Isa'nın Çilesi_(turk)

Isa'Nin Çilesi
“Kral olduğunu ileri süren herkes Sezar’a karşı gelmiş olur” dediler. Bu sözleri ile Pilatus’u
zayıf yönünden vurmuşlardı. Roma yönetimi tarafından şüphe altındaydı ve böyle bir iddianın
Roma yönetimine ulaştırılmasının kendisinin sonunu getireceğini biliyordu. Amaçlarına ters
düştüğü takdirde Yahudiler’in aşırı öfkesinin bu kez kendisine yöneleceğini biliyordu.
Yahudiler, intikam almak için her yolu deneyeçeklerdi. Önünde açık bir örnek duruyordu.
Yahudiler sebepsiz yere nefret ettikleri Kişi’yi öldürmek istiyorlardı.
Pilatus yargı kürsüsüne oturdu ve “İşte kralınız” dedi. Onlar ise “Yok et O’nu! Çarmıha
ger!” diye bağırdılar. Pilatus “Kralınız mı çarmıha gerilsin?” diye sordu. Allah’a hakaret eden
ağızlardan yanıt geldi: “Sezar’dan başka kralımız yok.” Böylece putperest bir hükümdarı seçen
Yahudiler liderler Allah’ın hakimiyetini yok saymış oldular. Allah’ın krallığını reddettiler.
Artık o zamandan beri onların hiçbir Kurtarıcısı, Romalı imparatorlardan başka hiçbir kralı
olmadı. Hahamlar ve yöneticiler halkı böyle düşü meye teşvik ettiler. Bu yüzden ulusun başına
gelecek felaketlerden onlar sorumluydular. Bir ulusun günahı ve bir ulusun yıkılışı dini liderlerin
yüzünden olacaktı.
“Pilatus elinden bir şeyin gelmediğini tersine bir kargaşanın başladığını görünce su aldı.
Kalabalığın önünde ellerin, yıkayıp şöyle dedi: Bu adamın kanından ben sorumlu değilim. Bu
işe sız bakın.” Kendisine çevrilmiş sayısız yüzün içerisinde sadece İsa’nın çehresi bir iç huzuru
vermekteydi. Üzerinde ilahı bir ışık parıldıyor gibiydi. Pilatus’un yüreğini bir düşünce kapladı:
O bir Tanrı idi! Kalabalığa doğru dönerek O’nun kanından sorumlu olmadığını bildirdi.1O’nu
alıp çarmıha germelerini söyledi. Fakat hahamlara ve yöneticilere O’nun suçsuz olduğunu
hatırlattı. Baba’sı olarak çağırdığı varlığın kendisini değil, O’nu suçlu bulan kişileri hesap
gününde yargılamasını diledi. Daha sonra İsa’ya doğru dönerek O’nu kurtaramadığından dolayı
kendisini affetmesini söyledi ve O’nu yemden kamçılattırdıktan sonra çarmıha gerilmesi için
teslim etti.
Pilatus İsa’yı kurtarmak istiyordu. Fakat diğer taraftan mevkişini ve saygınlığını koruması
gerektiğini düşünerek bunu yapamayacağını gördü. Dünyevi gücünü kaybetmektense suçsuz
birinin yaşamına son verdirmeyi tercih etti. Günümüzde pek çok kişi de dünyevi değerler,
yitirmek ve acı. çekmekten korktukları için kendi prensiplerini feda ederler. Vicdan ve
sorumluluk duygusu, bencil isteklerle asla bağdaşmaz. Kendi çıkarını düşünen kişi tamamen
yanlış bir yola girer ve kötülükle işbirliği yapan kişi de suçların koyu karanlıklarında kaybolur
gider.
Pilatus Yahudiler’in isteklerine boyun eğdi. Mevkisini kaybetmesine neden olabilecek bir
riske girmek yerine İsa’yı çarmıha germeleri için teslim etmeyi tercih etti. Fakat aldığı bütün
önlemlere rağmen korktuğu daha sonra başına geldi. Yüksek mevkisini ve saygınlığını yitirdi.
İsa’nın çarmıha gerilmesinden kısa bir süre sonra vicdani bir bunalıma girerek hayatına son
verdi. Yüreğinde kötülüğe yer açanların eline geçecek olan tek şey, kendilerinin mahvolmasına
yol açacak büyük acılarla dolu bir yaşam olacaktır. “Öyle yol var ki, insana düz gibi görünür;
fakat sonu ölümdür.”
471