Isa'nın Çilesi_(turk)

Isa'Nin Çilesi
Bölüm 8. F s h Ziyareti
Yahudiler, on ikinci yaşı, çocukluğun bitip gençliğin başladığı yaş olarak kabul ediyorlardı.
Bu yılın bitiminde erkek İbrani çocuklar Yasa’nın ve Tanrı’nın Oğlu olarak çağrılırdı. Ona özel
dini eğitim fırsatları verilir ve onun kutsal bayram ve yortulara katılması beklenirdi. İsa, bu
geleneğe göre çocukluğunda Fısıh Bayramı için Kudüs’e gitti. Tüm dindar İsrailliler gibi, Yusuf
ve Meryem de Fısıh’a katılmak için her yıl Kudüs’e giderlerdi; ve İsa’nın yaşı dolduğunda,
O’nu da yanlarında götürdüler.
Her yıl kutlanan ve tüm İsraillilerin Kudüs’te Allah’ın huzurunda görünmeleri emredilen üç
bayram vardı. Fısıh, Pentikost ve Çardak Bayramı.En fazla katılım Fısıh Bayramında
gerçekleşiyordu. Yahudilerin dağıldığı tüm ülkelerden birçok kişi oraya akın ediyordu.
Filistin’in dört bir yanından ibadet etmek için birçok insan geliyordu. Celile yolculuğu birkaç
gün sürüyordu. Yolcular birbirlerine eşlik etmek ve kendilerini korumak için büyük gruplar
halinde birleşiyorlardı. Kadınlar ve yaşlılar sarp ve kayalıklı yollarda eşeğe ya da öküze binerek
geliyorlardı. Daha güçlü olanlar ve gençler yolculuğu yaya olarak yapıyorlardı. Fısıh zamanı,
Mart ayının sonuna ya da Nisan ayının başlangıcına rastlıyordu. Ülkenin tümü çiçeklerle
bezeniyor ve kuş cıvıltılarıyla doluyordu. Tüm yol boyunca, İsrail’in tarihini hatırlatan izler
vardı. Anne ve babalar, çocuklarına Allah’ın kendi halkı için eski çağlarda yaptığı mucizeleri
anlatıyorlardı. Yolculuklarını müzikle ve şarkılarla renklendiriyorlar ve sonunda Kudüs’ün
kuleleri göründüğünde, herkes hep bir ağızdan sevinçle şu ezgiyi söylüyordu: “Ayaklarımız
senin kapılarında duracaktır, Ey Kudüs... Surlarında esenlik, Saraylarının içinde huzur egemen
olsun.”
Fısıh Bayramının kutlanması, İbrani ulusunun kölelikten kurtuluşuyla başladı. Mısır’daki
tutsaklıklarının son gecesinde, hiçbir kurtuluş umudu yokmuş gibi görünürken, Allah onlara çok
yakında serbest bırakılacaklarını bildirerek bunun için hazırlanmalarını buyurdu. Firavunu,
Mısırlılar üzerindeki son hükmü için uyardı ve İbranilere ailelerini kendi evlerinde bir araya
getirmelerini emretti. Kurban edilen bir kuzunun kanını kapılarının üst eşiklerine sürerek onun
etini kızartarak mayasız ekmek ve acı baharatla yiyeceklerdi. “Ve onu şöyle yiyeceksiniz:
belleriniz kuşanmış, çarıklarınız ayaklarınızda ve değneğiniz elinizde olacak; ve onu acele ile
yiyeceksiniz. O, Rab’bin fıshıdır.” Gece yarısı olduğunda, Mısırlıların ilk doğan tüm çocukları
öldürüldü. Daha sonra kral, İsrail’e şu mesajı gönderdi: “Kalkın, hem siz, hem de İsrail oğulları
kavmimin içinden çıkın;... ve gidin söylediğiniz gibi Rab’be tapının.” İbraniler, Mısır’dan
bağımsız bir millet olarak çıktılar. Allah, her yıl Fısıh’a uyulmasını buyurdu ve şöyle dedi: “Ve
bir müddet sonra çocuklarınız: ’Bu ibadet sizin için ne anlam taşıyor?’ diye sorduklarında,
onlara şöyle söyleyin: ’Bu, Mısırlıları öldürdüğü zaman, Mısır’daki İsrail’in çocuklarını
kurtaran Rab’bin Fısıh kurbanıdır.” Böylece bu harikulade kurtuluşun hikayesi nesilden nesile
defalarca kez anlatılacaktı.
Fısıh’ı yedi günlük Mayasız Ekmek Bayramı izledi. Bayramın ikinci gününde o yılki
mahsulün ilk ürünleri ve bir deste arpa Rab’bin önünde sunuldu. İsrail’in Mısır’dan kurtuluşu,
40