11.01.2015 Views

åêðáéäåõóçó γ.ν.α.

åêðáéäåõóçó γ.ν.α.

åêðáéäåõóçó γ.ν.α.

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ, ΤΟΜΟΣ 71, ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ, 2009<br />

323<br />

ασθενών με ΣΔ2, για τη βελτίωση των επιπέδων<br />

σακχάρου, της αρτηριακής πίεσης και των λιπιδίων<br />

και για την απώλεια βάρους, ή τουλάχιστον την αποτροπή<br />

πρόσληψης βάρους, ακόμη και αν οι ασθενείς<br />

λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή.<br />

Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι, στο περισσότερα<br />

άτομα με ΣΔ2, η υγιεινοδιαιτητική παρέμβαση αποτυγχάνει<br />

να διατηρήσει τους μεταβολικούς στόχους<br />

είτε εξαιτίας της αδυναμίας απώλεια βάρους είτε της<br />

ανάκτησης βάρους, αλλά και λόγω του προοδευτικού<br />

χαρακτήρα της νόσου ή ενός συνδυασμού των<br />

παραπάνω παραγόντων. Συνεπώς συνιστάται ότι<br />

η θεραπεία με μετφορμίνη θα πρέπει να ξεκινά κατά<br />

τη διάγνωση. Η μετφορμίνη συνιστάται ως πρώτη<br />

φαρμακευτική θεραπεία, απουσία ειδικών αντενδείξεων,<br />

λόγω της επίδρασης στο γλυκαιμικό έλεγχο,<br />

της απουσίας πρόσληψης βάρους ή υπογλυκαιμίας,<br />

του χαμηλού γενικότερα επιπέδου ανεπιθυμήτων<br />

ενεργειών, του υψηλού ποσοστού αποδοχής και του<br />

σχετικά χαμηλού κόστους. Η τιτλοποίηση θα πρέπει<br />

να γίνεται στη μέγιστη αποτελεσματική δόση σε μια<br />

περίοδο 1-2 μηνών, εφόσον είναι ανεκτή (βλ. Πίνακα<br />

7). Η πρώιμη προσθήκη και άλλων αντιδιαβητικών<br />

φαρμάκων θα πρέπει να εξετάζεται στην περίπτωση<br />

εμμένουσας, συμπτωματικής υπεργλυκαιμίας.<br />

Βήμα 2 ο : προσθήκη δεύτερου<br />

φαρμάκου<br />

Εάν οι υγιεινοδιαιτητικές παρεμβάσεις και η μέγιστη<br />

ανεκτή δόση μετφορμίνης αποτύχουν να διατηρήσουν<br />

τους γλυκαιμικούς στόχους, ένα δεύτερο<br />

αντιδιαβητικό φάρμακο θα πρέπει να προστίθεται,<br />

εντός 2 - 3 μηνών από την έναρξη της θεραπείας<br />

ή οποιαδήποτε στιγμή δεν επιτυγχάνεται η Α1C -<br />

στόχος. Ένα διαφορετικό φάρμακο μπορεί επίσης να<br />

είναι απαραίτητο αν η μετφορμίνη αντενδείκνυται ή<br />

δεν είναι καλώς ανεκτή. Σχετικά με το ποιό φάρμακο<br />

θα προστεθεί στη μετφορμίνη, η επιλογή είναι είτε<br />

ινσουλίνη είτε σουλφονυλουρία. Τα επίπεδα της<br />

Α1C θα καθορίσουν, εν μέρει, την επιλογή, με ειδική<br />

αναφορά στην ινσουλίνη, η οποία είναι αποτελεσματικότερη<br />

σε ασθενείς με Α1C>8,5% ή με έντονο<br />

καταβολισμό.<br />

Βήμα 3 ο : περαιτέρω παρεμβάσεις –<br />

τροποποιήσεις<br />

Εάν οι παραπάνω μέθοδοι δεν οδηγήσουν σε επίτευξη<br />

των γλυκαιμικών στόχων, το επόμενο βήμα<br />

θα πρέπει να είναι η έναρξη ή εντατικοποίηση της<br />

ινσουλινοθεραπείας. Η εντατικοποιημένη ινσουλινοθεραπεία<br />

συνήθως συνίσταται σε επιπρόσθετες ενέσεις,<br />

οι οποίες μπορεί να περιλαμβάνουν μια ταχείας δράσης<br />

ινσουλίνη, η οποία χορηγείται πριν από τα γεύματα<br />

για να μειώσει τις αιχμές μεταγευματικής γλυκόζης,<br />

ή χορήγηση μείγματος ινσουλίνης. Όταν γίνει έναρξη<br />

των ενέσεων ινσουλίνης, συνήθως διακόπτουμε,<br />

άμεσα ή σταδιακά - στο βαθμό που εξαντλούνται τα<br />

β-κύτταρα, τους ινσουλινοεκκριτικούς παράγοντες<br />

(σουλφονυλουρίες ή γλινίδες).<br />

Παρόλο που μπορεί να εξεταστεί η προσθήκη ενός<br />

τρίτου από-του-στόματος αντιδιαβητικού παράγοντα,<br />

ιδιαίτερα εάν τα επίπεδα της Α1C είναι κοντά<br />

στο στόχο (

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!