />
βρίσκεται υπό οξυγονοθεραπεία, η διέγερση των σιελογόνων<br />
αδένων με τη χρησιμοποίηση τσιχλών που δεν<br />
περιέχουν ζάχαρη, αποτελούν ορισμένα μέτρα για την<br />
παροχή άνεσης στους ασθενείς με ξηροστομία 25,59 .<br />
2. Ψυχολογικά Συμπτώματα<br />
Άγχος – Ανησυχία και καταθλιπτικό συναίσθημα<br />
Το άγχος και το καταθλιπτικό συναίσθημα αποτελούν<br />
συχνά συμπτώματα του ασθενή με προχωρημένη<br />
νόσο, που επιδρούν σημαντικά στην έκπτωση της
Change language