Isa'nın Çilesi_(turk)

Isa'Nin Çilesi
kimse, O’nun ölümden dirilen Musa peygamber olabileceğini düşünüyordu. Çünkü O, İsrail
tarihi ve peygamberliklerle ilgili tam bir bilgiye sahipti.
Mesih’in gelişinden önce, İlyas’ın kendisinin bizzat tekrar belireceğine de inanılıyordu.
Yahya bu beklentiyi kabul etmedi. Fakat onun sözlerinin daha derin bir anlamı vardı. İsa, daha
sonra Yahya’dan bahsederek şöyle dedi: “Eğer bunu kabul etmek isterseniz, gelecek olan İlyas,
O’dur.” Yahya, İlyas’ın ruhu ve gücüyle geldi. Eğer Yahudi- ler onu kabul etselerdi, o zaman
İlyas’ın işleri tamamlanacaktı. Fakat onun mesajını kabul etmediler. Vaftizci, onlar için İlyas
değildi. Gerçekleştirmek için geldiği görevi, onlar için yerine getiremezdi.
Ürdün’de toplananların çoğu İsa’nın vaftizinde oradaydı. Fakat o zaman verilen belirti
onların çok azma görünmüştü. Vaftizci’nin görev yaptığı aylar boyunca, birçok kimse tövbeye
yapılan çağrıya ilgi göstermeyi reddetti. Böylece kalplerini taşlaştırmışlar ve anlayışlarını
karartmışlardı. Gökyüzü, vaftizi sırasında İsa’ya tanıklığını ilettiğinde, onlar bunu
kavrayamadılar. Görünmez Olan’a iman içerisinde hiç bakmamış olan gözler, Allah’ın
görkeminin vahyine de bakmadılar; O’nun sesini hiç duymamış olan kulaklar, tanıklık eden
sözleri duymadılar. Bu günümüzde de böyledir. İsa’nın ve elçilik eden meleklerin varlığı,
inananların arasında sık sık görülür ve buna karşın birçok kişi bunu bilmez. Onlar olağan dışı
hiçbir şey fark etmezler. Fakat bazılarına Kurtarıcının varlığı görünür. Barış ve sevgi onların
kalplerini canlandırır. Onlar teselli edilir, cesaretlendirilir ve kutsanır.
Kudüs’lü liderler Yahya’ya, “Niçin vaftiz ediyorsun?” diye sordular. O’nun cevap vermesini
bekliyorlardı. Vaftizci, ansızın kalabalığa şöyle bir baktığında, gözleri parıldadı, yüzü
aydınlandı ve tüm varlığı ile derin bir duygu seline kapıldı. Ellerini uzatarak haykırdı: “Ben
suyla vaftiz ediyorum, ama aranızda tanımadığınız bir Kişi duruyor. Benden sonra gelen O’dur.
Ben, O’nun çarığının bağlarını çözmeye bile layık değilim.”
Yüksek Kurul’a götürülecek olan mesaj açık ve netti. Yahya’nın sözleri, uzun süre önce vaat
edilen Kişi’den başkasını kastetmiyordu. Mesih, onların arasındaydı. Başkâhinler ve diğer
Yahudi liderler şaşkınlık içinde, Yahya’nın sözünü ettiği Kişi’yi bulmayı ümit ederek
meydanda toplanmış olan insanlara doğru baktılar. Fakat kalabalığın arasında O’nu fark
edemediler.
Yahya, Vaftizi sırasında İsa’dan Allah’ın Kuzusu olarak söz ettiğinde, Mesih’in hizmeti yeni
bir boyut kazandı. Peygamberin düşünceleri, Yeşaya’nın sözlerine yöneldi: “O, boğazlanacak
Kuzu gibi getirildi.” Yahya daha sonraki haftalar boyunca peygamberlikler ve adak hizmeti
üzerinde yeniden ve ilgiyle çalıştı. Mesih’in görevinin iki evresini açıkça ayırt edemedi: acı
çeken bir kurban ve galip gelen bir kral olarak. Fakat O’nun gelişinin, başkâhinlerin ve halkın
sezdiğinden daha büyük bir önem taşıdığını gördü. Çölden dönüşünde, kalabalığın arasında
İsa’ya baktığında kesin bir şekilde, insanlara gerçek karakterinin bazı işaretlerini vermesi için
O’nu aradı. Kurtarıcı’nın, görevini o an açıklamasını adeta sabırsızlıkla bekledi. Fakat İsa,
hiçbir söz söylemedi ve bir belirti göstermedi. Vaftizci’nin kendisi hakkındaki açıklamasına
79