1PZ2a7xaD

Witraż „Mons Pius”
Witraż, umieszczony w oknie tego przęsła, zadedykowany
ks. Teodorowiczowi w dwudziestopięciolecie jego episkopatu
(1927), został ufundowany przez ormiański bank
zastawniczy „Mons Pius”. Zawierał sceny ukazujące najważniejsze
wydarzenia z dziejów lwowskich Ormian (od
góry: Święci Nerses, Isak i Mesrob; Przywilej króla Jana Kazimierza
dla lwowskich Ormian; Praca w banku Mons Pius)
oraz herb arcybiskupa Teodorowicza i tekst okolicznościowej
dedykacji [il. 265] 378 . Nie łączył się treściowo z otaczającymi
go malowidłami. Tak jak pozostałe przeszklenia,
został zapewne wykonany przez warszawski zakład Białkowskiego,
ale z witraża zachowały się tylko niewielkie
ułomki szkieł i znany jest jedynie z archiwalnej fotografii.
265. Witraż „Mons Pius” (1927), w oknie
nawy (ściana płn.; N II, vi), ok. 1929
266. Dekoracja trzeciego przęsła nawy,
ściana płn. (N III): malowidła oraz figura
Chrystus Dobry Pasterz (Zofia Rosenówna)
Grupa Świętych Wspomożycieli
Malowidła w kolejnym przęśle (N III) kontynuują wątek
Czternastu Wspomożycieli [il. 266]. W najwyżej położonym
polu, ponad zamurowaną wnęką okienną, widnieją
święci biskupi, męczennicy i wojownicy [il. 269]: Błażej
(w stroju pontyfikalnym, trzymający w ręku dwie skrzyżowane
świece); Dionizy (przedstawiony również jako
bis kup, ze swoją ukazaną z profilu, leżącą na księdze głową,
którą według legendy miał donieść, po ścięciu, do
podparyskiego Saint-Denis); Pantaleon, przywiązany do
drze wa oliwnego; Achacy (rycerz w koronie cierniowej,
z męczeńską palmą w ręce) oraz Cyriak, w szatach diakona,
depczący diabła.
Poniżej, w polu po lewej stronie wnęki, stoją święte
dziewice [il. 267]: Małgorzata, w bogatym, zdobionym
klejnotami bizantyńskim nakryciu głowy, prawie ukryta
za ukazaną przed nią św. Barbarą, tradycyjnie trzymającą
wieżę jako swój atrybut. Po przeciwnej stronie wnęki
znajduje się ostatnia trójka Wspomożycieli [il. 268]: św.
Eustachy (myśliwy w towarzystwie jelenia, w którego po-
265 266
266
277