11.01.2015 Views

åêðáéäåõóçó γ.ν.α.

åêðáéäåõóçó γ.ν.α.

åêðáéäåõóçó γ.ν.α.

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ, ΤΟΜΟΣ 71, ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ, 2009<br />

539<br />

ότι το ΟΠΑ αποτελεί αξιόλογη πηγή μοσχεύματος για<br />

παιδιά με κληρονομικά, μεταβολικά ή κακοήθη αιματολογικά<br />

νοσήματα που χρειάζονται μεταμόσχευση και<br />

δεν διαθέτουν ιστοσυμβατό αδελφό δότη 5,6 . Ειδικότερα<br />

έχει αναλυθεί η εμπειρία σε οξείες λευχαιμίες 1,7 , πρωτοπαθείς<br />

ανοσοανεπάρκειες 1 , αιμοσφαιρινοπάθειες 8 ,<br />

σύνδρομο Hurler 9 και νόσο του Krabbe 10 .<br />

Η σύγκριση των αποτελεσμάτων μεταξύ μεταμοσχεύσεων<br />

ΟΠΑ και μυελού των οστών από μη συγγενείς<br />

δότες έχει μεγάλη σημασία, επειδή για αρκετούς<br />

ασθενείς υπάρχουν τόσο κατάλληλοι εθελοντές δότες<br />

όσο και μονάδες ομφαλοπλακουντιακού αίματος με<br />

επαρκή αριθμό κυττάρων. Δεν έχει γίνει τυχαιοποιημένη<br />

μελέτη, αλλά υπάρχουν τρεις αναδρομικές μελέτες<br />

που συγκρίνουν την έκβαση των μεταμοσχεύσεων<br />

ΟΠΑ και μυελού των οστών από μη συγγενείς δότες.<br />

Οι μελέτες αυτές δείχνουν ότι η μεταμόσχευση ΟΠΑ<br />

είναι εφικτή σε συντομότερο χρόνο σε σχέση με τη<br />

μεταμόσχευση μυελού των οστών από εθελοντή δότη,<br />

παρουσιάζει δε βραδύτερη αποκατάσταση της αιμοποιίας<br />

και παρόμοια ή μικρότερη συχνότητα οξείας<br />

GVHD. Η συχνότητα υποτροπής και η ολική επιβίωση<br />

δεν διαφέρουν επίσης σημαντικά μεταξύ των μεταμοσχεύσεων<br />

ΟΠΑ και μυελού των οστών 11,12,13 . Σε πρόσφατη<br />

αναδρομική μελέτη του CIBMTR, αναλύθηκαν<br />

τα αποτελέσματα σε 503 παιδιά (κάτω των 16 ετών)<br />

με οξεία λευχαιμία που μεταμοσχεύθηκαν με ΟΠΑ με<br />

διαφορά 0, 1 ή 2 από τα 6 αντιγόνα HLA-A, -B (ορολογική<br />

τυποποίηση) και -DRB1 (τυποποίηση σε επίπεδο<br />

αλληλίου). Τα αποτελέσματα αυτά συγκρίθηκαν με<br />

τα αποτελέσματα 282 μεταμοσχεύσεων μυελού των<br />

οστών από μη συγγενείς δότες, με συμβατότητα που<br />

είχε ελεγχθεί σε επίπεδο αλληλίου τόσο για τα τάξης<br />

I (HLA-A, -B, -C) όσο και για τα τάξης II (HLA-DRB1)<br />

αντιγόνα σύμφωνα με τη σύγχρονη πρακτική επιλογής<br />

μη συγγενούς δότη. Σε αναφορά με τις μεταμοσχεύσεις<br />

συμβατού μυελού των οστών (συμβατότητα 8/8<br />

αλληλίων), η επιβίωση χωρίς λευχαιμία (leukemia-free<br />

survival, LFS) ήταν συγκρίσιμη στις μεταμοσχεύσεις ΟΠΑ<br />

με διαφορά 1-2 αντιγόνων και πιθανώς ανώτερη στις<br />

μεταμοσχεύσεις HLA-συμβατού ΟΠΑ (συμβατότητα<br />

6/6 αντιγόνων HLA) 14 . Τα δεδομένα αυτά υποστηρίζουν<br />

τη χρήση του ΟΠΑ (HLA-συμβατού ή με διαφορά<br />

1 ή 2 αντιγόνων) σε παιδιά με οξεία λευχαιμία που<br />

χρειάζονται μεταμόσχευση.<br />

Μεταμοσχεύσεις<br />

ομφαλοπλακουντιακού αίματος<br />

σε ενήλικες<br />

Σε σύγκριση με τις δημοσιευμένες μελέτες σε παιδιά,<br />

τα δεδομένα από μεταμοσχεύσεις ΟΠΑ σε ενήλικες<br />

