ANUARUL - DSpace

84 I. LUPAŞ
ab omni ulteriori Dominorum Debitorum prosecutione destitimus,
firmiter videlicet sperantes, magnanimitatem vel aequitatem
eorundem Praetoris officium implorandi necessitatem, promissorum
complemento, praeversuram fore; At eventus longedocuit
diversum. Circa medium quippe proxime evoluti Decembris
Provisor Dominorum Debitorum Szombatfalvensis, ex Litteris
sibi per Titul. Dominum Principem Nicolaum consignatis,
ad stuporem nostrum sequentia (nescimus fere qualia) recitavit:
Fretter meus Emanuel est homo mirus, et cum obligatoriales prae
manibus Generorum Dobossianorum existentes a Genitore nostro
emanasse dubitei, ex adverso autem debitum me contraxisse
suspicctur dicas Praetendentibus clare et uno quasi verbo, ut
Calculum et obligatoriales vel ipsimet; in personis hue veniendo,
producant, vel per Plenipotentiarium produci faciant, secus enim
nec nummulum Ulis amplius sumus soluturi. Quae videlicet si
cum supra recensitis Domini Emanuelis Litteris, in originali
apud nos existentibus, cum saepe iteratis item longioris patientiae
sollicitationibus solutionisque plenariae promissionibus, nobis
per eundem Dominum Nicolaum scriptotenus, uti docere possumus,
factis, cum Interusurij porro, de aliquot annis, tam vivente
modernorum Dominorum Debitorum Genitore, quam post
mortem Ejus, sine difficultate praestitis solutioniîms, & denique
cum ipsiusmet Plenipotenţiari]' Ipsorum Ernesti Schmidt spontanea
Debiti a patre in Filios devoluti recognitione, in humillime
reaccluso suo supplici Libello, coram Excelso Regio Gubernio
facta, conferantur; evidentissimum est, Dominorum Debitorum
(quibus Paterna Catastra in manibus sunt, adeoque vel ex his
liquidissimae nostrae praetensionis origo incognita esse nullatenus
potest) illiberalem prorsus hune nobiscum agendi modum
eo saltern collimare, ut non attento manifestissimo, quod passi
hactenus ex mora sumus, & etiam nunc patimur damno, Debiti
nostri so'utionem aut in longius protrahant, aut ingratorum
more, penitus declinent. Pro quo utpote utroque praevertendo,
jam in eo sumus, ut implorato Judicum auxilio, nobis eo Jure,
quo nos pie defunctus Constantinus quondam Princeps de Brancovanis
casu, quo ex qualincunque ratione, tam quoad sortem
quam uşuram plenarie non contentaremur, obligatorialium suarum
authenticae emanatarum vigore uti et voluit, et suo haeredumque
ac poseritatum suarum nominibus et in personis uti posse
debereque affidarit, ex Bonis Familiae Brankovanianae in