1PZ2a7xaD

3
3. Katedra ormiańska we Lwowie, kamienne
ornamenty archiwolty łuku tęczowego
4. Katedra ormiańska we Lwowie, gzyms
wieńczący filary, ozdobiony kamienną
dekoracją stalaktytową
5 a–c. Katedra ormiańska we Lwowie,
krzyżyki wotywne (chaczkary) na ścianach
najstarszej części świątyni
6. Alabastrowa tablica z chaczkarami
4
bowiem zabudowania, określane niekiedy mianem „zespo
łu ul. Ormiańskiej” 7 , zajmują co najmniej jeden kwar tał
miasta i obejmowały – oprócz katedry – wieżę-dzwonnicę
[il. 2], klasztor i szkołę benedyktynek ormiańskich,
pałac arcybiskupi oraz kilka kamienic należących do ormiańskiej
Kapituły katedralnej, mieszczących m.in. Bank
„Mons Pius” oraz szkołę dla chłopców – Zakład Naukowy
im. Józefa Torosiewicza (tzw. bursę ormiańską).
Najstarsza, zasadnicza część kompleksu, z prezbiterium
skierowanym na wschód, pochodzi z wieku XIV. Jest to
bazylika krzyżowo-kopułowa, wymurowana z ciosu, na
pla nie krzyża greckiego o nieco wydłużonych ramionach
wscho dnim i zachodnim, wpisanego w prostokąt zbliżony
do kwadratu. Ramiona krzyża tworzą obecnie – odpowiednio
– prezbiterium z apsydą i część nawy. Na przecięciu
ramion, na czterech masywnych filarach spoczywa, wsparty
na pendentywach, dwunastoboczny bęben kopuły. Na
fi larach tych wspierają się ponadto ostrołukowe sklepienia
nawy i prezbi terium oraz obu ramion transeptu (północnego
i południowego), a także sklepienia wąskich „naw
24