Isa'nın Çilesi_(turk)

Isa'Nin Çilesi
doğru bakan kişileri korkutan bir ışık vardı. Halk, İsa’yı karşıladığında din yorumcuları
korkuyla geri çekildiler.
Kurtarıcı sanki orada olup biten her şeye tanık olmuş gibi, öğrenciler ile din yorumcularının
tartıştığı yere geldi ve öğrencilerine şöyle dedi: “Onlarla ne tartışıyorsunuz?” Şimdi herkes
sessiz olmasına rağmen biraz önce tüm kalabalığı saran bir gürültü vardı. Halk telaşlanmıştı.
Hasta çocuğun babası kalabalığı yarıp geldi ve İsa’nın ayaklarına kapandı. Başından geçen
üzücü olayları ve nasıl hayal kırıklığına uğradığını anlattı.
“Adam, ’Öğretmenim’ diye karşılık verdi, ’dilsiz bir ruha tutsak olan oğlumu sana getirdim.
Ruh onu nerede yakalarsa yere çarpıyor. Çocuk ağzından köpükler saçıyor, dişlerini gıcırdatıyor
ve kaskatı kesiliyor. Ruhu kovmaları için öğrencilerine başvurdum, ama başaramadılar.” İsa
çevresine bakındığında korkuya kapılmış kalabalığı, din yorumcularını ve şaşkınlık içindeki
öğrencilerini gördü. Herkesin yüreğindeki inançsızlığı okudu ve acı içinde şöyle haykırdı: “Ey
imansız kuşak! Sizinle daha ne kadar katlanacağım?” Daha sonra yüreği acı dolu babaya,
“Çocuğunu buraya getir”diye buyurdu.
Çocuk, İsa’nın yanına getirildi ve İsa ona dikkatle bakarken çocuk acı içinde yerde
kıvranmaya başladı. Çocuk yerde yuvarlanarak ve ağzından köpükler çıkararak korkunç
çığlıklar atıyordu. Yaşamın Prensi ve karanlığın gücünün prensi tekrar karşı karşıya gelmişti.
İsa “tutsakları ve zulüm görenleri özgürlüğüne kavuşturduğu” hizmetini yerine getiriyordu.
Şeytan ise kurbanını kendi kontrolü altında tutmaya çalışıyordu. Gözle görülmeyen ışık
melekleri ve kötü meleklerin ordusu bu çatışmayı görmek için yaklaşıyorlardı. İzleyenlerin
çocuğun ondan kurtarılışının gerçekleşmek üzere olduğunu anlamaları için İsa, kısa bir süre
kötü ruhun gücünü göstermesine izin verdi.
Kalabalık, nefesini tutmuş olarak bu olayı izliyordu. Acı içindeki baba bir yandan oğlunun
iyileşeceğini umut ediyor, diğer yandan da korkuyordu. İsa çocuğun babasına sordu: “Bu hal
çocuğun başına geleli ne kadar oldu?” Adam yıllardır çektiği acıları anlattı ve daha sonra artık
dayanacak gücü kalmamışçasına şöyle haykırdı: “Elinden bir şey gelirse bize yardım et!
Halimize acı!” “Elinden gelirse.” Çocuğun babası bu sözleriyle şimdi bile İsa’nın gücünden
şüphe ediyordu.
İsa şöyle cevap verdi: “İman ediyorsan, senin için her şey mümkündür” İsa’nın gücü elbette
ki buna yeterlidir; oğlunun iyileşmesi babanın imanına bağlıdır. Kendi zayıflığının farkında
olan baba gözyaşları içinde İsa’nın ayaklarına kapanır ve şöyle haykırır: “İman ediyorum.
İmansızlığımı yenmeme yardım et.”
İsa acı çeken çocuğa doğru döner ve şöyle der: “Sana buyuruyorum, dilsiz ve sağır ruh;
çocuğun içinden çık ve ona bir daha girme.” Daha sonra acı dolu bir haykırış duyulur. Cin sanki
çocuğun canını alacakmış gibi görünür. Daha sonra yerde çocuk hareketsiz kalır ve sanki ölmüş
gibi görünür. Kalabalık “o öldü” diye fısıldamaya başlar. İsa çocuğun elinden tutar ve onu
ayağa kaldırır. Çocuk zihinsel ve bedensel olarak tamamıyla sağlığına kavuşmuştur. Baba ve
273