Isa'nın Çilesi_(turk)

Isa'Nin Çilesi
Ferisilerin görevlendirdiği kişiler bile O’nun sözlerinden öylesine etkilendiler ki, O’nu
yakalayamadılar. Umutsuzluğa kapılan Yahudiler, sonunda her kim O’na iman ettiğini
bildirirse, onun havradan kovulacağım bildirdiler.
Bir araya gelip İsa’ya karşı türlü planlar kuran hahamların ve diğer Yahudi liderlerin gerçek
yüzü böyleydi! Herkesi şaşırtan bu harikulade işleri yapan Kişi’yi susturmaya karar verdiler.
Ferisiler ve Sadukiler, öncekinden çok daha yakın bir şekilde bir araya geldiler. O zamana dek
bölünmüş olan bu iki grup, İsa’ya karşı harekete geçmek için işbirliği içine girdi. Daha önceki
kurullarda Nikodim ve Yusuf, İsa’nın tutuklanmasını önlemişlerdi ve bundan dolayı bu kez
onlara görev verilmedi. Kurulda İsa’ya inanan nüfuzlu kişiler de vardı; fakat onlar öfke dolu
Ferisilere karşı etkili olamadılar.
Yüksek Kurul o zamanda pek etkili bir kurum değildi. Sadece var olmasına izin veriliyordu.
Üyelerden bazıları O’nu öldürmeyi uygun bulmadılar. Bunun, halkın isyanına, ardından da
Romalıların kendilerine karşı sert bir tavır içine girmesine ve sahip oldukları gücü ve yetkiyi
geri almasına sebep olabileceğinden korkuyorlardı. Sadukiler de tıpkı Ferisiler gibi İsa’dan
nefret etmek için birleştiler; buna karşın Romalıların kendilerinin yüksek mevkilerini ellerinden
alacağından korktukları için temkinli davranmaya çalışıyorlardı.
İsa’yı öldürmeyi planlayan bu kurulda Nebukadnessar’ın övgü dolu sözlerini duyan,
Belşassar’ın putperest bayramına tanık olan ve İsa, Nasıra’da kendisini Mesih olarak ilan
ettiğinde orada bulunan Tanık da vardı. Bu Tanık şimdi yaptıkları işlerde Yahudi liderleri
etkiliyordu. İsa’nın yaşamındaki olaylar gözlerinin önüne geldiğinde hepsi de tedirgin oldular.
İsa’nın, on iki yaşında bir çocukken tapmağa gelip kendilerine yasa yorumcularını bile şaşırtan
sorular sorduğunu hatırladılar. Bu mucize, İsa’nın Tanrı’nın Oğlu’ndan başka bir kimse
olmadığını gösteren en kesin kanıttı. Mesih ile ilgili Eski Ahit yazıları, gerçek önemleriyle bir
an onların gözünün önüne geldi. Şaşkın ve telaşlı bir şekilde Yahudi liderler birbirlerine
sordular: “Ne yapacağız?” Kuruldaki üyelerin arasında görüş ayrılığı vardı. Kutsal Ruh’un
etkisiyle Yahudi liderler aslında Allah’a karşı savaşmakta oldukları düşüncesinden
kurtulamadılar.
Kuruldaki liderler şaşkınlık içindeydi. Zalim, acımasız ve son derece kibirli biri olan Kayafa,
başkâhin seçildi. Dürüst görünmeye çalışan, fakat aslında kibirli, hırslı, bencil olan ve
Sadukilere yakınlık duyan bir kişiydi. Kayafa, Kutsal Yazıları okumuştu. Onların gerçek
anlamlarını bilmemesine rağmen kesin bir şekilde şöyle konuştu: “Hiç bir şey bilmiyorsunuz.
Bütün ulus yok olacağına, halk için tek bir adamın ölmesi sizin için daha uygun. Bunu
anlamıyor musunuz?” Başkâhin, İsa suçsuz olsa bile yine de öldürülmesi gerektiğini ileri sürdü.
Halkın ilgisini çekmesi ve Yahudi liderlerin yetkisini azaltması onu huzursuz ediyordu. O,
sadece tek bir Kişi idi ve dini liderler, kendi yetkilerinin azalmasındansa, O’nun yok
edilmesinin daha iyi olduğunu düşündüler. Eğer halkın dini liderlerine duyduğu güven azalırsa,
milli güç yok olabilirdi. Kayafa, bu mucizeden sonra İsa’nın yolundan gidenlerin bir isyan
çıkarabileceğini ileri sürdü. Eğer böyle bir şey olursa, Romalıların gelip tapmağı
kapatacaklarını, yasayı geçersiz kılacaklarını ve Yahudileri ulusça yok edeceklerini söyledi.
345