Isa'nın Çilesi_(turk)

Isa'Nin Çilesi
söylemek için istekli değildiler: “O, yükselmeli, ben geride kalmalıyım.” Halkı kendilerinden
uzaklaştıran bu işe engel olmaya karar verdiler.
İsa, Yahya’nın öğrencileriyle kendi öğrencileri arasında bir anlaşmazlık yaratmak için,
onların her türlü çabayı göstereceklerini biliyordu. Dünyanın gelmiş geçmiş en büyük
peygamberlerinden birini sürükleyip götürecek olan fırtınanın yaklaştığının farkındaydı.
Tartışma ya da yanlış anlamaya sebep olabilecek her türlü olaydan kaçınarak işlerine ara verdi
ve sessizce Celile’ye çekildi. Gerçeğe bağlı kalırken, biz de anlaşmazlık ve yanlış anlaşılmaya
sebep olacak her türlü hareketten uzak durmalıyız. Yoksa ruhlar kaybolur. Bu tür
anlaşmazlıklara ve bölünmelere sebep olacak şartlar bizim çevremizde de oluştuğunda, biz de
İsa’nın ve Vaftizci Yahya’nın buradaki örneğini takip etmeliyiz.
Yahya bir reformcu olarak liderlik etmek için çağrılmıştı. Bu yüzden O’nun öğrencileri,
görevinin başarısının onun çalışmalarına bağlı olduğunu düşünerek ve onun, Allah’ın amacını
gerçekleştirmek için aracılık eden bir kişi olduğu gerçeğine önem vermeyerek, yalnızca ona ilgi
duyma tehlikesi içindeydiler. Fakat Yahya’nın çalışmaları imanlı topluluğunun temelini kurmak
için tek başına yeterli değildi. O, görevini tamamladığında onun tanıklığının
gerçekleştiremediği diğer görev yapılacaktı. Öğrencileri bunu anlamadı. İsa’nın, Yahya’nın
görevini devralmak üzere geldiğini görmeleri, onların hoşnutsuzluğuna ve kıskançlık
duymalarına neden oldu.
Aynı tehlikeler, bugün hala varlığını sürdürmektedir. Allah, yerine getirmesi için kişiye bir
görev verir; ve o kişi de bu görevi yerine getirmek için elinden geldiği kadar çaba harcadıktan
sonra Rab, görevi devralmaları için başkalarını görevlendirir. Fakat Yahya’nın öğrencileri gibi,
birçoğu işin başarısının, işe ilk başlayan kişiye bağlı olduğunu düşünürler. Onların dikkati, ilahi
olan Kişi’nin yerine, kendi-lerinin üzerlerinde sabitleşir. Kıskançlık duymaya başlarlar ve
Allah’ın işi zarar görür. Bu şekilde gereğinden fazla onurlandırılarak kendilerine çok fazla
güven duyarlar ve hataya düşerler. Allah’a bağımlı olduklarının farkına varmazlar. İnsan
rehberliğine güvenmeleri kendilerine öğretildiğinde, büyük bir hataya düşerler ve Allah’tan
uzaklaşırlar.
Allah’ın işi, insanın ne görüntüsünü ne de gizleyen izlerini taşımamalıdır. Rab, amacını en
iyi şekilde gerçekleştirebilecek elçiler gönderecektir. Ne mutlu kibrini alçaltıp Vaftizci’yle
birlikte şu sözleri söyleyenlere: “0 büyümeli, bense küçülmeliyim.”
Bu Bölüm Yuhanna 3:22-36’ya dayanmaktadır.
109