Isa'nın Çilesi_(turk)

Isa'Nin Çilesi
Bu sevgi onların öğrenciliğinin kanıtıdır. “Birbirinize sevginiz olursa, herkes bununla benim
öğrencilerim olduğunuzu anlayacaktır.” İnsanlar, zorla ya da kendi çıkarlarını düşünerek değil;
bilakis sevgi ile bir araya geldiklerinde insan gücünün ötesinde bir güçle çalıştıklarını
gösterirler. Bu bütünlüğün var olduğu yerde Allah’ın yüceltildiği ve yeni bir yaşam prensibinin
uygulandığı açıkça görülür. Bu prensip, kötülüğün doğa üstü elçilerine karşı ilahi bir gücün
olduğunu ve Allah’ın lütfunun, insanın yüreğinin doğasında var olan bencilliği yok ettiğini
açıkça gösterir.
İmanlı topluluğunun gösterdiği bu sevgi Şeytan’ı elbette öfkelendirecektir. İsa, öğrencilerine
kolay bir yol göstermedi. “Dünya sizden nefret ederse, sizden önce benden nefret etmiş
olduğunu bilin. Dünyadan olsaydınız, dünya kendisine ait olanı severdi. Ne var ki dünyadan
değilsiniz; ben sizi dünyadan seçtim. Bunun için dünya sizden nefret ediyor. Size söylediğim
sözü hatırlayın; ’köle efendisinden üstün değildir.’ Bana zulmederlerse, size de
zulmedeceklerdir. Benim sözüme uydularsa, size de uyacaklardır. Bütün bunları size benim
adımdan ötürü yapacaklar. Çünkü beni göndereni tanımıyorlar.” Müjde’yi yaymak için zorlu
mücadelelere, baskılara, tehlikelere, kayıplara ve büyük acılara katlanmak gerekecektir. Fakat
tüm bunlara katlanıp üzerlerine düşen görevi yerine getirenler, Kurtarıcı’nın yolundan
gidenlerdir.
Dünyanın Kurtarıcısı olarak Mesih, görevini yerine getirirken birçok zorluklarla
karşılaşıyordu. Bu yüzden, dünyamıza Allah’ın lütuflarını ileten elçi olan Kurtarıcımız,
insanlığı kurtarmak için gerçekleştirmeyi arzuladığı işin çok azını yapıyormuş gibi
görünüyordu. Şeytan’ın güçleri O’nun bu çalışmasını engellemek için büyük çaba harcıyordu.
Fakat O, cesaretini yitirmeyecekti. İsa, Yeşaya’nın peygamberliği aracılığıyla şöyle bildirir:
“Dedim ki; ’boşuna emek verdim, gücümü boş yere, bir hiç için tükettim. Yine de Rab hakkımı
savunur, emeğimin karşılığını Allah verir. İsrail’i önünde toplamamı ve Yakup’un soyunu
kendisine getirmemi isteyen RAB, beni kendi kulluğuna seçti. Beni onurlandıran, bana güç
kaynağı olan O’dur.’” 4İsa’ya şu vaat verildi: “İnsanların hor gördüğü, ulusların iğrendiği,
kralların kölesi olana İsrail’in Kurtarıcısı ve Kutsalı RAB şöyle diyor: ’sizi seçmiş olan İsrail in
Kutsalı RAB’bin sadakati nedeniyle Krallar sizi görecek ve önünüzde ayağa kalkacaklar,
önderler saygıyla eğilecekler. İsrail’in RAB’be dönüşü RAB şöyle diyor: ’uygun zamanda sana
yanıt vereceğim. Kurtuluş günü geldiğinde sana yardım edeceğim, seni koruyacağım. Seni,
halkımla yapacağım antlaşmanın aracısı yapacağım. Buna göre viran olan ülkeyi yeniden inşa
edip miras olarak sahiplerine vereceksin. Tutsaklara; ’çıkın,’ karanlıkta olanlara; ’ışığa çıkın’
diyeceksin. Yol boyunca beslenecekler, her kıraç tepede otlak bulacaklar. Acıkmayacak,
susamayacaklar; sıcak ve güneş onları çarpmayacak. Çünkü onlara merhamet eden kendilerine
yol gösterecek ve onları pınarlara götürecek.
İsa bu söze güvendi ve Şeytan’a hiçbir avantaj vermedi. İsa, son ve en büyük fedakarlığını
yapmak üzereyken yüreğini en derin acılar kapladığında öğrencilerine şöyle dedi: “Çünkü bu
dünyanın egemeni geliyor. Onun, benim üzerimde hiçbir yetkisi yoktur.” “Çünkü bu dünyanın
egemeni yargılanmış bulunuyor.” “Bu dünyanın egemeni şimdi dışarı atılacak.” İsa, son büyük
434