1PZ2a7xaD

Mimo dłuższej nieobecności w Warszawie Rosen musiał
jednak utrzymywać kontakt ze stolicą, skoro to jemu
powierzono wykonanie dyplomu. Nie wiadomo, kto zlecił
mu to zamówienie, nastąpiło to jednak przed głoś ną wystawą
z września 1925 roku (a nawet z kwietnia tego roku,
kiedy Rosen pokazał w Zachęcie jeden tylko obraz 116 ),
gdyż dyplom nosi datę 1924, czyli powstał w ok resie, gdy
malarz był jeszcze zupełnie nieznany. Nie można zatem
wątpić, że wykonanie „adresu” powierzył mu ktoś z bliskich
znajomych, orientujący się w charakterze sztuki
uprawianej przez Rosena i w jego predylekcji do miniatorskiej
techniki i stylistyki. Artysta musiał więc mieć
znajomych wśród osób, które przygotowywały wyjazd
delegacji polskiej do Mechelen i, być może, złożyły podpisy
na dołączonej do dyplomu tabula gratulatoria. Nic nie
wiadomo o kontaktach Rosena, np. z biskupem Michałem
się podówczas wśród inteligencji polskiej – odnowy religijnej,
dokonującej się pod wpływem myśli św. Tomasza
z Akwinu 118 .
Kontakty Rosena ze środowiskiem
warszawskiej inteligencji katolickiej
Nie da się udowodnić jakichkolwiek bezpośrednich związków
Rosena ze środowiskiem, które zostanie w skrócie
opisane poniżej, ale kilka przesłanek skłania do powiązania
sympatii bardzo religijnego artysty konwertyty z ist -
nie jącym podówczas w Warszawie tzw. Kółkiem ks. Władysława
Korniłowicza (1884–1946) – nieformalną grupą
skupioną wokół charyzmatycznego duchownego, złożoną
głównie z przedstawicieli młodej inteligencji, często pochodzenia
żydowskiego, poszukujących w życiu głęb -
szych wartości i przeważnie nawróconych na katolicyzm
pod wpływem ks. Korniłowicza, wybitnego tomisty i ważnego
przedstawi ciela, a właściwie prekursora odnowy liturgii
w duchu tomistycznym 119 .
Właśnie ze środowiskiem „Kółka” pozwala łączyć
Rosena druga ze wspomnianych prac – choć nie jest wykluczone,
że powstała nieco później niż dyplom dla kardynała
Merciera, być może nawet około roku 1927, kiedy
artysta przebywał już we Lwowie. Chodzi o ekslibris
wykonany dla serii wydawnictw stworzonego przez
dr Eleonorę Reicher i Tadeusza Romera Koła Studiów Katolickich
(KSK), którego kierownikiem duchowym był
ks. Wilhelm Michalski, misjonarz, profesor Uniwersytetu
Warszawskiego 120 . W roku 1927 jako pierwszy tom serii
wydawnictw KSK ukazała się książka Eleonory Reicher
pt. Święty Wincenty à Paulo. We wstępie następująco informowano
o jej wydawcy:
130
130. Jan Henryk Rosen, Ekslibris wydawnictw
Koła Studiów Katolickich w Warszawie,
ok. 1927
131. Zdrój życia, fresk w kościele Saint-Mexme
w Chinon, według akwareli Louis-Josepha
Ypermana, Musée du Trocadéro, w: É . M â l e,
L’ Art religieux de la fin du moyen âge en France…
Godlewskim, przewodniczącym delegacji pol skiej na jubileusz
w Mechelen 117 . Powinszowania dla kar dynała Merciera
musiały wyjść przede wszystkim z kręgów – rodzą cej
Przed kilku laty powstało w Warszawie zrzeszenie pod
nazwą Koła Studjów Katolickich, które postawiło sobie za
cel skupienie ludzi dla lepszego zaznajomienia się z zagadnieniami
religijnemi, a szczególniej przejęcia się zasadami
wiary i życia katolickiego. Stałe zebrania Koła […]
doprowadziły do tego, że powstała myśl, aby owoce tych
pięknych i często niezapomnianych wieczorów dyskusyjnych
udostępnić szerszym kołom inteligencji katolickiej
w Polsce. Ma to być zadaniem „Wiadomości”, jakie postanowiono
wydać. Ale obok tego, członkowie Koła opracowali
szereg dziełek i broszur, które ogłoszone drukiem,
dadzą poznać ile skarbów dla umysłu i serca kryje się
w nauce i życiu katolickiem 121 .
Koło Studiów Katolickich było organizacją samokształceniową,
powstałą ostatecznie w roku 1923 i bardzo
164