Isa'nın Çilesi_(turk)

Isa'Nin Çilesi
gördüler.” ve O’nun aracılığıyla imanlılar arasına katıldılar. Birçok kışı imanlı olduğunu
göstermek için başka yollara başvurmuştur. İnsanlar kendilerini haklı çıkarmak, Allah ile barış
içinde olmak ve böylece O’nun sürüsüne katılmak için bazı törenler ve dini sistemler icat
etmişlerdir. O’nun sürüsüne katılmamızı sağlayan tek kapı İsa’dır İsa’yı göz ardı ederek
sürünün bulunduğu ağıla başka yollardan girmeye çalışanlar, hırsızlar ve haydutlardır.
Ferisiler, bu ağıla kapıdan girmemişlerdi. İsa’yı göz ardı edip, başka yollardan girmişlerdi.
Onlar, gerçek çobanın yapması gerekeni yapmadılar. Hahamlar, yöneticiler, din bilginleri ve
Ferisiler diri otlağı yok ettiler, yaşam suyu pınarını kirlettiler. Bu sahte çobanlar şu sözlerle
tanımlanmışlardır: “Zayıfları güçlendirmediniz, hastaları iyileştirmediniz, yaralıların yarasını
sarmadınız. Yolunu şaşıranları geri getirmediniz, yitikleri aramadınız. Ancak sertlik ve şiddetle
onlara egemen oldunuz” Düşünürler ve bilginler çağlardır insanların ihtiyaçlarını gidermek için
birçok varsayımlar ileri sürmektedirler. Bütün putperest halkların din öğretmenleri ve dini
sistemleri sürekli İsa’dan başka kurtuluş yolları sunmuşlar; insanların, Allah’ın sevgi dolu
yüzünü görmesini engellemişler; ve onları kendilerine sadece sayısız lütuflar sunmuş olan
Kişi’den korkmaya yöneltmişlerdir. Onların çabaları Allah’ın sadece yaratılışı aracılığıyla değil
bundan daha önemlisi Kurtarış’ı ile sahip olduğu şeyi çalmak içindi.
Bu sahte öğretmenler, insanları da tahrip ederler. Milyonlarca insan sahte dinlerin ağır
kuralları altında adeta köle ya da ağır yük hayvanları gibi eziyet çekmekte ve umuttan,
sevinçten ve mutluluktan yoksun bir şekilde sefalet içinde yaşamaktadırlar. İnsanı
kurtarabilecek tek şey, İsa’ya ve Müjde’ye iman etmektir. Allah’ın, İsa Mesih’te açıkça görülen
sevgisi, O’na iman eden kişinin yüreğini saracak ve başka hiçbir şeyin yapamayacağı ölçüde
onu güçlendirecektir. İsa, insanda Allah imajını yeniden yaratmak için geldi. Her kim insanları
İsa’dan uzaklaştırırsa, onları gerçek gelişmenin kaynağından da uzaklaştırmış; ve yaşamın
umudundan, amacından ve görkeminden mahrum bırakmış olur. Bunu yapanlar hırsız ve
haydutturlar.
“Kapıdan giren ise koyunların çobanıdır.” İsa, hem kapı hem de çobandır. Kendisi sayesinde
ağıla girer ve kendi fedakarlığının sonucunda çoban olur. “Kapıyı bekleyen ona kapıyı açar.
Koyunlar çobanın sesini işitirler. O da kendi koyunlarını adlarıyla çağırır ve onları dışarı
götürür. Kendi koyunlarının hepsini dışarı çıkarınca önlerinden gider, koyunlar da onu izler.
Çünkü onun sesini tanırlar.”
Koyunlar tüm yaratıkların en zararsız ve en uysal olanıdırlar. Doğuda çobanlar sürüleriyle
bıkmak yorulmak bilmeden yakından ilgilenirler. Şehir dışındaki bölgeler günümüzdeki gibi
eskiden de güvenli değildiler. Tenha sınır bölgelerinde haydutlar kayalıkların araşma gizlenen
vahşi hayvanlar gibi sürülere saldırmak için pusuda beklerlerdi. Çoban, görevini yerine
getirirken kendi hayatının da tehlikede olduğunu bilirdi. Yakup sürülerini güderken yaptığı bu
yorucu ışi^ şu sözlerle açıkladı: “Öyle bir durumdaydım ki, gündüz sıcak gece kırağı yedi
bitirdi beni. Gözüme uyku girmedi.” Davut’un aslan ve ayıyla tek eliyle karşılaşması babasının
sürülerini güderken olmuştu; kendisini ve koyunlarını onlara yem olmaktan kurtardı.
307