Isa'nın Çilesi_(turk)

Isa'Nin Çilesi
istiyorsunuz?” dedi. İsa’nın bu sözleri ansızın yanıp sönen bir ışık gibi batmak üzere oldukları
çukuru rabbilerin gözlerinin önüne getirdi. Bir an için dehşete düştüler. Sınırsız Güç ile savaşa
girdiklerini gördüler; bir başkasının kendilerini uyarmasını istemiyorlardı. Halkın üzerindeki
etkilerini devam ettirebilmeleri adına İsa’yı öldürmek için kurdukları hain planları gizlemeleri
gerekiyordu. İsa’nın sorusuna cevap vermekten kur-tulmak için şöyle haykırdılar: “Cin çarptı
seni. Seni öldürmek isteyen kim?” İsa’nın bu mucizeleri kötü bir ruhun aracılığıyla yaptığını
îma ettiler.
İsa onların bu îmasına aldırış etmedi. Beytesta’daki iyileştirmesinin Sebt yasasına aykırı
olmadığını ve bu hareketinin, Yahudilerin yasaya ekledikleri kendi yorumlarına göre de haklı
olduğunu göstermeye devam etti. “Musa size sünneti buyurduğu için -aslında bu Musa’dan
değil, atalarınızdan kalmadır- Sebt günü birini sünnet edersiniz.” Yasaya göre her çocuk
sekizinci gün sünnet edilmeliydi. Sekizinci gün eğer Sebt gününe rastlıyorsa, çocuk yine de
sünnet edilmeliydi. Sebt günü bir kimseyi iyileştirmekten başka Allah’ın yasasına daha uygun
ne olabilirdi? İsa onları uyardı: “Dış görünüşe göre yargılamayın. Yargınız adil olsun.”
Yöneticiler birden sustular; ve halktan birçok kişi şöyle haykırdı: “Öldürmek istedikleri
adam bu değil mi? Bakın açıkça konuşuyor. O’na bir şey demiyorlar. Yoksa önderler O’nun
Mesih olduğunu gerçekten kabul ettiler mi?”
İsa’yı dinleyenlerin arasında Kudüs’te yaşayan ve Yahudilerin O’na karşı kurdukları
komplolardan habersiz olan birçok kişi, O’nun sözlerinden derinden etkilendiler ve adeta karşı
konulmaz bir gücün etkisiyle O’na yakınlık duymaya başladılar. İsa’nın Tann’nın Oğlu
olduğuna ikna oldular; fakat Şeytan onları şüpheye düşürmeye hazırdı ve onları, Mesih ve
O’nun gelişi ile ilgili yanlış düşüncelere yönlendirerek bunun için zemin hazırladı. Mesih’in
Beytlehem’de doğacağı, bir süre sonra gözden kaybolacağı ve ikinci gelişinde O’nun nereden
geldiğini hiç kimsenin bilmeyeceği ile ilgili genel bir inanış vardı. Mesih’in insan soyuyla
hiçbir doğal kan bağının bulunmayacağını düşünenler sayıca hiç de az değildiler. Halkın
dünyasal güç ve görkeme sahip olacağını düşündüğü Mesih ile ilgili beklentisi, Nasıralı İsa
tarafından karşılanmadığı için birçok kimse şu düşünceye kapıldı: “Biz bu adamın nereden
geldiğini biliyoruz. Oysa Mesih geldiği zaman O’nun nereden geldiğini kimse bilmeyecek.”
Onlar bu şekilde şüphe ve iman arasında tereddüt içinde bocalarken, İsa onların
düşüncelerini okudu ve şöyle dedi: “Hem beni tanıyorsunuz, hem de nereden olduğumu
biliyorsunuz. Ben kendiliğimden gelmedim. Beni gönderen gerçektir ve siz O’nu
tanımıyorsunuz.” Gerçek Mesih’in nasıl olması gerektiğini bildiklerini iddia ettiler; fakat bu
bilgiden tamamen yoksundular. Eğer Allah’ın isteğini yerine getirerek yaşasalardı, kendilerine
açıkça gösterildiğinde Tan- rı’nın Oğlu’nu tanıyabilirlerdi.
Dinleyenlerin, İsa’nın sözlerini anlamamaları mümkün değildi. Aylar önce Yüksek Kurul’un
önünde kendisinin Tanrı’nın Oğlu olduğunu bildirdiğinde ileri sürdüğü iddiayı bu sözleriyle bir
kez daha açıkça belirtmiş oldu. Yahudi liderlerin O’nu o zaman öldürmeye çalıştıkları gibi,
290