Isa'nın Çilesi_(turk)

Isa'Nin Çilesi
İsa çarmıha gerildiğinde düşmanları O’na öfke dolu hakaretler ettiler. Hahamlar ve din
bilginleri Kurtarıcı’ya hakaretler eden kalabalığın arasına katıldılar. Mesih’in vaftizinde ve
görünümü değiştiğinde O’nun, Tanrı’nın Oğlu olduğunu bildiren ilahi sesi duymuşlardı; ve yine
İsa’ya ihanet edilmeden önce Allah O’nun ilahiliğine tanıklık ederek konuşmuştu. Fakat şimdi
gökyüzünden hiçbir ses gelmemişti. İsa’dan yana bir tanıklık duyulmamıştı. İsa bu kotu
insanların zulüm ve hakaretlerine tek başına katlandı.
“Eğer Tanrı’nın Oğluysan, çarmıhtan aşağı in de kendini kurtar ““Eğer Allah’ın Mesih’i,
Allah’ın seçtiği O ise kendisini de kurtarsın” dediler.8Çöldeki denemesinde Şeytan “Tanrı’nın
Oğluysan, söyle de şu taşlar ekmek olsun. Eğer Tanrı’nın Oğlu’ysan kendim buradan asası at”
dedi.Ve şimdi Şeytan ve melekleri insan görünümüne bürünmüş olarak çarmıhın önünde
duruyorlardı. İsa’nın baş düşmanı olan Şeytan, kendisine hizmet eden kötü meleklerle birlikte
bu kez hahamlar ve din bilginleri ile işbirliği yapıyordu. Mesih e karşı tanıklık etmeleri için
zorlanıncaya dek bir çoğu O’nu hiç görmemiş olan kişiler O’nun mahkum edilmesini sağlamak
için Yahudi liderler tarafından kışkırtıldılar. Hahamlar, din bilginleri, Ferisiler ve diğer tüm dini
liderler şeytani bir öfke ile İsa’ya karşı birbirleriyle ve Şeytan’la işbirliği yaptılar ve Şeytan’ın
buyruklarına uydular. İsa bu büyük acıyı çekerken hahamların söylediği tüm sözieri duydu:
“Başkalarını kurtardı. Eğer Allah’ın Mesih’i ve seçtiği Kişi ise, kendisini de kurtarsın.” Mesih
çarmıhtan aşağı inebilirdi; fakat günahkarın, Allah tarafından affedilmesi ve onun lütuflarını
alabilmesi için kendisini çarmıhtan kurtarmayacaktı.
Kutsal Yazı’nın uygulayıcısı olduklarını iddia ettikleri halde İsa’ya hakaret eden kişiler
böyle bir fırsatı ele geçirdiklerinde kendilerinin söyleyecekleri önceden belirtilen tüm sözleri
söylediler. Bu davranışlarıyla Kutsal Yazı’yı yerine getirdiklerinin farkında bile değildiler.
“Allah’a güveniyordu. Allah O’nu seviyorsa kurtarsın bakalım. Çünkü ’ben Tanrı’nın
Oğlu’yum demişti’” diyenler bu sözlerin çağlar boyunca yankılanacağını düşünemediler. Fakat
alay edilerek söylenmesine rağmen bu sözler insanları Kutsal Yazı’yı daha önce hiç
araştırmadıkları ölçüde araştırmaya yöneltti. Bilge kişiler araştırdılar, düşündüler ve dua ettiler.
Kutsal Yazı’yı inceledikçe Mesih’in hizmetinin anlamını daha iyi kavradılar. İsa çarmıha
gerilmeden önce O’nun hakkında bu kadar çok bilgiye sahip değildiler. İsa’nın çarmıha
gerildiğini gören ve O’nun sözlerini dinleyenlerin yüreklerinin üzerinde gerçeğin ışığı
parıldıyordu.
Çarmıhın üzerinde bu tarifsiz acıyı çekerken İsa’ya teselli veren bir ışık parıldadı. Bu,
pişman olan haydutun duasıydı. İsa ile birlikte çarmıha gerilen bu iki kişi de önce O’na karşı
öfkeliydiler ve onlardan biri çektiği acının da etkisiyle daha da saldırgan ve küstah bir hale
gelmişti. Fakat diğeri öyle değildi. Bu adam azılı bir katil değildi; yaptığı kötülüklerle insanlara
zarar vermişti; fakat Kurtarıcı’ya zulmeden çarmıhın önündeki kişiler kadar suçlu değildi. İsa’yı
görmüş ve duymuştu; ve O’nun öğretilerine ikna olmuştu; fakat hahamlar ve din bilginleri
tarafından O’ndan uzaklaştırılmıştı. Bu yüzden kendisini tamamen günaha kaptırdı. Tutuklanıp
bir katil gibi yargılandı ve ölüme mahkum edildi. Yargı salonundan Golgota’ya kadar İsa’nın
yanında geldi. Pilatus’un “Ben O’nda hiçbir suç görmüyorum” dediğini duydu. O’nun ilahi
478