åêðáéäåõóçó γ.ν.α.
åêðáéäåõóçó γ.ν.α.
åêðáéäåõóçó γ.ν.α.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ, ΤΟΜΟΣ 71, ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ, 2009<br />
539<br />
ότι το ΟΠΑ αποτελεί αξιόλογη πηγή μοσχεύματος για<br />
παιδιά με κληρονομικά, μεταβολικά ή κακοήθη αιματολογικά<br />
νοσήματα που χρειάζονται μεταμόσχευση και<br />
δεν διαθέτουν ιστοσυμβατό αδελφό δότη 5,6 . Ειδικότερα<br />
έχει αναλυθεί η εμπειρία σε οξείες λευχαιμίες 1,7 , πρωτοπαθείς<br />
ανοσοανεπάρκειες 1 , αιμοσφαιρινοπάθειες 8 ,<br />
σύνδρομο Hurler 9 και νόσο του Krabbe 10 .<br />
Η σύγκριση των αποτελεσμάτων μεταξύ μεταμοσχεύσεων<br />
ΟΠΑ και μυελού των οστών από μη συγγενείς<br />
δότες έχει μεγάλη σημασία, επειδή για αρκετούς<br />
ασθενείς υπάρχουν τόσο κατάλληλοι εθελοντές δότες<br />
όσο και μονάδες ομφαλοπλακουντιακού αίματος με<br />
επαρκή αριθμό κυττάρων. Δεν έχει γίνει τυχαιοποιημένη<br />
μελέτη, αλλά υπάρχουν τρεις αναδρομικές μελέτες<br />
που συγκρίνουν την έκβαση των μεταμοσχεύσεων<br />
ΟΠΑ και μυελού των οστών από μη συγγενείς δότες.<br />
Οι μελέτες αυτές δείχνουν ότι η μεταμόσχευση ΟΠΑ<br />
είναι εφικτή σε συντομότερο χρόνο σε σχέση με τη<br />
μεταμόσχευση μυελού των οστών από εθελοντή δότη,<br />
παρουσιάζει δε βραδύτερη αποκατάσταση της αιμοποιίας<br />
και παρόμοια ή μικρότερη συχνότητα οξείας<br />
GVHD. Η συχνότητα υποτροπής και η ολική επιβίωση<br />
δεν διαφέρουν επίσης σημαντικά μεταξύ των μεταμοσχεύσεων<br />
ΟΠΑ και μυελού των οστών 11,12,13 . Σε πρόσφατη<br />
αναδρομική μελέτη του CIBMTR, αναλύθηκαν<br />
τα αποτελέσματα σε 503 παιδιά (κάτω των 16 ετών)<br />
με οξεία λευχαιμία που μεταμοσχεύθηκαν με ΟΠΑ με<br />
διαφορά 0, 1 ή 2 από τα 6 αντιγόνα HLA-A, -B (ορολογική<br />
τυποποίηση) και -DRB1 (τυποποίηση σε επίπεδο<br />
αλληλίου). Τα αποτελέσματα αυτά συγκρίθηκαν με<br />
τα αποτελέσματα 282 μεταμοσχεύσεων μυελού των<br />
οστών από μη συγγενείς δότες, με συμβατότητα που<br />
είχε ελεγχθεί σε επίπεδο αλληλίου τόσο για τα τάξης<br />
I (HLA-A, -B, -C) όσο και για τα τάξης II (HLA-DRB1)<br />
αντιγόνα σύμφωνα με τη σύγχρονη πρακτική επιλογής<br />
μη συγγενούς δότη. Σε αναφορά με τις μεταμοσχεύσεις<br />
συμβατού μυελού των οστών (συμβατότητα 8/8<br />
αλληλίων), η επιβίωση χωρίς λευχαιμία (leukemia-free<br />
survival, LFS) ήταν συγκρίσιμη στις μεταμοσχεύσεις ΟΠΑ<br />
με διαφορά 1-2 αντιγόνων και πιθανώς ανώτερη στις<br />
μεταμοσχεύσεις HLA-συμβατού ΟΠΑ (συμβατότητα<br />
6/6 αντιγόνων HLA) 14 . Τα δεδομένα αυτά υποστηρίζουν<br />
τη χρήση του ΟΠΑ (HLA-συμβατού ή με διαφορά<br />
1 ή 2 αντιγόνων) σε παιδιά με οξεία λευχαιμία που<br />
χρειάζονται μεταμόσχευση.<br />
Μεταμοσχεύσεις<br />
ομφαλοπλακουντιακού αίματος<br />
σε ενήλικες<br />
Σε σύγκριση με τις δημοσιευμένες μελέτες σε παιδιά,<br />
τα δεδομένα από μεταμοσχεύσεις ΟΠΑ σε ενήλικες<br />
