Isa'nın Çilesi_(turk)

Isa'Nin Çilesi
İsa’nın öğretisi yeni şarap ile temsil edildi; fakat bu aslında yeni bir öğreti değil, başlangıçtan
beri öğretilenin tekrar açıklanmasıydı. Allah’ın gerçeği, Ferisiler için artık gerçek önemini ve
güzelliğini kaybetmişti. İsa’nın öğretisi onlar için her bakımdan yeniydi ve onlar tarafından
tanınmadı ve kabul edilmedi. İsa, gerçeğe duyulan arzuyu yok eden ve onun fark edilmesini
engelleyen yanlış öğretinin gücünü işaret etti; “Eski şarabı içmeye alışık olan yenisini hemen
istemez; çünkü o, eskisinin daha iyi olduğunu söyler.” Öncüler ve peygamberler vasıtasıyla
dünyaya açıklanan tüm gerçekler, İsa’nın sözlerinde yeni bir ışık ile parladılar; fakat din
yorumcuları ve Ferisiler, bu yeni kıymetli şarabı hiç arzulamıyorlardı. Eski gelenekleri,
alışkanlıkları ve usulleri bırakıncaya kadar, İsa’nın öğretileri için onların kalplerinde ve
düşüncelerinde yer yoktu. Anlamsız formalitelere bağlı kalarak, yaşayan gerçekten ve Allah’ın
gücünden uzaklaştılar.
Bu, Yahudi milletinin yıkılışının kanıtıydı ve bu aynı zamanda günümüzde birçok insanın da
aynı şekilde yıkılışının kanıtı olacaktır. Bugün binlerce kişi hala, İsa’nın Matta’nın davetinde
kınadığı Ferisilerin yaptığı aynı hataları yapmaktadır. Kendi sabit fikirlerinden ya da
önyargılarından vazgeçmek yerine, birçoğu Allah’ın ışığından gelen gerçeği reddediyorlar.
Kendi benliklerine ve akıllarına aşırı derecede güven duyuyorlar ve ruhsal bakımdan yoksul
olduklarının farkına varamıyorlar. Yaptıkları bazı önemli işler sayesinde kurtarılacaklarını iddia
ediyorlar. Kibirli davranışlarıyla bir yere varamayacak-larını anladıklarında, kendilerine
önerilen kurtuluşu reddediyorlar.
Katı kurallar ile uygulanmaya çalışılan bir din insanları asla İsa’ya yöneltemez; çünkü böyle
bir din, sevgiden ve iman ruhundan yoksundur. Sürekli kendisinin haklı olduğunu düşünen ve
kendisini başkalarından üstün gören bir kişi, oruç tutup dua etse bile Allah’ın gözünde asla iyi
bir yer edinemez. İbadet etmek için oluşturulan kutsal birlik, dini törenlere katılmak, mütevazı
görünmek, abartılı kurbanlar sunmak, bunları yapan kişinin, dürüst bir kişiliğe sahip olduğu için
kendisini gökyüzüne girmeyi hak eden biri olarak gördüğünü gösterir. Fakat bunların hepsi bir
kandırmacadır. Kendi yaptıklarımızla asla kurtuluşa ulaşamayız.
İsa’nın zamanında yaşanan olaylar, günümüzde hala yaşanmaktadır. Ferisiler ruhsal
bakımdan yoksul olduklarının farkında değildirler. Onlara şu mesaj gelir: ’“Zenginim,
zenginleştim ve hiçbir şeye ihtiyacım yok’ diyorsun; fakat zavallı ve acınacak durumda, yoksul,
kör ve çıplak olduğunu bilmiyorsun. Zengin olasın diye benden ateşle arıtılmış altın, giyinip
çıplaklığının ayıbını örtesin diye beyaz giysiler satın almanı salık veriyorum.” İman ve sevgi,
ateşte denenen altındır; fakat birçok kişi bu altını ve kendilerine sunulan bu hâzineyi kaybetmişlerdir.
İsa’nın doğruluğu onlar için hiç giyilmemiş bir elbise ve suyundan hiç içilmemiş bir
pınardır. Onlara şöyle denir: “Ne var ki, sana karşı bir sitemim var. Başlangıçtaki sevginden
uzaklaştın. Bunun için nereden düştüğünü hatırla, tövbe et ve başlangıçta yaptığın işleri sürdür.
Eğer tövbe etmezsen sana gelir ve kandilliğini yerinden kaldırırım.
“Senin kabul ettiğin kurban alçak gönüllü bir ruhtur. Alçakgönüllü ve pişman bir yüreği hor
görmezsin, ey Allah’ım.” Kişi tam anlamıyla İsa’ya inanmadan önce kibrinden tamamen
vazgeçmelidir. Kibir bırakıldığında, Rab insanı adeta yeniden yaratır. Yeni şarap yeni fıçılara
171