1PZ2a7xaD

Przypisy – Część III
435 M. Knapikowa, Skrudlik Mieczysław [w:] PSB,
443 Howhanian,Nowa polichromja…, s. 27–28.
t. 38, s. 404–406.
444 Określenie to zastosował Andrzej Pieńkos, pisząc o pracach
Rosena w kaplicy Jana III Sobieskiego w kościele św. Józefa
436 [Wprowadzenie w:] Ars liturgica [broszurka nt. sztuki
opact wa Maria Laach], Maria Laach, s.d., s. iii; cyt. za E. B. K o - na Kahlenbergu pod Wiedniem (1931): „Nie jest to ani malarstwo
enker, The Liturgical Renaissance in the Roman Catholic Church, awangardowe, ani historyzm, ale jedna z wybitniejszych ściennych
realizacji nurtu »złotego środka«, który w latach 20. i 30. XX
Chicago 1954, s. 238 (podkr. oryginalne).
wieku dochodzi do głosu w wielu krajach Europy” (A. P i e ń -
437 Smirnow (Katedra…, s. 176–177) cytuje fragment k o s, Polskie dziedzictwo za granicą (z wyłączeniem muzeów i kolekcji
prywatnych): W poszukiwaniu sławy i zarobku; dostępne w In-
nie datowanego opisu katedry ormiańskiej z kartoteki lwowskiego
Urzędu Konserwatorskiego, w którym stwierdza się: „[…] na ternecie: [dostęp: 26 I 2009]).
ścianach zupełnie do stylu świątyni nie dostosowane malowidła
ścienne J. H. Rosena”.
445 Tymi słowami posłużył się rektor Politechniki Lwowskiej,
Kasper Weigel, w piśmie do MWRiOP w sprawie nomi-
438 Wspomnianego przez Janusza numeru „The Studio” nie
udało się odnaleźć. Wiadomo natomiast, że wzmiankę o malowidłach
Rosena opublikowało niemieckie pismo poświęcone drze Rysunku Figuralnego (Lwów, 17 I 1930, L. 6504/29: Obsada
nacji Rosena na stanowisko profesora nadzwyczajnego w Kate-
sztu ce kościelnej: J. M o r a w i ń ski, Die neuzeitliche kirchliche Katedry Rysunków Figuralnych na Wydziale Ogólnym, ДАЛО,
Kunst Polens, „Die christliche Kunst”, Jg. 32, 1935/1936, s. 288–308, ф. 27, оп. 4, спр. 548).
il. s. 309 (zilustrowane zostały: Zwiastowanie oraz Pogrzeb św. Odilona).
z powierzeniem Rosenowi dekoracji prywatnej kaplicy papieskiej
446 Wspomina o tym Pasierb (op. cit., s. 512), w związku
439 B. J a n u s z, Dzieło J. H. Rosena i L. Wieleżyńskiego, artykuł
w księdze wycinków prasowych Rosena, zbiory M. Flanatyczność
kompozycji, cechy więc, które grzebały Rosena w opinii
w pałacu w Castel Gandolfo: „Nawet paseizm, tradycjonalizm, stagan
(„Słowo Polskie” [], ok. 1930).
krytyki związanej sercem z prądami nowoczesnymi, były jakby
rekomendacją à rebours dla malarza ubiegającego się o zamówienie
kościelne”.
440 Kozicki, Malowidła ścienne…
441 J a n u s z, Dzieło...
447 Kozicki, Malowidła…, s. 445–446 (podkr. oryginalne).
442 Ibidem.
448 Skrodzki, op. cit., s. 88.
Zakończenie
1 G. P e ł czyń ski, Ormianie polscy w XX wieku. Problem
odrębności etnicznej, Warszawa 1997 (= XXVII Publikacja Koła
Zainteresowań Kulturą Ormian), s. 78, przyp. 188.
2 J. Smirnow, Odzyskana świątynia. Przekazanie katedry
ormiańskiej, „Gazeta Lwowska”, 2003, nr 1–2 (31 I), s. 6. Najstarszą
część katedry (prezbiterium) przekazano gminie ormiań skiej i otwarto
5 XII 2001 (por. J. S m i r n o w, Katedra ormiańska we Lwowie
przekazana wiernym, „Biuletyn OTK”, 2001, 24–25, s. 21–23).
3 J. Piotrowski, Katedra ormiańska we Lwowie w świetle
restauracyj i ostatnich odkryć, Lwów 1925, s. 2 (wstęp, sygnowany
przez „Kurię Metrop. ob. orm.-katol. we Lwowie”, niewątpliwie
autorstwa abpa Teodorowicza).
4 Ibidem. Autorzy wstępu nie wspominają, że wiele fragmentów
średniowiecznych malowideł odkrytych podczas restauracji,
z uwagi na ich zły stan zachowania, bezpowrotnie usunięto, przeważnie
nawet bez wykonania ich dokumentacji fotograficznej
czy rysunkowej.
5 Ibidem.
6 J. Frycz, Restauracja i konserwacja zabytków sztuki w Polsce
w latach 1795–1918, Warszawa 1975, s. 200.
7 W roku 1934, przy okazji informacji o wizycie malarza w Dublinie,
prasa irlandzka donosiła: „It is very interesting to mention
that this artist [Rosen] is the first since Michel Angelo to paint an
entire chapel for a Pope” (Great Polish Artist. His Visit to Dublin,
„Irish Independent”, 26 XI 1934).
8 K. F r y c z, O teatrze i sztuce, oprac. i wstęp A. W o y -
c i c k i, Warszawa 1967, s. 91.
379