1PZ2a7xaD

164 b
164 a–b. Chrystus na krzyżu
(portret Włodzimierza
Dzieduszyckiego)
165. Maria (Anna z Dzieduszyckich
Wolańska) i św. Jan (Tadeusz
Wojciechowski)
166. Św. Piotr (Tadeusz
Zieliński) i św. Łukasz
(abp Bolesław Twardowski)
– odnosi się do łacińskiego brzmienia (i znaczenia) imienia
świętego: petrus – czyli ‘skała’, ‘opoka’ – jako fundament
Kościoła katolickiego, Chrystus bowiem powiedział
do Pio tra: „Ty jesteś opoka, a na tej opoce zbuduję Kościół
mój” (Mt 16, 18) 67 . Święty Łukasz Ewangelista, towarzyszący
Pio trowi po jego lewej stronie, w głębi, trzyma obraz
przedstawiający Matkę Boską. To jeden z jego tradycyjnie
przyjętych atrybutów 68 . Oryginalnym rysem jest w tym
przypadku sam obraz użyty w charakterze „znaku szczególnego”
apostoła, nie jest to bowiem jedno z wielu czy bliżej
nieokreś lone wyobrażenie „Marii z Dzieciątkiem”, lecz
konkretny wizerunek maryjny, cieszący się w Polsce od
stuleci niesłabnącą czcią: obraz Matki Boskiej Częstochowskiej
(jak o tym świadczą rysy na Jej prawym policzku).
Na czele grupy świętych po przeciwnej stronie podwyższenia
stoi św. Benedykt, przedstawiony w półprofilu,
jako szacowny, siwowłosy i siwobrody mnich w czarnym
habicie, wsparty na pastorale [il. 169]. Nieco dalej, za nim,
widać św. Grzegorza Oświeciciela (biskupa i patrona Armenii),
ukazanego frontalnie, w pełni majestatu swej biskupiej
godności, we wspaniale zdobionych szatach pontyfi kalnych,
z pastorałem w prawej dłoni 69 . Obok niego, ujęci
z profilu, stoją: św. Kazimierz (Jagiellończyk) królewicz –
długowłosy młodzieniec trzymający mitrę książęcą – oraz
św. Jan Maria Vianney – słynny „proboszcz z Ars”, który
165 166
164 a
193