ασθενείς είναι περιορισμένα. Υπολογίζεται ότι έχουν<br />

γίνει πάνω από 2.000 μεταμοσχεύσεις σε ενήλικες<br />

μέσω του διεθνούς συνεργατικού δικτύου των μεγάλων<br />

Τραπεζών ΟΠΑ (Netcord). Τα διαθέσιμα, όμως, αποτελέσματα<br />

προέρχονται από μικρές σειρές ασθενών.<br />

Οι έξι κυριότερες μελέτες που έχουν ανακοινωθεί<br />

χαρακτηρίζονται από ετερογενείς ομάδες ασθενών,<br />

ιδίως ως προς τη νόσο και τη φάση της νόσου κατά<br />

τη μεταμόσχευση 15-20 . Τα νοσήματα για τα οποία μεταμοσχεύθηκαν<br />

οι ασθενείς αυτοί ήταν κατά κανόνα<br />

αιματολογικές κακοήθειες. Η διάμεση ηλικία κατά τη<br />

μεταμόσχευση διέφερε από 29 έως 48 έτη, με εύρος 15-<br />

58 έτη. Το διάμεσο σωματικό βάρος (ΣΒ) των ασθενών<br />

κυμαινόταν από 51-70 kg. Τα σχήματα προετοιμασίας<br />

που χρησιμοποιήθηκαν ήταν μυελοαφανιστικά με<br />

βάση την ολοσωματική ακτινοβολία (TBI) ή τη βουσουλφάνη.<br />

Για την πρόληψη της GVHD χορηγήθηκε<br />

κυκλοσπορίνη μόνη ή σε συνδυασμό με στεροειδή ή<br />

μεθοτρεξάτη. Πρέπει να σημειωθεί ότι στις 4 από τις<br />

6 σειρές ασθενών, η διάμεση δόση εμπύρηνων κυττάρων<br />

ήταν μικρότερη από 2x10 7 /kg ΣΒ του ασθενούς.<br />

Σε όλες τις σειρές, χορηγούνταν συνήθως G-CSF μετά<br />

τη μεταμόσχευση για την επιτάχυνση της αποκατάστασης<br />

της αιμοποιίας. Η πιθανότητα εγκατάστασης<br />

της μυελικής σειράς του μοσχεύματος ήταν 72-100%<br />

μέχρι την ημέρα 60. Η πιθανότητα εγκατάστασης<br />

των αιμοπεταλίων ήταν 65-90% μέχρι την ημέρα 180.<br />

Ο διάμεσος χρόνος για την αποκατάσταση ουδετεροφίλων<br />

>500/μL ήταν περίπου 1 μήνας και για την<br />

αποκατάσταση αιμοπεταλίων >20.000/μL 2-4 μήνες.<br />

Η συχνότητα εμφάνισης βαριάς οξείας GVHD (βαθμού<br />

III-IV) ήταν χαμηλή (περίπου 20%), δεδομένου ότι η<br />

πλειοψηφία των ασθενών μεταμοσχεύθηκε με ασύμβατες<br />

μονάδες ΟΠΑ (διαφορά ενός ή περισσότερων<br />

HLA-A, -Β ή -DR αντιγόνων). H HLA-τυποποίηση ήταν<br />

κατά κανόνα ορολογική για τα HLA-A και -Β και μοριακή<br />

για το HLA-DR. Η θνητότητα από τη μεταμόσχευση<br />

(transplant-related mortality, TRM) ήταν υψηλή στις<br />

περισσότερες σειρές (50%). Η επιβίωση χωρίς νόσο<br />

(disease-free survival, DFS) είχε μεγάλη διακύμανση (15-<br />

76% σε 1-3 έτη) λόγω της ετερογένειας των πιθανών<br />

προγνωστικών παραγόντων μεταξύ των διαφόρων<br />

σειρών (επιλογή ασθενών και μονάδων ΟΠΑ, νόσος<br />

και φάση νόσου, μεταμοσχευτικό κέντρο και χρονική<br />

περίοδος μεταμόσχευσης).<br />

Σε αντίθεση με τις μεταμοσχεύσεις ΟΠΑ σε παιδιά,<br />

σε ενήλικες ασθενείς έχει διαπιστωθεί αυξημένη επίπτωση<br />

πρώιμων λοιμώξεων (κυρίως μικροβιακών και<br />

λοίμωξης από κυτταρομεγαλοϊό). Οι λοιμώξεις αυτές<br />

αποδίδονται στην παρατεταμένη ουδετεροπενία και<br />

λεμφοπενία λόγω χορήγησης μικρών σχετικά δόσεων<br />

εμπύρηνων και CD34 + κυττάρων. Στους ενήλικες

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!