Isa'nın Çilesi_(turk)

Isa'Nin Çilesi
İsa’nın acı dolu bu sözlerine yansır. Bu, Allah’ın uzun süre acı çeken sonsuz sevgisinin gizemli
bir vedasıdır.
Ferisilerin ve Sadukilerin üzerine birden bire bir sessizlik çökmüştü. İsa öğrencilerini
göndermişti ve düşmanları tarafından yenilgiye uğratılmış biri olarak değil; tersine görevini
yerine getirmiş olan biri olarak kendisi de oradan ayrılmak üzereydi. İsa, bu mücadeleden
zaferle çıkmıştı.
Birçok kişi İsa’nın o gün söylediği anlamlı sözleri yüreğinde sakladı. Onların yaşamlarında
yeni bir sayfa açılmış ve yeni bir tarih başlamıştı. İsa’nın çarmıha gerilmesinde ve
dirilmesinden sonra bu kişiler, ilahi görevlerinin büyüklüğünün bilinci içerisinde üzerlerine
düşen görevleri yerine getirdiler. İnsanların yüreklerini ferahlatan mesajları ilettiler ve
asırlardan beri binlerce kişinin yaşamını çekilmez hale getiren batıl inançları zayıflattılar.
Onların tanıklıklarından önce insanların varsayımları ve felsefeleri boş yalanlar haline geldi.
İsa’nın, Kudüs’teki tapmakta bulunan şaşkın ve korkuya kapılmış kalabalığa söylediği sözler
güçlü bir etki yarattı.
Fakat İsrail, ulusça Allah tan uzaklaşmıştı. Zeytin ağacının doğal dalları kırılmıştı. İsa
tapınakta acı içinde şöyle haykırmıştı: “Bakın, eviniz ıssız bırakılacak! Size şunu söyleyeyim:
’Rab’bin adıyla gelene övgüler olsun!’ diyeceğiniz zamana dek beni bir daha görmeyeceksiniz.”
İsa tapınağa o zamana dek Baha’sının evi demişti; fakat şimdi Tanrı Oğlu tapmaktan ayrılınca
Allah’ın varlığı da O’nun yüceliği için yapılan tapınaktan ayrılacaktı. Burada yapılan törenler
ve yerine getirilen hizmetler artık hiç bir anlam ve önem taşımayacaktı.
Bu Bölüm Matta 23; Markos 12:41-44; Luka 20:45-47; ve 21:1-4’e dayanmaktadır.
396