1PZ2a7xaD

105
piowany wprost z marmurów z soboru – skom plikowany
rysunek ich reliefowej ornamentyki, dodajmy, nieprzystającej
do uproszczonych, zmodernizowanych motywów,
którymi Mączyński ozdobił zrealizowane przed I wojną
elementy roz budowy katedry.
Ostateczne rozwiązanie problemu jest utrudnione, bo
bardzo niejednoznaczny i nieprecyzyjny jest opis ma teriałów
przekazywanych z soboru św. Aleksandra, zawarty
w piśmie Ministerstwa Robót Publicznych. Zgodnie
z nim do katedry ofiarowano wtedy: „1) ambonę z ciemnego
granitu w całości; 2) tron biskupi marmurowy bez
siedzeń; 3) cztery ołtarzyki granitowe z filarów głównych,
4) parę płyt marmurowych z odnośnemi obramieniami
dla dorobienia antependji ołtarzowych według konkretnych
wykazów na podstawie rysunków wykonawczych;
5) wolne od wcześniejszych zobowiązań Ministerstwa
parę ob razów mozaikowych do zdjęcia kosztem parafji
orm. we Lwowie” 403 .
Czy należy uznać, że ambona z „ciemnego granitu”
jest tożsama ze stojącą nadal w katedrze amboną „z czarnego,
jak stal twardego marmuru szwedzkiego” Albo że
105. Dziedziniec płn. z widokiem na kaplicę
Najświętszego Sakramentu (po prawej)
106. Witold Minkiewicz, płn. wejście do
katedry
„parę płyt marmurowych z odnośnemi obramieniami
dla dorobienia antependji ołtarzowych”, to wspomniane
płyty, zdobiące mensę ołtarza w katedrze (zakładając, że
określenie „parę” będziemy rozumieć jako ‘dwie jednakowe
lub podobne sztuki czegoś’, a nie ‘liczebnik nie określony
używany na oznaczenie liczby od dwóch do dziesięciu
włącznie’, oraz założymy, że płyta stanisła wowska została
ofiarowana do tamtejszego kościoła przez MRP wprost
z Warszawy, a nie za pośrednictwem arcy biskupa Teodorowicza,
i nie znajdowała się wśród płyt, o któ rych
mowa w zacytowanym piśmie). Wątpliwości mogłoby
roz wiać tylko porównanie fotografii wnętrza warszawskiego
soboru z zachowanymi we Lwowie fragmentami
marmurów. Mimo braku takich fotografii, w tej chwili na
oba postawione pytania należy jednak dać odpowiedź
twierdzącą.
130