Isa'nın Çilesi_(turk)

Isa'Nin Çilesi
biliyoruz; çünkü Allah kendisiyle olmadıkça, senin gösterdiğin bu belirtileri kimse gösteremez.”
Bir öğretmen olarak, İsa’nın yeteneklerinden ve O’nun mucizeler yapan muhteşem gücünden
söz ederek, O’nunla yapacağı görüşme için yolu hazırlayacağını1umuyordu. O’nun sözleri
güven vericiydi; fakat gerçekte inançsızlık ifade ediyordu. İsa’yı Mesih olarak değil,’ sadece
Allah tarafından gönderilen bir öğretmen olarak kabul etti.
Isa, selamına karşılık vermek yerine, adeta onun ruhunu okurcasına gözlerini ona çevirdi.
Sonsuz bilgeliğinde, önünde gerçeği arayan birini gördü. Ziyaretinin amacını biliyordu,
kendisini dinlemekte olan kişinin sahip olduğu kanıyı güçlendirmek arzusuyla, ciddi fakat nazik
bir şekilde doğrudan konuya girdi: “Sana doğrusunu söyleyeyim. Bir kimse yeniden
doğmadıkçaAllah’ın Egemenliğini göremez.”
Nikodim, Rab bin yanına, onunla tartışmaya gireceğini düşünerek gelmişti. Fakat İsa,
gerçeğin temel ilkelerini ona açıkladı. Nikodim’e “ruhsal olarak kendini yenilemen için
ihtiyacın olan şey, kuramsal bilgi değildir. Merakını gidermekten çok yeni bir yüreğe sahip
olmalısın. Gökyüzü değerlerinin farkına varmadan önce ruhsal bakımdan yeniden doğmalısın.
Her şeyi yenileyerek bu değişiklik gerçekleşinceye dek, benimle görevim ya da yetkim
hakkında tartışman, sana bir fayda sağlamayacaktır” dedi.
Nikodim, Vaftizci Yahya’nın, onları Kutsal Ruh ile vaftiz edeceğini bildirdiği Kişi’yi işaret
ettiği tövbe ve vaftiz ile ilgili vaazını dinlemişti. Yahudilerin arasında ruhsal anlayıştan yoksun
kişilerin bulunduğunu ve onların büyük ölçüde yobazlık ve dünyasal hırsla denetimden
çıktıklarını kendisi de hissediyordu. Mesih geldiğinde durumun düzeleceğini umuyordu.
Bununla birlikte Yahya’nın, insanların kalplerine hitap eden mesajı, ondaki günah kanısını
değiştirmede yeterli olmamıştı. O, katı bir Ferisi idi ve yaptıklarıyla övünüyordu. Yaptığı
işlerle, tapınağı desteklemesiyle ve cömertliğiyle saygı görüyordu ve Allah’ın lütfunda
kendisini güvende hissediyordu. Şimdiki durumunda göre-meyeceği kadar dürüst olan bir
krallığın düşüncesiyle irkildi.
Nikodim, İsa’nın sözünü ettiği yeniden doğuş benzetmesine tamamen yabancı değildi.
Putperestlikten İsrail’in imanına dönenler, sürekli yeni doğan çocuklar olarak nitelendirilirlerdi.
Bu yüzden o, İ- sa’nın sözlerinin sadece kelime anlamına göre yorumlanmaması gerektiğini
anlamış olmalıydı. Fakat bir İsrailli olarak ruhsal bakımdan yeniden doğarak, kendisinin
Allah’ın Egemenliğinde emin bir yeri olduğu düşüncesindeydi. Hiçbir değişikliğe ihtiyacı
olmadığını hissediyordu. Kurtarıcı’nın sözlerine olan şaşkınlığı bu yüzdendi. Bu sözlerin
kendisiyle ilgili olmasına kızıyordu. Kendi içinde bir kişilik çatışmasına giren Ferisinin kibri,
gerçeği arayanın dürüst arzusuna karşı savaşıyordu. Nikodim, kendisi İsrail’de bir yönetici
olduğu için, İsa’nın onun konumuna saygı göstermeden konuşmasına şaşırmıştı.
Kendi soğukkanlılığına da şaşırdı ve alaycı bir şekilde İsa’ya, “Yetişkin bir kimse nasıl
yeniden doğabilir?” diye sordu. Gerçeğin bilincinde olan herkes gibi Nikodim de, doğal insanın
Allah’tan bir şey almadığı gerçeğini gösterdi. O’nun içinde ruhsal değerlere cevap veren hiçbir
şey yoktur; zira ruhsal değerler, ruhsal olarak fark edilirler.
101