ασθενείς είναι περιορισμένα. Υπολογίζεται ότι έχουν<br />
γίνει πάνω από 2.000 μεταμοσχεύσεις σε ενήλικες<br />
μέσω του διεθνούς συνεργατικού δικτύου των μεγάλων<br />
Τραπεζών ΟΠΑ (Netcord). Τα διαθέσιμα, όμως, αποτελέσματα<br />
προέρχονται από μικρές σειρές ασθενών.<br />
Οι έξι κυριότερες μελέτες που έχουν ανακοινωθεί<br />
χαρακτηρίζονται από ετερογενείς ομάδες ασθενών,<br />
ιδίως ως προς τη νόσο και τη φάση της νόσου κατά<br />
τη μεταμόσχευση 15-20 . Τα νοσήματα για τα οποία μεταμοσχεύθηκαν<br />
οι ασθενείς αυτοί ήταν κατά κανόνα<br />
αιματολογικές κακοήθειες. Η διάμεση ηλικία κατά τη<br />
μεταμόσχευση διέφερε από 29 έως 48 έτη, με εύρος 15-<br />
58 έτη. Το διάμεσο σωματικό βάρος (ΣΒ) των ασθενών<br />
κυμαινόταν από 51-70 kg. Τα σχήματα προετοιμασίας<br />
που χρησιμοποιήθηκαν ήταν μυελοαφανιστικά με<br />
βάση την ολοσωματική ακτινοβολία (TBI) ή τη βουσουλφάνη.<br />
Για την πρόληψη της GVHD χορηγήθηκε<br />
κυκλοσπορίνη μόνη ή σε συνδυασμό με στεροειδή ή<br />
μεθοτρεξάτη. Πρέπει να σημειωθεί ότι στις 4 από τις<br />
6 σειρές ασθενών, η διάμεση δόση εμπύρηνων κυττάρων<br />
ήταν μικρότερη από 2x10 7 /kg ΣΒ του ασθενούς.<br />
Σε όλες τις σειρές, χορηγούνταν συνήθως G-CSF μετά<br />
τη μεταμόσχευση για την επιτάχυνση της αποκατάστασης<br />
της αιμοποιίας. Η πιθανότητα εγκατάστασης<br />
της μυελικής σειράς του μοσχεύματος ήταν 72-100%<br />
μέχρι την ημέρα 60. Η πιθανότητα εγκατάστασης<br />
των αιμοπεταλίων ήταν 65-90% μέχρι την ημέρα 180.<br />
Ο διάμεσος χρόνος για την αποκατάσταση ουδετεροφίλων<br />
>500/μL ήταν περίπου 1 μήνας και για την<br />
αποκατάσταση αιμοπεταλίων >20.000/μL 2-4 μήνες.<br />
Η συχνότητα εμφάνισης βαριάς οξείας GVHD (βαθμού<br />
III-IV) ήταν χαμηλή (περίπου 20%), δεδομένου ότι η<br />
πλειοψηφία των ασθενών μεταμοσχεύθηκε με ασύμβατες<br />
μονάδες ΟΠΑ (διαφορά ενός ή περισσότερων<br />
HLA-A, -Β ή -DR αντιγόνων). H HLA-τυποποίηση ήταν<br />
κατά κανόνα ορολογική για τα HLA-A και -Β και μοριακή<br />
για το HLA-DR. Η θνητότητα από τη μεταμόσχευση<br />
(transplant-related mortality, TRM) ήταν υψηλή στις<br />
περισσότερες σειρές (50%). Η επιβίωση χωρίς νόσο<br />
(disease-free survival, DFS) είχε μεγάλη διακύμανση (15-<br />
76% σε 1-3 έτη) λόγω της ετερογένειας των πιθανών<br />
προγνωστικών παραγόντων μεταξύ των διαφόρων<br />
σειρών (επιλογή ασθενών και μονάδων ΟΠΑ, νόσος<br />
και φάση νόσου, μεταμοσχευτικό κέντρο και χρονική<br />
περίοδος μεταμόσχευσης).<br />
Σε αντίθεση με τις μεταμοσχεύσεις ΟΠΑ σε παιδιά,<br />
σε ενήλικες ασθενείς έχει διαπιστωθεί αυξημένη επίπτωση<br />
πρώιμων λοιμώξεων (κυρίως μικροβιακών και<br />
λοίμωξης από κυτταρομεγαλοϊό). Οι λοιμώξεις αυτές<br />
αποδίδονται στην παρατεταμένη ουδετεροπενία και<br />
λεμφοπενία λόγω χορήγησης μικρών σχετικά δόσεων<br />
εμπύρηνων και CD34 + κυττάρων. Στους ενήλικες