1PZ2a7xaD

152
154 a
153
charakter bizantyński, niewątpliwie w celu uwydatnienia
obecnych w architekturze tej części kościoła i wielokrot -
nie już opisywanych cech „wschodnich”. Ten orientalny
charakter prezbiterium został jeszcze bardziej wzmocniony
przez ozdobienie kopuły i przylegających do niej sklepień
mozaiką. Wspomniane cechy bizantyńskie, obecne
w malowidłach apsydy, to złoto i purpura pokrywające
tło oraz złocista, imitująca mozaikę, malowana dekoracja
konchy, a także – jak zostanie pokazane – ikonografia, nawiązująca
do bizantyńskiej.
Ustanowienie Najświętszego Sakramentu
Odpowiednio do najgodniejszego statusu tej części budynku,
malowidło, które zdobi ścianę apsydy, odnosi się
do centralnej dla Kościoła katolickiego tajemnicy, czyli
Eucharystii, i przedstawia Ustanowienie Najświętszego Sakramentu
(w źródłach nazywane też bywa Ostatnią Wieczerzą)
[il. 151–155 a–f] 29 .
Ukazanej frontalnie, na osi przedstawienia, naturalnych
rozmiarów postaci Chrystusa, stojącej za stołem nakrytym
długim białym obrusem, towarzyszą apostołowie,
ujęci z profilu, w pozycji stojącej, również naturalnej wiel-
180