Isa'nın Çilesi_(turk)

Isa'Nin Çilesi
engelleyemiyorlardı ve O’nun öğretisini susturamıyorlardı; fakat O’nu yanlış tanıtmak için
ellerinden geleni yaptılar, sözlerini tahrif ettiler. Kutsal Ruh onları kazanmak istemesine rağmen
onlar bu güce karşı koyuyorlardı. İnsan kalbini etkileyebilecek en güçlü elçi onlara karşı
mücadele ediyordu; fakat onlar pes etmek istemiyorlardı.
İnsanları duyarsız ve umursamaz hale getiren ve onların kalplerini taşlaştıran, Allah değildir.
Allah, hatalarını düzeltmeleri ve güvenli yollarda yürümeleri için onlara ışık gönderir. Bu ışığın
reddedilmesiyle insanların gözleri körleşir ve kalpleri taşlaşır. Tüm bunlar meydana gelirken
çoğu kez bunun farkına bile varamazlar. Işık, insanlara Allah’ın Sözü aracılığıyla, O’na hizmet
eden kullarının ya da Kutsal Ruh’un doğrudan aracı olmasıyla gelir. Fakat ışığın bir kısmının
bile reddedilmesi, kişinin ruhsal anlayışını kısmen körleştirir ve ışığın ikinci gelişi öncekinden
daha zor fark edilir. Böylece kişi tamamen karanlıkta kalıncaya dek bu devam eder. Bu Yahudi
liderler için de aynı şekilde olmuştu. İsa’nın ilahi bir gücü olduğuna ikna oldular; fakat gerçeğe
karşı direnmek için Kutsal Ruh’un çalışmasını Şeytan’ın çalışması olarak gördüler. Bunu
yaparak, bile bile kandırmacayı seçtiler; kendilerini Şeytan’a teslim ettiler ve bu yüzden O’nun
gücünün kontrolüne girdiler.
İsa’nın, Kutsal Ruh’a karşı günah işlemeyle ilgili uyarısı ile yakından ilgili bir diğer uyarı da,
boş ve kötü sözlere karşı verdiği uyarıdır. Sözler kalbin aynasıdır. “Çünkü ağız yürekten taşanı
söyler.” Fakat sözler karakterin yansımasından çok daha fazlasını ifade ederler. Onlar karakteri
etkileme gücüne sahiptirler. İnsanlar kendi sözleriyle etkilenirler. Çoğu kez Şeytan’ın sebep
olduğu anlık bir hareket sonucunda, gerçekte inanmadıkları düşünceleri ifade eden, kıskançlık
ve kötülük dolu sözler söylerler. Kendi sözleriyle kandırılırlar ve Şey- tan’ın kışkırtması
sonucunda söyledikleri sözlerin doğru olduğuna inanacak duruma gelirler. Çoğu zaman
sözlerini geri alamayacak kadar kibirlidirler ve haklı olduklarına inanacak duruma gelinceye
kadar, yaptıklarının doğru olduğunu kanıtlamaya çalışırlar. İlahi ışık hakkında şüphe dolu bir
söz söylemek, ondan şüphe etmek ve onu eleştirmek tehlikelidir. Rasgele ve saygısız bir şekilde
eleştiri alışkanlığı, saygısızlık ve inançsızlığı daha da körükleyeceği için karakter üzerinde
olumsuz etkiler yapar. Birçok kişi, Kutsal Ruh’un çalışmasını reddetmeye hazır oluncaya kadar
tehlikenin bilincine varamadan bu alışkanlığa göz yummaya devam etmişlerdir. “Size diyorum
ki, insanlar söyledikleri her boş söz için yargı gününde hesap verecekler. Kendi sözlerinizle
aklanacak, yine kendi sözlerinizle suçlu çıkarılacaksınız.”
İsa, sözlerinden etkilenen, kendisini dikkatle dinleyen, fakat kalplerinde Kutsal Ruh için yer
açmayan ve kendilerini O’na teslim etmeyenlere bir uyarıda daha bulundu. Ruh sadece
direnmeyle değil, reddetmekle de yok olur. İsa şöyle dedi: “Kötü ruh kişinin içinden çıkınca,
kurak yerlerde dolanıp huzur arar; ama bulamaz. O zaman ’çıktığım eve kendi evime döneyim’
der. Eve gelince orayı bomboş, süpürülmüş ve düzeltilmiş olarak bulur. Bunun üzerine gider,
yanma kendisinden daha kötü yedi ruh daha alır ve eve girip yerleşirler.”
Günümüzde olduğu gibi, İsa’nın zamanında da üzerlerinde Şeytan’ın gücünün etkisinin yok
olduğu görülen birçok kişi vardı; Allah’ın Ruh’u, onları, kendilerinin üzerinde egemenlik kuran
kötü ruhlardan kurtardı. Allah’ın sevgisinde sevinç buldular. Fakat İsa’yı dinleyen, kalpleri
201